The Glorious Thai Kingdoms since 13th Century Exhibition: A Review of the Historical Dynamics of Thai Political Society

Main Article Content

Amorn Wangukkarangkul
Pennapha Suanthong
Krissanapong Vichaidit

Abstract

This article aims to study the history and the historical development of Thai political society presented through the Glorious Thai Kingdoms since 13th Century Exhibition by studying the documentary together with the
historical synthesis. The review is presented by items based on the topics of the exhibition namely, From the Ancient States to the Thai Kingdom, Thai State in the Land of Suvarnabhumi, From Siam to the Kingdom of Thailand, and
Siamese Monarchy, together with the analysis of power and political relations. This study indicates a change in the viewpoint of presenting the history of Thai political society. It has changed from one-sided history amplifying the royal nationalism ideology to establish legitimacy in power and to create a common awareness of the unity of the people in the nation to presenting a holistic historical perspective that recognizes the multi-cultural society of Thailand with multi-ethnic and cultural diversity as well as the independence of the ancient city-state before merging into a Thai state. Therefore, the significance that the author wants to reflect through this article is the call for the study of history in Thai society to review the principles, concepts and goals of the study to understand the history that should be rationally used; to be moreopen-minded to learn about people, stories, and events in history with aneutral mind; and not to fade away, diminish, and devalue anyone in history. If these positions were realized seriously and sincerely, the repercussions of the history that had ignited the fires of hatred would have extinguished andtransformed into the bond of brotherhood leading to the acceptance and
respect of various differences for the coexistence of people in the society.

Article Details

How to Cite
Wangukkarangkul, A. ., Suanthong, P. ., & Vichaidit, . K. . (2020). The Glorious Thai Kingdoms since 13th Century Exhibition: A Review of the Historical Dynamics of Thai Political Society. Journal of Humanities and Social Sciences Suratthani Rajabhat University, 12(1), 350–384. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jhsc/article/view/229878
Section
Academic Articles

References

กรมยุทธศึกษาทหารบก. (2556). รัชกาลที่ ๓ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ.

– 2394 ในนิตยสารยุทธโกษ ปีที่ 121 ฉบับที่ 3 (2556): เมษายน-

มิถุนายน. กรุงเทพฯ: กรมยุทธศึกษาทหารบก.

กรมศิลปากร. (2510). เจ้านายและข้าราชการกราบบังคมทูลความเห็นจัดการ

เปลี่ยนแปลงราชการแผ่นดิน ร.ศ.103 และพระราชดำรัสในพระบาทสมเด็จพระ

จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงแถลงพระบรมราชาธิบายแก้ไขการปกครองแผ่นดิน.

พระนคร : กรมศิลปากร.

กรมศิลปากร. (2512). ตำนานวัตถุสถานต่างๆ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

ทรงสถาปนา. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก http://knowledgecenter.museumsiam.

org/uploads/siam/book_copy/2015/10/DB000043_B2HgeKWq0FYO/

file/B2HgeKWq0FYO.pdf

กรมศิลปากร. (2562ก). ขอเชิญชมนิทรรศการพิเศษเนื่องในวันอนุรักษ์มรดกไทย เรื่อง

“นครรัฐไทยบนแผ่นดินสุวรรณภูมิ”. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก http://www.

finearts.go.th/promotion/2019-07-12-07-46-18/item/ขอเชิญชม

นิทรรศการพิเศษเนื่องในวันอนุรักษ์มรดกไทย - เรื่อง - นครรัฐไทยบนแผ่นดิน

สุวรรณภูมิ.html.

กรมศิลปากร. (2562ข). นครรัฐไทยบนแผ่นดินสุวรรณภูมิ. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

จมื่นอมรดรุณารักษ์ (แจ่ม สุนทรเวช). (2513). ดุสิตธานี เมืองประชาธิปไตยของพระบาท

สมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. พระนคร: หอสมุดแห่งชาติ.

จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2504). พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จ

พระจุลจอมเกล้าฯ พระราชทานสมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศฯ. พระนคร:

โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย

ดุลยภาค ปรีชารัชช. (2554). เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา : วิวัฒนาการและความ

เปลี่ยนแปลง. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 11 (2)

(2554): กรกฎาคม-ธันวาคม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ดุลยภาค ปรีชารัชช. (2557). อำนาจราชันย์อุษาคเนย์ในโลกการเมืองแบบมณฑล.

[ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://blogazine.pub/blogs/dulyapak/

post/5064.

เติมศรี ลดาวัลย์. (2517). พิธีราชาภิเษกในประเทศไทย. คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัย

ศิลปากร.

ทักษ์ เฉลิมเตียรณ. (2526). การเมืองระบบพ่อขุนอุปถัมภ์แบบเผด็จการ. กรุงเทพฯ:

โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ธงชัย วินิจจะกูล. (2559). โฉมหน้าราชาชาตินิยม. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.

นรนิติ เศรษฐบุตร. (2551). ดุสิตธานี : การทดลองจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

เมื่อ พ.ศ. 2461. นนทบุรี : วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบัน

พระปกเกล้า.

