The เศรษฐกิจสังคมครัวเรือน และแนวทางการจัดการทรัพยากรชายฝั่งโดยชุมชน ในพื้นที่หมู่เกาะระ – เกาะพระทอง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงคุณภาพนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพเศรษฐกิจสังคมครัวเรือน และศึกษาแนวทางการจัดการทรัพยากรชายฝั่งโดยชุมชน ในพื้นที่หมู่เกาะระ – เกาะพระทอง อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา โดยใช้วิธีการประเมินสภาวะชนบทอย่างเร่งด่วน จำนวน 10 ชุมชน และใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 54 คน ระหว่างเดือนมิถุนายนจนถึงเดือนสิงหาคม 2562 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์ข้อมูลแบบสร้างข้อสรุป และนำเสนอผลการศึกษาเชิงพรรณนา ใช้สถิติเชิงบรรยาย ได้แก่ ค่าความถี่ และค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่าชุมชนที่เป็นพื้นที่ศึกษาเป็นชุมชนชายฝั่งขนาดเล็ก ประสบปัญหาสภาพภูมิอากาศไม่เอื้ออำนวยต่อการประกอบอาชีพทั้งการทำประมงชายฝั่งและการเกษตร ประชากรในพื้นที่ส่วนใหญ่จบการศึกษาภาคบังคับ ประกอบอาชีพประมงชายฝั่งตามฤดูกาลควบคู่กับอาชีพเกษตรกรรม โดยใช้เครื่องมือประมงที่เป็นภูมิปัญญาในท้องถิ่นที่ได้รับการสืบทอดกันมาจากบรรพบุรุษ จำนวน 14 ชนิด สัตว์น้ำที่จับได้จากการทำประมงชายฝั่งมีลักษณะคล้ายคลึงกัน และมีภาวะหนี้สินโดยกู้ยืมจากธนาคารเพื่อใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน
ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกกลุ่มหรือองค์กรในชุมชน และไม่มีเอกสารสิทธิ์ในการถือครองที่ดิน การใช้ประโยชน์จากทรัพยากรชายฝั่งเพื่อการทำประมงชายฝั่งเป็นส่วนใหญ่ โดยเห็นว่าการทำประมงโดยใช้เครื่องมือผิดกฎหมาย และการท่องเที่ยวทางทะเลส่งผลกระทบอย่างมากต่อชายฝั่ง และยังเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจากภาวะโลกร้อน
ส่งผลกระทบมากต่อชุมชนชายฝั่งและทำให้รายได้จากการจับสัตว์น้ำลดลง สำหรับแนวทางการบริหารจัดการทรัพยากรชายฝั่งในชุมชนของตนเองพบว่า ชุมชนชายฝั่งควรเป็นผู้ดำเนินการหลักในการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติในท้องถิ่นโดยมีหน่วยงานภาครัฐหรือองค์กรที่เกี่ยวข้องเป็นผู้มีบทบาทหน้าที่สำคัญในการสนับสนุน การบังคับใช้กฎหมายอย่างเข้มงวดและมีความยุติธรรม และควรให้ข้อแนะนำในการปรับตัวของชุมชนเพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลง โดยคำนึงถึงความสอดคล้องกับประวัติศาสตร์ วิถีชีวิต ประเพณี วัฒนธรรม และความต้องการของชุมชน และส่งเสริมให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการทรัพยากรชายฝั่งในท้องถิ่นของตนเอง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับทุกเรื่องที่พิมพ์เผยแพร่ได้รับการตรวจสอบความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Peview) เฉพาะสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ การตีพิมพ์บทความซ้ำต้องได้รับการอนุญาตจากกองบรรณาธิการเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กิ่งกร นรินทรกุล ณ อยุธยา. (2543). แนวคิดและทิศทางการจัดการทรัพยากรในลุ่มน้ำ
โดยการมีส่วนร่วมของประชาชน. เชียงใหม่: มูลนิธิพัฒนาภาคเหนือ.
กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง. (2552). การศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพในป่า
ชายเลนฝั่งอ่าวไทยและอันดามันตอนล่าง. กรุงเทพฯ: กรมทรัพยากรทางทะเล
และชายฝั่ง.
เก็ตถวา บุญปราการ อภิรักษ์ จันทวงศ์ เจตน์สฤษฎิ์ สังขพันธ์ และนันทรัฐ สุริโย. (2556).
“เมื่อปลาหายไปจากทะเลสาบสงขลาชาวประมงพื้นบ้านมีกลวิธีในการต่อสู้เพื่อ
ความอยู่รอดภายใต้ภาวะขาดแคลนอย่างไร”. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัย
สงขลานครินทร์, 5(2), (87-101).
เชษฐา มุหะหมัด เก็ตถวา บุญปราการ และชลลดา แสงมณี ศิริสาธิตกิจ. (2552). “ปฏิบัติ
การในชีวิตประจำวันของชาวประมงชุมชนหัวเขาตำบลหัวเขา อำเภอสิงหนคร
จังหวัดสงขลา”. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(2), (880-897).
ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกุล. (2555). การวิจัยแบบผสม: ทางสายกลางของการวิจัย
การออกแบบการวิจัย (Research Design). พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สำนัก
พิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2556). การวัดผลและการสร้างแบบสอบผลสัมฤทธิ์. พิมพ์ครั้ง
ที่ 11. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยศ สันตสมบัติ และคณะ. (2547). นิเวศวิทยาชาติพันธุ์ทรัพยากรชีวภาพและสิทธิชุมชน.
เชียงใหม่ : บริษัท วินอินดีไชน์ จำกัด.
สุภางค์ จันทวานิช. (2552). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 17. กรุงเทพฯ : สำนัก
พิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรินทร์ภรณ์ ศรีอินทร์. (2562). เศรษฐกิจ สังคม และคุณภาพชีวิตชุมชนในพื้นที่หมู่เกาะ
ระ-เกาะพระทอง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุรินทร์ภรณ์ ศรีอินทร์ ประลินทร์ ไกรวิชัย และนุชนารถ วงศ์จำปา. (2562). สถานภาพ
เศรษฐกิจ สังคม และการจัดการทรัพยากรชายฝั่งของชุมชนชายฝั่งโดยรอบอ่าว
คุระ อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับ
ชาติ ครั้งที่ 16 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. นครปฐม:
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน, (449-459).
สุริยา สมุทคุปต์ และพัฒนา กิติอาษา. (2537). จากวิธีการประเมินสภาวะชนบทแบบเร่ง
ด่วนถึงวิธีการประเมินสภาวะชนบทแบบมีส่วนร่วม: พลวัตของวิธีการพัฒนา
ชนบทแนวใหม่. นครราชสีมา: สำนักวิชาเทคโนโลยีสังคม มหาวิทยาลัย
เทคโนโลยีสุรนารี.
สิตางศ์ เจริญวงศ์ ปรีชา เปี่ยมพงศ์สานต์ และสุธี ประศาสน์เศรษฐ. (2562). “การปรับตัว
ของชุมชนเศรษฐกิจเขียว-น้ำเงินท่ามกลางสภาวะโลกร้อน: กรณีศึกษาชายฝั่ง
ทะเลตะวันออก”. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 6(2), (144-165).
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2556). พื้นทีชุ่มน้ำที่มี
ความสำคัญระหว่างประเทศ (Ramsar Site) ของประเทศไทย. กรุงเทพฯ:
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
อริยพร โพธิใส. (2560). มาตรการและแนวทางป้องกันปัญหาการทำประมงผิดกฎหมาย
ของประเทศไทยกับหลักการสำคัญของ IUU Fishing. วารสารจุลนิติ, 14(4),
(149-161).