The Socio-economic Household and Communities Coastal Resource Management Guideline at Mu Koh Ra - Koh Phra Thong area

Main Article Content

Surinporn Sriin
Nuchanard Wongjumpa

Abstract

 This qualitative research aimed to study the household socio-economic and communities coastal resource management guideline at Mu Koh Ra - Koh Phra Thong, Kuraburi district, Phang Nga province, used rapid rural appraisal of 10 communities and questionnaires to collect quantitative data from 54 samples from June to August 2019, The qualitative data analysis and conclusion including the descriptive, using descriptive statistics such as
frequency and percentage are presented. The finding are as follows: The coastal local community study area was recognized as a small community, the community experiences climate problems that were unfavorable for
occupation both coastal fishing and agriculture. Most of the population in the area had compulsory education, coastal fisheries occupation along with agriculture and done by the 14 fishing gears producing based on their local wisdom knowledge that has been inherited from ancestors, the most members were grouping or organization in the community, most of them didn't have land ownership rights documents. The most utilization of coastal resources was coastal fishing. The illegal fishing and marine tourism were the most impact in the coastal area. Climate change due to global warming had impact on coastal communities which made income from the fishery decline. The most members were grouping as natural resources conservation and environmental community groups. Concerning to the coastal resources’ conservation, the fishermen suggested that local people in their village and staffs of the government offices must be collaborated in planning and managing on utilizing of local natural resources. In addition, the government offices that related to coastal resources must be strict in law enforcement, give recommendations for community adaptation to keep up with changes, taking into account the consistency with history, way of life, traditions, culture and the needs of the community. Encouragecommunities to participate in local coastal resource management.

Article Details

How to Cite
Sriin, S., & Wongjumpa, N. . . (2020). The Socio-economic Household and Communities Coastal Resource Management Guideline at Mu Koh Ra - Koh Phra Thong area. Journal of Humanities and Social Sciences Suratthani Rajabhat University, 12(2), 128–157. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jhsc/article/view/235869
Section
Research Article

References

กิ่งกร นรินทรกุล ณ อยุธยา. (2543). แนวคิดและทิศทางการจัดการทรัพยากรในลุ่มน้ำ

โดยการมีส่วนร่วมของประชาชน. เชียงใหม่: มูลนิธิพัฒนาภาคเหนือ.

กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง. (2552). การศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพในป่า

ชายเลนฝั่งอ่าวไทยและอันดามันตอนล่าง. กรุงเทพฯ: กรมทรัพยากรทางทะเล

และชายฝั่ง.

เก็ตถวา บุญปราการ อภิรักษ์ จันทวงศ์ เจตน์สฤษฎิ์ สังขพันธ์ และนันทรัฐ สุริโย. (2556).

“เมื่อปลาหายไปจากทะเลสาบสงขลาชาวประมงพื้นบ้านมีกลวิธีในการต่อสู้เพื่อ

ความอยู่รอดภายใต้ภาวะขาดแคลนอย่างไร”. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัย

สงขลานครินทร์, 5(2), (87-101).

เชษฐา มุหะหมัด เก็ตถวา บุญปราการ และชลลดา แสงมณี ศิริสาธิตกิจ. (2552). “ปฏิบัติ

การในชีวิตประจำวันของชาวประมงชุมชนหัวเขาตำบลหัวเขา อำเภอสิงหนคร

จังหวัดสงขลา”. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(2), (880-897).

ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกุล. (2555). การวิจัยแบบผสม: ทางสายกลางของการวิจัย

การออกแบบการวิจัย (Research Design). พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สำนัก

พิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2556). การวัดผลและการสร้างแบบสอบผลสัมฤทธิ์. พิมพ์ครั้ง

ที่ 11. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ยศ สันตสมบัติ และคณะ. (2547). นิเวศวิทยาชาติพันธุ์ทรัพยากรชีวภาพและสิทธิชุมชน.

เชียงใหม่ : บริษัท วินอินดีไชน์ จำกัด.

สุภางค์ จันทวานิช. (2552). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 17. กรุงเทพฯ : สำนัก

พิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรินทร์ภรณ์ ศรีอินทร์. (2562). เศรษฐกิจ สังคม และคุณภาพชีวิตชุมชนในพื้นที่หมู่เกาะ

ระ-เกาะพระทอง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุรินทร์ภรณ์ ศรีอินทร์ ประลินทร์ ไกรวิชัย และนุชนารถ วงศ์จำปา. (2562). สถานภาพ

เศรษฐกิจ สังคม และการจัดการทรัพยากรชายฝั่งของชุมชนชายฝั่งโดยรอบอ่าว

คุระ อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับ

ชาติ ครั้งที่ 16 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. นครปฐม:

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน, (449-459).

สุริยา สมุทคุปต์ และพัฒนา กิติอาษา. (2537). จากวิธีการประเมินสภาวะชนบทแบบเร่ง

ด่วนถึงวิธีการประเมินสภาวะชนบทแบบมีส่วนร่วม: พลวัตของวิธีการพัฒนา

ชนบทแนวใหม่. นครราชสีมา: สำนักวิชาเทคโนโลยีสังคม มหาวิทยาลัย

เทคโนโลยีสุรนารี.

สิตางศ์ เจริญวงศ์ ปรีชา เปี่ยมพงศ์สานต์ และสุธี ประศาสน์เศรษฐ. (2562). “การปรับตัว

ของชุมชนเศรษฐกิจเขียว-น้ำเงินท่ามกลางสภาวะโลกร้อน: กรณีศึกษาชายฝั่ง

ทะเลตะวันออก”. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 6(2), (144-165).

สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2556). พื้นทีชุ่มน้ำที่มี

ความสำคัญระหว่างประเทศ (Ramsar Site) ของประเทศไทย. กรุงเทพฯ:

สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

อริยพร โพธิใส. (2560). มาตรการและแนวทางป้องกันปัญหาการทำประมงผิดกฎหมาย

ของประเทศไทยกับหลักการสำคัญของ IUU Fishing. วารสารจุลนิติ, 14(4),

(149-161).