ปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการใช้ภาษาจีน เพื่อการสื่อสารของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ในมหาวิทยาลัยภาคเหนือตอนบน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) สำรวจปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการใช้ภาษาจีนเพื่อการสื่อสารของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 (2) ศึกษาจุดอ่อนจุดแข็งของแต่ละปัจจัย (3) หาแนวทางหรือข้อเสนอแนะในการเพิ่มปัจจัย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า เป็นกลุ่มตัวอย่างจากประชากรนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ซึ่งกำลังศึกษาหลักสูตรกลุ่มภาษา (ภาษาจีน) เป็นวิชาเอก ในภาคการศึกษาปลาย ปีการศึกษา 2560 ครอบคลุม 4 สถาบันอุดมศึกษาในเขต 3 จังหวัดภาคเหนือตอนบน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง และกำหนดจำนวนกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จของ Yamane และของ Krejcie กับ Morgan ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่างเท่ากับ 228 คน ผลการทดสอบสมมติฐานด้วยตารางการแจกแจงแบบ t พบว่าปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการใช้ภาษาจีนเพื่อการสื่อสารมากที่สุดคือการเรียนภาษาจีนก่อนเข้ามหาวิทยาลัย โดยพบค่าt เท่ากับ 2.359 ซึ่งมีค่ามากกว่า 1.895 ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 นอกจากนี้ พบว่าจุดอ่อนของการเรียนภาษาจีนก่อนเข้ามหาวิทยาลัย คือโรงเรียนแต่ละแห่งใช้หนังสือต่างกัน
การฝึกทักษะการสื่อสารไม่ต่อเนื่อง ไม่สามารถสื่อสารในสถานการณ์ที่หลากหลาย และมีการคัดลอกข้อมูลจากสื่อใหม่โดยไม่ผ่านการวิเคราะห์ สำหรับปัจจัยการมีเชื้อสายจีนซึ่งพบค่า t เท่ากับ 1.875 นั้น มีค่าน้อยกว่า 1.895 ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 นั้น สรุปได้ว่าปัจจัยดังกล่าวไม่มีความสัมพันธ์ต่อความสามารถในการใช้ภาษาจีนเพื่อการสื่อสาร ดังนั้น เพื่อให้ผู้เรียนได้เรียนรู้เนื้อหาที่ต่อเนื่อง โรงเรียนควรให้ความสำคัญกับการออกแบบหลักสูตรหรือเนื้อหารายวิชาภาษาจีนให้ตรงตามตัวชี้วัดในมาตรฐานสาระการเรียนรู้ภาษาจีนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551 และการศึกษาในระดับอุดมศึกษาควรเสริมทักษะการวิเคราะห์สื่อใหม่แก่นักศึกษาด้วย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับทุกเรื่องที่พิมพ์เผยแพร่ได้รับการตรวจสอบความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Peview) เฉพาะสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ การตีพิมพ์บทความซ้ำต้องได้รับการอนุญาตจากกองบรรณาธิการเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). มาตรฐานสาระการเรียนรู้ภาษาจีนระดับการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
กาญจนา แก้วเทพ, และนิคม ชัยชุมพล. (2555). คู่มือสื่อใหม่ศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงาน
กองทุนสนับสนุนการวิจัย.
จี. วิลเลี่ยม สกินเนอร์ เขียน ชาญวิทย์ เกษตรศิริ และคณะแปลเรียบเรียง. (2529).
สังคมจีนในไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
งานทะเบียนนิสิต มหาวิทยาลัยพะเยา. (2561). เอกสาร/รายงานสถิติ. [ออนไลน์]. เข้าถึง
ได้จาก http://reg.up.ac.th/. [2561, ตุลาคม].
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพ: สุวีริยาสาส์น.
ศุภชัย แจ้งใจ. (2552). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนภาษาจีนของผู้เรียน สาขาวิเทศธุรกิจจีน
และสาขาจีนศึกษา คณะวิเทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเก็ต.
สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย . (2560). รายงาน
จำนวนหมู่เรียน. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://orasis.crru.ac.th/orasis_
mis/student#. [2561, ตุลาคม].
สำนักทะเบียนและประมวลผล มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2561).รายงานสถิติจำนวน
นักศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://www.reg.
cmu.ac.th/misreg/misreport/major451.php?std_level=u&fac=01.
, ตุลาคม].
วรากร แซ่พุ่น ภากร นพฤทธิ์ วราลี รุ่งบานจิต วรทา รุ่งบานจิต วรานาถ แซ่เซ่น และ
ชุติมา คำแก้ว. (2560). วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. ปีที่ 12 ฉบับพิเศษ
กุมภาพันธ์ 2560.
เหยิน จิ่งเหวิน. (2546). จุ๊กจิ๊กจอจีน เล่ม 1. กรุงเทพฯ: สุดสัปดาห์.
scholarship ทุนเรียนต่อต่างประเทศ. (2016, February 19). ตามสถิติแล้ว ประเทศไทย
มีชาวจีนผู้อพยพเข้ามาอาศัยเป็นอันดับ 1 ของโลก !!?. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก
http:// www.scholarship.in.th/ตามสถิติแล้ว-ประเทศไทย. [2561,
ตุลาคม].
Clark, J.L.D. (1972). Foreign Language Testing: Theory and Practice.
Philadephia: Centre of Curriculum Development.
Carroll, Brenda Joseph. (1982). Testing Communication Performance.
London.
Division of Registrar Mae Fah Luang University. (2018, January). Number of
Students, Second Semester 2017 (by Level and ID). [Online].
Retrieved form http://reg.mfu.ac.th/regpage/studentstat/student
stat25602.htm. [2018, October].
Likert, Rensis. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes.
Archives of Psychology.
Oller, J. W. (1979). English Testing at School. London : Longman Group
Lte. p.320 – 323.
Peng Liting. (2557). วารสารกระแสวัฒนธรรม. ปีที่ 15 ฉบับที่ 28 กรกฎาคม – ธันวาคม
กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม.
