Information and communication technology in the administration of educational institutions that important to the teaching-learning management process in the 21st century
Main Article Content
Abstract
The administration of educational institutions under Bangkok in the 21st century is the administration in the new era of education because the administration of educational institutions has changed along with the disruptive world. The administration of the educational institution must apply information technology the administration of the educational institution. Information technology for school administration that is important to the teaching and learning management process in the 21st century, especially academic administration, is the heart of educational institution administration because the teaching and learning process in the 21st century focuses on providing students with learning skills and searching for knowledge all the time. The concept of information and communication technology in an educational organization is, therefore, an important and necessary tool for executives because information technology is one of the resources of educational organizations and educational institution administrators must manage these resources in a cost-effective and efficient manner for maximum benefit.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2555). นโยบายและมาตรฐานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. กรุงเทพฯ:กระทรวงศึกษาธิการ.
คัมภีร์ สุดแท้. (2553). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ฉัตรนภา ศิริคำใส. (2556). สภาพการส่งเสริมเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษาของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 2 (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ชม ภูมิภาค. (2555). เทคโนโลยีทางการสอนและการศึกษา. กรุงเทพฯ: ประสานมิตร.
ชะเริงพจน์ พัดจันทร์หอม. (2555). การบริหารเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุตรดิตถ์ สานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 39 (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ตรีโชค กางกั้น. (2554). สภาพและปัญหาการบริหารงานวิชาการในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสิงห์บุรี (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ทัศนี วงศ์ยืน. (2555). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพฯ.
ทิพวัลย์ นนทเภท. (2559). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขาวิชามนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์, 3(1), 47-56.
ทิศนา แขมมณี. (2558). ศาสตร์การสอน (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2558). การพัฒนาการสอน. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2554). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
พงษ์ศักดิ์ ผกามาศ. (2555). ระบบไอซีทีและการจัดการยุคใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: วิตตี้กรุ๊ป.
พนิดา พานิชกุล. (2554). เทคโนโลยีสารสนเทศ (Information Technology). กรุงเทพฯ: เคทีพี คอมพ์อแนด์.
พรพัสนันท์ พรพุทธิชัย. (2554). สภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พรพัสนันท์ พรพุทธิชัย. (2554). สภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ยาเบ็น เรืองจรูญศรี. (2555). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษา. สืบค้นเมื่อ 31 มกราคม 2564, จาก http://www.kroobannok.com/39826
ยืน ภู่วรวรรณ. (2555). ไอซีทีเพื่อการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2557). การบริหารงานวิชาการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (พิมพ์ครั้งที่ 4). สงขลา: นำศิลป์โฆษณา.
วิภา ทองหงำ. (2554). รูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎี). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศักดา สถาพรวจนา.(2556). การพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภสิริ พัฒนภักดี. (2558). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารสถานศึกษา สังกัดเทศบาล เมืองนาสาร จังหวัดสุราษฎร์ธานี (ภาคนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สมชัย จรรยาไพบูลย์. (2555). รูปแบบการพัฒนาการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2555). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุขุม เฉลยทรัพย์. (2555). เทคโนโลยีสารสนเทศ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
อัจฉรียา ทองมา. (2557). ศึกษาสภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของบุคลากรในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี (ภาคนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สุราษฎร์ธานี.
Smith, J. M. (2001). Blended learning: an old friend gets a new name. Retrieved December 15, 2009, from http://www.gwsae.org/Executiveupdate/2001/March/blended.htm
Smith, M. (1971). Educational leadership: culture and diversity. Gateshead: Athenaeum Press.
Smith, R.H. and Others. (1980). Management: Making organizations perform. New York: Macmillan.
Willer, D. (1986). Scientific Sociology: Theory and Method. Englewood Cliff, N.J.: Prentice-Hall