The Study of Achievement in Practicing the Jazz Saxophone Improvisation of Students in Surat Thani Educational institution
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to 1) investigate achievements of improvisational saxophone training among students in schools in Surat Thani province and 2) examine the satisfaction levels regarding the
outcomes of improvisational saxophone training among students in schools in Surat Thani province. The study employs an Quantitative Research,
utilizing a targeted sample group of 40 students from schools in Surat Thani province. Research tools include tests measuring the efficacy of improvisational saxophone training and surveys assessing satisfaction levels. Data is collected through tests and surveys and analyzed using statistical methods, including mean (𝑥̅), standard deviation (S.D.), and dependent T-test statistics. The quality of the research instruments was verified using the Index of Item-Objective Congruence (IOC) with a value of 0.75. The research concludes with a
descriptive analysis of the findings.
The study results are as follows: 1) regarding the students'
proficiency in performing improvisational saxophone in Surat Thani province, in 9 skills, it was found that the pre-training proficiency level was moderate with a mean of (𝑥̅= 2.71, S.D. = 0.84), while the post-training proficiency level was high with a mean of (𝑥̅= 3.59, S.D. = 0.90). The statistical
significance of the improvisational saxophone training efficacy among
students in Surat Thani province was at the 0.05 level, more significant than the pre-training test results. 2) Concerning the satisfaction levels regarding the knowledge acquired from the activities taught in the improvisational saxophone practice among students in Surat Thani province, the pre-training satisfaction level was moderate with a mean of (𝑥̅= 3.03, S.D. = 0.64). In contrast, the post-training satisfaction level was high, with a mean of (𝑥̅= 4.22, S.D. = 0.59). Achieving standardized results in improvisation requires an understanding and consistent practice until proficiency is developed,
allowing further development of improvisation for pieces with different
musical characteristics, including the chord progression of jazz songs.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
All published manuscripts have been verified by peer-peer professors in the fields of humanities and social sciences. Reprinting of the article must be authorized by the editorial staff.
References
กมลธรรม เกื้อบุตร. (2563, กรกฎาคม-ธันวาคม). พลวัตของดนตรีแจ๊สในวัฒนธรรมไทย.
วารสารดนตรีและการแสดง กองบรรณาธิการวารสารดนตรีและการแสดง คณะ
ดนตรีและการแสดง มหาวิทยาลัยบูรพา, 6(2), 95-110.
จินดามาตร์ มีอาษา, และ ณรุทธิ์ สุทธจิตต์. (2560, ตุลาคม-ธันวาคม). แนวทางการจัดการ
เรียนการสอนวิชาทักษะปฏิบัติแซ็กโซโฟนคลาสสิก ในหลักสูตรดนตรีระดับ
ปริญญาตรี. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา กองบรรณาธิการศูนย์
นวัตกรรมทางการศึกษา สื่อสิ่งพิมพ์ และสื่อออนไลน์คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย, 12(4), 157-168.
ธีรัช เลาห์วีระพานิช. (2562). ทฤษฎีดนตรีแจ๊สและการอิมโพรไวส์. ปทุมธานี:
มหาวิทยาลัยรังสิต.
พิจักษณ์ ถาวรานุรักษ์, และ ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2564, พฤษภาคม-สิงหาคม). การ
ศึกษาผลสัมฤทธิ์การเป่าแซ็กโซโฟนเบื้องต้นด้วยชุดแบบฝึกหัดแซ็กโซโฟนเบื้อง
ต้น ของนักเรียนวงโยธวาทิต โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย. วารสารวิทยาลัย
สงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 6(2), 22-30.
วรินธร สีเสียดงาม. (2562, กรกฎาคม-ธันวาคม). แนวทางการจัดการเรียนการสอนการ
ปฏิบัติแซ็กโซโฟนในระดับอุดมศึกษา เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารศิลปกรรม
บูรพา สำนักงานคณบดีคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 22(2), 71-89.
Levine, M. (1995). The Jazz Theory Book. Petaluma: Sher Music.
