แนวทางการพัฒนาตลาดนักท่องเที่ยวกลุ่มซื้อซ้ำภายใต้บริบทสถานการณ์ ที่มีการเปลี่ยนแปลงฉับพลัน เพื่อความคงอยู่ของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ ในจังหวัดปราจีนบุรี
คำสำคัญ:
นักท่องเที่ยวกลุ่มซื้อซ้ำ , การเปลี่ยนแปลงฉับพลัน , ธุรกิจท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ , จังหวัดปราจีนบุรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ประเภทนักท่องเที่ยวซื้อซ้ำของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดปราจีนบุรี 2) พฤติกรรมนักท่องเที่ยวซื้อซ้ำแต่ละประเภทในธุรกิจท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดปราจีนบุรีและ 3) กลยุทธ์ทางการตลาดสำหรับที่เหมาะสมกับพฤติกรรมนักท่องเที่ยวซื้อซ้ำ เพื่อนำไปสู่การเสนอแนวทางการพัฒนาตลาดนักท่องเที่ยวกลุ่มซื้อซ้ำ เพื่อความคงอยู่ของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดปราจีนบุรี โดยเก็บข้อมูล 2 กลุ่มหลัก คือ 1) นักท่องเที่ยวที่ใช้สินค้าและบริการการท่องเที่ยวในจังหวัดปราจีนบุรี ในช่วงที่ทำการวิจัย จำนวน 400 คน ด้วยแบบสอบถาม ใช้วิธีการวิเคราะห์ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางคณิตศาสตร์ และแปลผลด้วยค่าสถิติ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ 2) ผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดปราจีนบุรีแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 30 คน ด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา และแปลผลเชิงพรรณนา โดยการวิจัย พบว่า นักท่องเที่ยวเชิงสุขภาพที่ซื้อซ้ำคือนักท่องเที่ยวกลุ่มครอบครัว กลุ่มธุรกิจที่นักท่องเที่ยวได้มีการท่องเที่ยวหรือใช้บริการซ้ำมากที่สุดอันดับ 1 คือ กลุ่มธุรกิจร้านอาหารเชิงสุขภาพ ร้อยละ 36 มีจำนวนการเดินทางท่องเที่ยวหรือใช้บริการที่ส่งเสริมสุขภาพในจังหวัดปราจีนบุรีซ้ำ สูงถึง 12 ครั้ง/ปี และกลยุทธ์ทางการตลาดของแหล่งท่องเที่ยวและผู้ให้บริการทางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพใช้ผ่านการสร้างประสบการณ์การท่องเที่ยวด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้า ที่เหมาะสมกับพฤติกรรมนักท่องเที่ยวซื้อซ้ำในระดับมากที่สุด คือ
1) ด้านการรับรส2) ด้านการมองเห็น และ 3) ด้านการสัมผัส ทั้งนี้กลยุทธ์ทางการตลาดอีก 2 ด้าน อยู่ในระดับมากและปานกลาง คือ ด้านการได้กลิ่น และด้านการได้ยิน ตามลำดับ
เอกสารอ้างอิง
Douglas, A., Hoogendoorn, G. & Richards, G. (2024), "Activities as the critical link between motivation and destination choice in cultural tourism", Journal of Hospitality and Tourism Insights, 7(1), 249-271.
Le, D., Scott, N., & Lohmann, G. (2018). Applying experiential marketing in selling tourism dreams. Journal of Travel & Tourism Marketing, 36(2), 220–235.
Leiper,N. (1990). Tourist attraction systems. Annals of Tourism Research, 17(3), 367-384.
Pesonen, J., Komppula, R., Kronenberg, C., & Peters, M. (2011) "Understanding the relationship between push and pull motivations in rural tourism", Tourism Review, 66(3), 32 - 49.DOI: 10.1108/16605371111175311
กนก บุญศักดิ์, สิทธิชัย พรหมสุวรรณ, เสรี วงษมณฑา, และวาสนา กีรติจำเริญ. (2561). อิทธิพลของปัจจัยที่มีต่อความภักดีของนักท่องเที่ยวต่อการท่องเที่ยวบนฐานชุมชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างของประเทศไทย. วารสารชุมชนวิจัย, 12(1), 10-28.
กรุงไทยคอมพาส. (2563, สิงหาคม). เจาะพฤติกรรมท่องเที่ยวใน New Normal: เมื่อโควิดทำชีวิตเปลี่ยน.https://krungthai.com/Download/economyresources/EconomyResourcesDownload_เจาะพฤติกรรมท่องเที่ยวใน New Normal: เมื่อโควิดทำชีวิตเปลี่ยน (krungthai.com).
