วิถีการรับรู้ของผู้สูงอายุ : บทเรียนจากโรงเรียนผู้สูงอายุ
Main Article Content
บทคัดย่อ
จากความก้าวหน้าทางการแพทย์ที่ทําให้ประชากรมีชีวิตยืนยาวขึ้นส่งผลสู่การเปลี่ยนแปลงทางด้านประชากรของสังคมไทย โดยพบประชากรในช่วงวัยสูงอายุมีจํานวนเพิ่มสูงขึ้น ขณะที่ระบบบริการสุขภาพและการสนับสนุนสําหรับผู้สูงอายุยังไม่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงที่เป็นองค์รวมสําหรับผู้สูงอายุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่ผู้สูงอายุเป็นกลุ่มบุคคลซึ่งมีคุณลักษณะเฉพาะและต้องการการดูแลทุกมิติสุขภาพอย่างเฉพาะเจาะจง จึงกลายเป็นประเด็นสําคัญทําให้หน่วยงานในระบบบริการสุขภาพต้องดําเนินการวางแผนเชิงกลยุทธ์เพื่อเตรียมรับมือกับสถานการณ์นี้ ด้วยเหตุผลดังกล่าว คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี จึงได้เปิดโรงเรียนผู้สูงอายุเพื่อเน้นการเรียนการสอนที่ตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุ ภายหลังเสร็จสิ้นการเรียนการสอนมีการอภิปรายกลุ่มร่วมกับผู้สูงอายุจํานวนทั้งสิ้นแปดคน และวิเคราะห์เนื้อหา เพื่อสรุปรูปแบบการรับรู้ของผู้สูงอายุ ก่อนโรงเรียนผู้สูงอายุจะเปิดการเรียนการสอน ผู้สูงอายุมีการพูดคุยร่วมกันในประเด็นการรับรู้ตนเองเมื่อเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ จากนั้น ผู้สูงอายุได้รับโปรแกรมการเรียนการสอนทั้งสิ้น 16 สัปดาห์ เพื่อเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่วัยสูงอายุทุกมิติสุขภาพ โดยก่อนเริ่มกระบวนการเรียนรู้ ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มักมีความรู้สึกเหงาและคิดถึงอดีตที่ผ่านมา แต่ภายหลังการเรียนรู้เกิดขึ้น ผู้สูงอายุจะมีความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่นเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ ทําให้ผู้สูงอายุเกิดทัศนคติเชิงบวกต้อตนเองเพิ่มขึ้นทั้งในด้านการรับรู้ความเสื่อมของร่างกายตนเอง และการมีความสามารถในการเตรียมตัวเพื่อเข้าสู่บั้นปลายชีวิต ข้อค้นพบดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงคุณค่า และความสําคัญของหลักสูตรการจัดเรียนการสอนของโรงเรียนผู้สูงอายุ มีส่วนช่วยพัฒนาศักยภาพให้แก่ผู้สูงอายุ ทําให้เกิดคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และอยู่ในสังคมอย่างมีความสุข
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับทุกเรื่องที่พิมพ์เผยแพร่ได้รับการตรวจสอบความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Peview) เฉพาะสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ การตีพิมพ์บทความซ้ำต้องได้รับการอนุญาตจากกองบรรณาธิการเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
Bashkirevaa, A., Kachanb, Y., and Kulapinad, M. (2015). Psychophysiological Markers of Accelerated Aging in Working - Age People Exposed to Occupational Hazards Communication I. Age - Related Changes in Short - Term Memory Advances in Gerontology. Advances in Gerontology. 5(4), 277 – 282.
Chan, C., and Liang, J. (2013). Active Aging: Policy Framework and Applications to Promote Older Adult Participation in Hong Kong. Ageing Int. 38, 28 – 42.
Chen, S. (2016). Determining the service demands of an aging population by integrating QFD and FMEA method. Qual Quant. 50, 283 – 298.
Chukieat Mutthakarn. (2016). The society of elderly people with prepare to dealing. Journal of southern technology. 9(1), 131 - 138. (in Thai)
Cinotti, E; et al. (2016). Skin tumours and skin aging in 209 French elderly people: the PROOF study. Eur J Dermatol. 26(5), 470 - 476.
Jutharat Sangthong. (2017). Aging Society (Complete Aged): The elderly condition of good quality. Rusamilae Journal. 38(1), 6 - 28. (in Thai)
Kanokorn Poonpiam and Siriphan Sasat. (2017). Factors Related To Health Related Quality Of Life In Older Persons With Age - Related Macular Degeneration. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 1 8 , 3 8 2 - 3 9 2 . (in Thai)
Karunpich Kotpratum and Kanittha Nuntaboot. (2016). Community Continuing Care for Older People. Suranaree J. Sci. Technol. 2 5 ( 3 ) , 2 7 5 - 2 8 6 . (in Thai)
Kitsanaporn Tipkanjanaraykha; et al. (2017). Health information seeking behaviors of elderly through online media Accordingto perceivedhealth status. Journal of Health science research. 1 1 , 1 2 - 2 2 . ( i n T h a i )
Matichon. (2010). The elderly peoples are main part of Thailand’ society and culture. [Online]. Retrieved form http://www.saisawankhayanying.com/s-featured/on-the-elderly/ [2018, November 3]. (in Thai)
Popejoy, L; et al. (2015). Comparing Aging in Place to Home Health Care: Impact of Nurse Care Coordination On Utilization and Costs. Nursing Economics. 33(6), 306 - 313.
Sivalap Sukpaiboonwat. (2017). The role of population aging on economic growth in Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences. 9(17), 176 - 191. (in Thai)
Sommai Gumphun, Sopin Sangon and Patcharin Nintachan. (2016). Factors influencing loneliness in older adults. journal of psychiatric nursing and mental health. 30(2), 50 - 68. (in Thai)
Sompraveen Munpraseart. (2010). The effect of elderly society to Thailand’ economy system. [Online]. Retrieved form http://prp.trf.or.th/trf-policy-brief [2018, November 3]. (in Thai)
Suangsuda Charoenwong; et al. (2018). Long - term Care Management Guidelines for Dependent Elders in a Muslim Community, Southern Thailand. Princess of Naradhiwas University Journal. 1 0 ( 3 ) , 1 - 1 1 . (in Thai)
Suda Wongsawad; et al. (2018). Developing Activity Models in order to Promote Health in the Risk Group of Elders, for the Community Health. 10(1), 192-209. (In Thai)