การศึกษาผลสัมฤทธิ์การฝึกแซกโซโฟนแจ๊สรูปแบบการอิมโพรไวส์ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลสัมฤทธิ์การฝึกแซกโซโฟนรูปแบบ
การอิมโพรไวส์ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี และ 2) ศึกษาความพึงพอใจ
ผลสัมฤทธิ์การฝึกแซกโซโฟนรูปแบบการอิมโพรไวส์ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี ใช้รูปแบบบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) สุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 40 คน เครื่องมือใน
การวิจัยใช้แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์การฝึกแซกโซโฟนรูปแบบการอิมโพรไวส์ และแบบสอบถามความพึงพอใจผลสัมฤทธิ์การฝึกแซกโซโฟน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบทดสอบ และแบบสอบถาม วิเคราะห์ด้วยสถิติค่าเฉลี่ย (𝑥̅) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และสถิติ 
T-test dependent ตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือวิจัยด้วยดัชนีความสอดคล้องระหว่างข้อคำถามกับวัตถุประสงค์ (IOC) เท่ากับ 0.75 และนำเสนอผลการวิจัยเชิงพรรณนาวิเคราะห์ 
 
ผลการวิจัย 1) ผลสัมฤทธิ์ระดับความรู้ในการปฏิบัติแซกโซโฟนรูปแบบการอิมโพรไวส์ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี 9 ทักษะ พบว่า ผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนอยู่ในระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 2.71, S.D.= 0.84) ผลสัมฤทธิ์หลังเรียนอยู่ในระดับมาก 
ค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 3.59, S.D.= 0.90) ทดสอบผลสัมฤทธิ์การฝึกแซกโซโฟนรูปแบบการอิมโพรไวส์ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี มีนัยสำคัญทางสถิติอยู่ที่ 0.05 ซึ่งมากกว่าผลการทดสอบก่อนเรียน และ 2) ความพึงพอใจผลสัมฤทธิ์การปฏิบัติแซกโซโฟนรูปแบบการอิมโพรไวส์ของนักเรียนในสถานศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานีพบว่า ก่อนเรียนอยู่ในระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 3.03, S.D.= 0.64) และระดับความพึงพอใจหลังเรียนอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 4.22, S.D.= 0.59) การอิมโพรไวส์ที่ให้ผลสัมฤทธิ์อย่างมีมาตรฐานได้นั้นจำเป็นจะต้องอาศัยความเข้าใจและฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอจนเกิดความชำนาญตลอดจนสามารถนำไปพัฒนาการอิมโพรไวส์สำหรับบทเพลงที่มีสังคีตลักษณ์ที่แตกต่างกัน รวมทั้งรูปแบบการดำเนินคอร์ดของบทเพลงแจ๊สได้