นิมิต ซุ้นสั้น และศศิวิมล สุขบท. (2563). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างภาพลักษณ์แหล่งท่องเที่ยวความผูกพันกับสถานที่ ความพึงพอใจโดยรวม และความตั้งใจเชิงพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกในจังหวัดภูเก็ต. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 42(1), 68-83.
พรไพลิน จุลพันธ์. (2565, 4 สิงหาคม). จับชีพจร “โรงแรม-เมืองท่องเที่ยว”ภาคใต้ ฟื้นไข้โควิด! หนุนปี 56 โกยยอดต่างชาติ 10 ล้านคน. https://inews.bangkokbiznews.com/read/447509
เพียงใจ คงพันธ์ และภัทราวรรณ วังบุญคง. (2564). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อการท่องเที่ยวเขาศูนย์จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(1), 15-29.
รัตนากร สุทธิพงศ์เกียรติ์. (2562, 11 มิถุนายน). สร้าง Brand ผ่าน สัมผัสทั้ง 5 ( รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ).https://www.demopower.com/th-th/article/transform-the-way-you-build-your-brandsthrough-the-power-of-five-senses/
รุ่งกานต์ แก้วเจริญ, สมนึก เอื้อจิระพงษ์พันธ์, สุพิศ ฤทธิ์แก้ว, จินตนีย์ รู้ซื่อ, และญาณินี ทรงขจร. (2562).แรงจูงใจและพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการร่วมงานฟูลมูนปาร์ตี้ เกาะพะงัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(3), 143-163.
วสันต์ กานต์วรรัตน์. (2563). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการเลือกใช้บริการที่พักรีสอร์ทของนักท่องเที่ยวในอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 4(2), 157 -170.
วิโรจน์ เลิศจิตต์ธรรม. (2564, 19 พฤศจิกายน). ILO เผย การล่มสลายของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจากวิกฤตโค วิด ส่ งผ ลให้ ค น ไท ยแล ะอีก 4 ป ระเท ศ ใน เอเชีย ต กงาน รวม กั น กว่า 1.6 ล้ าน ค น .https://thestandard.co/the-collapse-of-the-tourism-industry-from-the-covid-crisis/
สนิทเดช จินตนา และอารีวรรณ หัสดิน. (2563). ปัญหาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินในการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร ในมุมมองของนักท่องเที่ยวต่างชาติ. วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี, 1(2), 33 -43.
สำนักข่าว Hfocus เจาะลึกระบบสุขภาพ. (2560, 10 มีนาคม). ยกระดับ ‘ธุรกิจสมุนไพรอภัยภูเบศร’สร้างเศรษฐกิจชาติ ตั้งเป้าผู้นำตลาดอาเซียนใน 3 ปี, https://www.hfocus.org/content/2017/03/13570
สุบัญชา ศรีสง่า และสมยศ วัฒนากมลชัย. (2564). โมเดลเชิงสาเหตุของความตั้งใจกลับมาท่องเที่ยวแบบเนิบช้าซ้ำโดยมีพฤติกรรมเป็นตัวแปรส่งผ่าน. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 16(1), 56- 66.
องค์การแรงงานระหว่างประเทศ. (2564, 18 พฤศจิกายน). ผลกระทบขนาดใหญ่ของโควิด 19 ต่อการจ้างงานในภาคการท่องเที่ยวในเอเชียแปซิฟิค งานวิจัยของ ไอแอลโอ. https://www.ilo.org/asia/mediacentre/news/WCMS_827625/lang--en/index.htm
อนุรักษ์ ทองขาว, พรรณภัทร แซ่โท้ว และสยานนท์ สหุนันต์. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลเชิงสาเหตุต่อความภักดีของนักท่องเที่ยวเมืองรองติดชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก. Dusit Thani College Journal, 14(3),162 – 177.
อรรทวิท ศิลาน้อย, ณัฏฐพงษ์ฉายแสงประทีป, วันทกาญจน์ สีมาโรจน์ และวัฒนา ทนงค์แผง. (2562).ความต้องการด้านสิ่งอำนวยความสะดวกของนักท่องเที่ยวในพระบรมธาตุนาดูน สำหรับการท่องเที่ยวเพื่อคนทั้งมวล. วารสารมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์, 10(2), 130-143.
เอสเอ็มอี ไทยแลนด์. (2566, 10 พฤศจิกายน). ถอดรหัส Soft Power คนไทยอยากสำเร็จต้องทำอย่างไร?.https://www.smethailandclub.com/marketing/9336.html
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารบริหารธุรกิจอุตสาหกรรม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