เนื้ออ่อน ขรัวทองเขียว, จุฬิศพงศ์ จุฬารัตน์. (2557). รัฐสยามกับล้านนา พ.ศ. 2417-

วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และ

สังคมศาสตร์). 11(6) มกราคม - มิถุนายน 2557. กรุงเทพมหานคร :

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

บุรยา ศราภัยวานิช. (2556). เครื่องประกอบพระราชอิสริยยศสำหรับพระมหากษัตริย์ที่

ปรากฏในพระราชพิธีบรมราชาภิเษกสมัยรัตนโกสินทร์. ภาควิชาโบราณคดี

บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ปรามินทร์ เครือทอง. (2562ก). จินตนาการประชาธิปไตย "ที่แท้จริง" ของกษัตริย์สยาม :

รัชกาลที่ 5. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://www.silpa-mag.com/

history/article_37764.

ปรามินทร์ เครือทอง. (2562ข). จินตนาการประชาธิปไตย "ที่แท้จริง" ของกษัตริย์สยาม :

รัชกาลที่ 6. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://www.silpa-mag.com/

history/article_37768.

ปรามินทร์ เครือทอง. (2562ค). จินตนาการประชาธิปไตย "ที่แท้จริง" ของกษัตริย์สยาม :

รัชกาลที่ 7. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://www.silpa-mag.com/

history/article_37771.

ประยงค์ แสนบุราณ. (2557). หลักธรรมในการปกครองของพระพุทธศาสนา. วารสาร

มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 31(3)

(กันยายน-ธันวาคม 2557). ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

พิเศษ เจียจันทร์พงษ์. (2562). สุโขทัยเมืองพระร่วง. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.

เรืองยศ จันทรคีรี. (2560). Mandala วัฒนธรรมทางอำนาจ ระบอบการปกครองรัฐไทย

ในประวัติศาสตร์. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก http://www.lokwannee.com/

web2013/?p=267243.

วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพชร. (2562). นักปฏิรูปยุคแรกของสยามสมัยใหม่ใน ร.ศ. 103 และ

ข้อเสนอเพื่อปฏิรูปแผ่นดิน. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://www.

silpa-mag.com/history/article_11362

วรชาติ มีชูบท. (2553). เกร็ดพงศาวดารรัชกาลที่ 6. กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์บุ๊คส์.

วุฒิชัย มูลศิลป์ อนงคณา มานิตพิสิฐกุล และศิริพร ดาบเพชร. (2546). พระมหากษัตริย์แห่ง

กรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ: อัลฟ่ามิลเลเนียม.

ศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย. (2562ก). พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับพระราช

วิเทโศบายเปิดประเทศ. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://www.silpa-mag.

com/quotes-in-history/article_11815.

ศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย. (2562ข). พระราชวิเทโศบายในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้า

อยู่หัว: การรักษาเอกราชจากจักรวรรดินิยมตะวันตก. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก

https://www.silpa-mag.com/quotes-in-history/article_10078

สายป่าน ปุริวรรณชนะ. (2559). อาณาจักรสุโขทัย”: การประกอบสร้างประวัติศาสตร์

จากตำนานและความเชื่อของคนไทย. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์

(1) (2559) มกราคม-มิถุนายน กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สำราญ ขันสำโรง และ ศศินันท์ สรรพกิจจำนง. (2561). ล้านนา, คติความเชื่อ และ

กระบวนการสร้างความรู้แบบสหวิทยาการ ของนักวิชาการตะวันตก. วารสาร

พุทธศาสตร์ศึกษา 9 (1) มกราคม - มิถุนายน 2561. เชียงใหม่:

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่.

สืบพงศ์ ธรรมชาติ. (2557). อารยธรรมแดนใต้ ตามพรลิงค์ ลังกาสุกะ ศรีวิชัย และ

ศรีธรรมราชมหานคร (เมืองสิบสองนักษัตร). สารอาศรมวัฒนธรรมวลัยลักษณ์.

(1) (2556): ตุลาคม 2556 – มีนาคม 2557. นครศรีธรรมราช:

มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.

หยุด แสงอุทัย. (2499). อำนาจและความรับผิดชอบในระบอบประชาธิปไตย.

กรุงเทพฯ: กรมประชาสัมพันธ์.

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์. (2548). ประวัติศาสตร์เพื่อชุมชน : ทิศทางใหม่ของการศึกษา

ประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

Benedict Anderson. (1983). Imagined Communities: Reflections on the Origin

and Spread of Nationalism. London: Verso.

McCloud G. D. (1995). Southeast Asia: Tradition and Modernity in

the Contemporary World. Boulder, Colorado: Westview Press.

Walters. O.W. (n.d.). The Mandala - Artefact 1 What is a Mandala?

[Online]. Retrieved form https://indianisationinsea.weebly.com/

mandala.html.

Wheatley. (1961). The Golden Khersonese: Studies in the Historical

Geography of the Malay Peninsula before A.D. 1500. Kuala

Lumpur: Oxford University Press.