วาทกรรมทางการเมืองและปฏิบัติการทางวาทกรรมของพรรคการเมืองผ่านสนามการเลือกตั้งร่วมสมัย ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการก่อรูปของชุดอุดมการณ์ทางการเมืองระหว่างพรรคประชาธิปัตย์ และพรรคพลังประชารัฐในบริบทร่วมสมัยพื้นที่เขต 1 จังหวัดสุราษฎร์ธานี และ 2) เสนอรูปแบบของวาทกรรมและปฏิบัติการทางวาทกรรมผ่านพรรคการเมืองในบริบทร่วมสมัยพื้นที่เขต 1 จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสำรวจเอกสารวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง และเก็บข้อมูลเชิงลึกจากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการแบบเจาะจง จำนวน 8 คน นำเสนอผลการวิจัยแบบพรรณนาวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า 1) การก่อรูปของชุดอุดมการณ์ทางการเมืองระหว่างพรรคประชาธิปัตย์ และพรรคพลังประชารัฐพบว่า พรรคประชาธิปัตย์ มีอุดมการณ์แบบเสรีนิยมคลาสสิคโน้มเอียงไปทางอนุรักษ์นิยม ส่วนพรรคพลังประชารัฐมีอุดมการณ์เศรษฐกิจแบบเสรีนิยมกับการคงไว้ซึ่งผลประโยชน์แห่งรัฐ และ 2) เสนอรูปแบบของวาทกรรมและปฏิบัติการทางวาทกรรมผ่านพรรคการเมืองพบว่า การปรากฏตัวของพรรคการเมืองภายใต้เงื่อนไขของการสนับสนุนปรากฏการณ์ผ่านตัวแสดงทางการเมืองผ่าน 3 รูปแบบ 3 ได้แก่ (1) การขยายกลไกเชิงอุดมการณ์ของรัฐ (2) การต่อต้านการขยายกลไกเชิงอุดมการณ์ของรัฐ และ (3) การขยายกลไกเชิงอุดมการณ์ของรัฐโดยเครือข่ายทางเลือก จากเงื่อนไข
ดังกล่าวสะท้อนการต่อสู้ทางการเมืองที่ผลิตซ้ำวาทกรรมและปฏิบัติการทางวาทกรรมของชุดอุดมการณ์แบบดั้งเดิมที่พรรคมีสำคัญกว่าตัวบุคคล หากพิจารณาถึงแนวโน้มในอนาคตการสร้างพื้นที่ของตัวแสดงทางการเมืองผ่านพรรคขั้วตรงข้าม คาดว่านำไปสู่การสถาปนาความชอบธรรมของพรรคการเมืองใหม่ในพื้นที่ นับเป็นปรากฏการณ์การช่วงชิงความนิยมรูปแบบใหม่ที่ขยายอุดมการณ์ร่วมสมัยได้ชัดเจน
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับทุกเรื่องที่พิมพ์เผยแพร่ได้รับการตรวจสอบความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Peview) เฉพาะสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ การตีพิมพ์บทความซ้ำต้องได้รับการอนุญาตจากกองบรรณาธิการเป็นลายลักษณ์อักษร
References
ทักษ์ เฉลิมเตียรณ. (2561). การเมืองระบบพ่อขุนอุปถัมภ์แบบเผด็จการ (พิมพ์ครั้งที่ 5).
กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ์. (2555). แนวทางการปฏิรูประบบการเลือกตั้งและพรรคการเมือง.
กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.
ประดิษฐ์ ยมานันท์. (2559). การปฏิรูปพรรคการเมือง = Reforms in Political Parties.
กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันพัฒนาความเป็นพลเมือง.
พรรคประชาธิปัตย์. (2545). พรรคประชาธิปัตย์. https://www.democrat.or.th/
about/document/
พิทยา มาศมินทร์ไชยนรา. (2548, เมษายน-กันยายน). วัฒนธรรมทางการเมืองของไทย:
ข้อสังเกตและพิจารณา. วารสารปาริชาต, 18(1), 91-94.
ภาวิณี คงฤทธิ์. (2563). ‘คนดี’ ในสายตาพี่บ่าว ถอดรหัสวัฒนธรรมการเมืองภาคใต้.
