การใช้โปรแกรมเวิร์ดซิฟต์สอนคำศัพท์ภาษาอังกฤษในชั้นเรียนไทยกับความคงทนในการจำคำศัพท์ของนักเรียน
คำสำคัญ:
เวิร์ดซิฟต์, ความคงทนในการจำคำศัพท์, การเรียนรู้แบบร่วมมือ, การเรียนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศของนักเรียนไทย, TPACKบทคัดย่อ
เวิร์ดซิฟต์ คือเว็บไซต์สร้างกลุ่มคำออนไลน์ที่พัฒนาขึ้นสำหรับการสอนคำศัพท์ แต่งานวิจัยที่ศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมนี้ต่อความคงทนในการจำคำศัพท์ยังมีจำกัด บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความคงทนในการจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนกลุ่มทดลองที่เรียนคำศัพท์ผ่านเวิร์ดซิฟต์ กับกลุ่มควบคุมที่เรียนโดยมีครูเป็นผู้ชี้นำ 2) นำเสนอทัศนคติของนักเรียนต่อการเรียนดังกล่าว งานวิจัยนี้ใช้หลักการตาม TPACK บูรณาการความรู้ด้านเนื้อหา การเรียนการสอน และเทคโนโลยี โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 37 คน ในโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในจังหวัดพัทลุง จำนวน 2 กลุ่ม มีเครื่องมือวิจัยคือ แบบสำรวจคำศัพท์ แบบฝึกหัดคำศัพท์ ข้อสอบวัดผลสัมฤทธิ์ ซึ่งสอบหลังเรียน 3 วัน ข้อสอบวัดความคงทนในการจำคำศัพท์ในระยะยาว หรือหลังเรียน 14 วัน และคำถามสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ผลการศึกษา โดยใช้ independent t test พบว่า นักเรียนกลุ่มควบคุมมีคะแนนสูงกว่ากลุ่มทดลองอย่างมีนัยสำคัญ t(35) = 3.609, p = .01 อย่างไรก็ตาม การเปรียบเทียบคะแนนภายในกลุ่ม โดยใช้ paired t test ไม่พบว่าคะแนนความคงทนในการจำคำศัพท์ของทั้งสองกลุ่มลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนผลสัมฤทธิ์ (กลุ่มทดลอง t = -.08, p = .93, กลุ่มควบคุม t = 6.78, p < 0.01) ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ชี้ให้เห็นว่ากลุ่มทดลองเชื่อว่าเวิร์ดซิฟต์มีส่วนช่วยส่งเสริมการเรียนและการจำคำศัพท์ในทางบวก การวิจัยในอนาคตควรศึกษาวิธีประยุกต์ใช้เวิร์ดซิฟต์เพื่อช่วยเพิ่มปริมาณคำศัพท์ที่นักเรียนจดจำในระยะยาว
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ขอสงวนสิทธิ์ในการเป็นผู้ตีพิมพ์เผยแพร่เป็นครั้งแรก