การศึกษาการพัฒนากิจกรรมเสริมหลักสูตรภาษาจีน ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสำหรับการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาภูมิภาคภาคใต้

Main Article Content

ดร.พิชัย แก้วบุตร

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนากิจกรรมเสริมหลักสูตรภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย สำหรับการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาภูมิภาคภาคใต้ให้มีความละเอียด สมบูรณ์ หลากหลาย และสามารถประยุกต์ใช้กับการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนลักษณะต่าง ๆ ในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายได้อย่างแพร่หลาย ผลการวิจัยพบว่า กิจกรรมเสริมหลักสูตร ฯ พัฒนาขึ้นจำนวน 10 ประเภท รวม 50 กิจกรรมย่อย มีความหลากหลายของเนื้อหาและความสมบูรณ์ของกิจกรรมสามารถใช้ประโยชน์ได้ อีกทั้งกิจกรรมเสริมหลักสูตร ฯ พัฒนาขึ้นให้สอดคล้องกับหลักสูตรแกนกลางขั้นพื้นฐาน ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้ภาษาจีน และมาตรฐานอื่น ๆ ทั้งระดับชาติและระดับสากล จุดเด่นของกิจกรรมเสริมหลักสูตรฯ คือ 1) มีจุดประสงค์และเป้าหมายที่ชัดเจนสอดคล้องกับหลักสูตรต่าง ๆ ทั้งระดับชาติและระดับสากล 2) สาระการเรียนรู้มีความหลากหลายครอบคลุมเนื้อหาที่ผู้เรียนมีความต้องการในปัจจุบัน 3) ระดับคำศัพท์และสถานการณ์สนทนาเป็นไปตามหลักสูตรการทดสอบวัดระดับภาษาจีน HSK และ 4) สะท้อนถึงเอกลักษณ์ของการเรียนการสอนภาษาจีนในภูมิภาคภาคใต้ที่เน้นการนำภาษาจีนมาประยุกต์ใช้กับงานด้านอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว จุดบกพร่องของกิจกรรมเสริมหลักสูตร ฯ คือ 1) กิจกรรมเสริมหลักสูตรฯ เป็นกิจกรรมที่จัดทำขึ้นเฉพาะระดับมัธยมศึกษายังไม่ครอบคลุมถึงระดับประถมศึกษา และ 2) กิจกรรมเสริมหลักสูตรฯ เป็นกิจกรรมที่จัดทำขึ้นสำหรับการจัดการเรียนการสอนในภาวะปกติ มีข้อจำกัดในการนำไปประยุกต์ใช้ในรูปแบบการเรียนการสอนแบบออนไลน์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แก้วบุตร พ. (2022). การศึกษาการพัฒนากิจกรรมเสริมหลักสูตรภาษาจีน ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสำหรับการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาภูมิภาคภาคใต้. วารสารวิเทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 12(2), 62–92. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jis/article/view/261024
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบและการพัฒนา. กรุงเทพ ฯ: ธนธัชการพิมพ์.

พิชัย แก้วบุตร. (2563ก). การศึกษาแนวทางการจัดทำหลักสูตรภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย สำหรับการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาภูมิภาคภาคใต้. วารสารวิเทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 10(2), 94-119. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jis /article/view/248443

พิชัย แก้วบุตร. (2563ข). การศึกษาแนวทางการจัดทำหลักสูตรภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสำหรับการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา ภูมิภาคภาคใต้ (รายงานการวิจัย). สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี.

พิชัย แก้วบุตร. (2563ฃ). ความสนใจของนักศึกษาต่อกิจกรรมเสริมนอกชั้นเรียนวิชาภาษาจีน: กรณีศึกษานักศึกษาวิชาภาษาจีนมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 12(23), 27-38. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swurd/article /view/244100

พิชัย แก้วบุตร. (2564ก). การวิเคราะห์หลักสูตรภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสำหรับการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา ภูมิภาคภาคใต้. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 17(1), 59-77. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/pkrujo/article/view /241992

พิชัย แก้วบุตร. (2564ข). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาสังกัดรัฐบาล ภูมิภาคภาคใต้. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 13(1), 59-83. https://e-journal.sru.ac.th/index.php/jhsc/article /view/1144

โรบินสัน เคน. (2559). โรงเรียนบันดาลใจ (วิชยา ปิดชามุก, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). รายงานการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทยระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

Chang, J. (2009). Chinese Vocabulary Culture. Beijing: Beijing Language University Press. (In Chinese)

Wang, X. (2014). On the Cultural Activities in the Context of International Chinese Language Education. Journal of Yunnan Normal University, 12(5), 1-5. (In Chinese)

Zhang, H. (2014). Reflections on the cultural activities organized by Confucius Institutes. Journal of Yunnan Normal University, 12(5), 6-12. (In Chinese)