วัชรพล พุทธรักษา. (2549). รัฐบาลทักษิณกับความพยายามสร้างสภาวะการครอง
อำนาจนำ. วิทยานิพนธ์ ร.ม. (การปกครอง). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรา ไชยสาร. (2544). ระบบการเลือกตั้งกับการเมืองไทยยุคใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 2).
กรุงเทพฯ: นิติธรรม.
วัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2557). เทคนิควิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิชญ์จำเริญ มณีแสง. (2559). วาทกรรมทางการเมืองของพรรคประชาธิปัตย์. วิทยานิพนธ์
ปร.ด. (การจัดการ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สติธร ธนานิธิโชติ, และ ไชยันต์ ไชยพร. (2563). ความเป็นสถาบันของพรรคการเมืองกับ
การพัฒนาประชาธิปไตย: ศึกษากรณีพรรคการเมืองไทยภายใต้พระราชบัญญัติ
ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมือง พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สถาบันพระ
ปกเกล้า.
สัณหพจน์ สุขศรีเมือง. (2563, ตุลาคม-ธันวาคม). ยุทธศาสตร์พลังประชารัฐกับชัยชนะใน
ภาคใต้. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 10(4), 131-145.
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2562). รายชื่อผู้สมัครรับเลือก
ตั้ง ส.ส. แบบแบ่งเขตเลือกตั้งที่ได้รับคะแนนสูงสุด รายจังหวัด. https://www.ect.
go.th/ewt/ewt/ect_th/download/article/article_20190328165029 สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2557). รายงานเรื่องคณะรักษาความ
สงบแห่งชาติ (คสช.) และรัฐบาลชั่วคราว (พฤษภาคม – ตุลาคม 2557).
https://www.nhrc.or.th/News/Information-News
หลุยส์ อัลธูแชร์. (2529). อุดมการณ์และกลไกทางอุดมการณ์ของรัฐ. กรุงเทพฯ:
สถาบันวิจัยสังคมจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุชา พละกุล. (2564). โลกทัศน์ของพลเมืองกับอุดมการณ์ทางการเมืองการปกครอง
กระแสหลักในศตวรรษที่ 21. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ
ครั้งที่ 7 “วิถีพุทธ วิถีชุมชน รากฐานชีวทัศน์เชิงสังคมล้านนาในสังคมวิถีใหม่”
ณ วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 9(7), 660-
http://lpn.mcu.ac.th/mculpn/wp-content/uploads/2021/03/A-
A5-659-673
อัศว์ศิริ ลาปีอี. (2563). การสำรวจอัตลักษณ์ทางการเมืองเพื่อพัฒนาความเป็นพลเมืองใน
ระบอบประชาธิปไตยของประชาชนจังหวัดสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี:
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
Fairclough N. (2010). Critical Disourse Andlysis: The Criticol Study of
language. London: Routledge.
Kurian, G. (2011). The encyclopedia of political science.
Washington: CQ Press.
Morley M. (1998). How to Manage Your Global Reputation : Aguide to the
Dynamics of International Public Relations. Hampshire and London:
Macmillan Press Ltd.
บุคคลานุกรม
จิรวรรณ สารสิทธิ์ (ผู้ให้สัมภาษณ์) ธนิสร ตาทิสุนทร (ผู้สัมภาษณ์). ณ เทศบาลท่าฉาง
อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2565.
ชูศักดิ์ เอกเพชร (ผู้ให้สัมภาษณ์) ธนิสร ตาทิสุนทร (ผู้สัมภาษณ์). ณ มหาวิทยาลัย
ราชภัฏสุราษฎร์ธานี อำเภอเมือง จังหวัด สุราษฎร์ธานี. เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม
ภานุ ศรีบุศยกาญจน์ (ผู้ให้สัมภาษณ์) ธนิสร ตาทิสุนทร (ผู้สัมภาษณ์). ณ ที่ทำการ
พรรคพรรคประชาธิปัตย์จังหวัดสุราษฏร์ธานี เขต 1 อำเภอเมือง จังหวัด
สุราษฎร์ธานี. เมื่อวันที่ 7 เมษายน 2565.