A Study of Changes in Souvenir Business Entrepreneurs in Ban Rom Bo-Sang Handicraft Community San kamphaeng District Chiang Mai Province During the COVID-19 Pandemic Crisis

Authors

  • Darucha Rattanadumrongaksorn อาจารย์ประจำภาควิชาบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
  • Natthapong Ruendtong นักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
  • Kumintha Aomsin นักศึกษาหลักสูตรการบัญชีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

Keywords:

Tourism Business, Bo-sang Handicraft Community, COVID-19

Abstract

The objectives of this study were to 1) study guidelines for solving problems in running business of souvenir business entrepreneurs; and 2) study behaviours of souvenir business entrepreneurs in adjusting their ways of running business during the COVID-19 pandemic crisis.         This study was qualitative research using interviews as a research instrument. The participants were 15 souvenir business entrepreneurs in Rom Bo-Sang handicraft community, San Kamphaeng district, Chiang Mai province by non-probabilistic random with purposive sampling.

It was found that 1) there were 4 guidelines for solving problems in running business of souvenir business entrepreneurs: 7 participants preferred not to change their ways of distributing goods but used their savings in running their business in order to survive, 6 participants preferred to have the online channels for distributing goods that helped them earned more income, 1 participant preferred to have a new job but wanted to do the souvenir business again after the COVID -19 pandemic gets better, and 1 participant preferred to do extra jobs to earn extra income to support their souvenir business and to survive during the COVID-19 pandemic; and 2) 15 souvenir business entrepreneurs differently adjusted their ways of running business such as 9participants adjusted business timing, decreased number of staff, changed ways of distributing goods, etc. 6participants continued running their business the same ways as before but in return their business were affected by the COVID-19 pandemic crisis in various ways such as the decrease of their income, and more expenses to cover in order to survive.

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). สถิตินักท่องเที่ยว. https://mots.go.th/news/category/411/

กุลณัฐ ไกรศรี, ธนธร ชื่นยินดี, ปิยะพงษ์ ยงเพชนร, ไตรมาศ พูลผล, และถกลรัตน์ ทักษิมา. (2564). การศึกษาผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 ที่ส่งผลต่อแหล่งท่องเที่ยวชุมชน ในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 7(2), 550-557.

กตัญญู หิรัญญสมบูรณ์. (2554). การจัดการช่องทางการตลาดและห่วงโซ่อุปทาน. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กัญญา พงศ์จันทรเสถียร. (2565). เที่ยวเมืองไทย. http://www.sriayudhya.ac.th/

จิตติมา จ้อยเจือ. (2560). การจัดการช่องทางการจัดจำหน่าย. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

นิจิรา คลังสมบัติ. (2557). การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนจังหวัดอุดรธานี. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เฉลิมพล ศรีทอง และธีรพงษ์ เที่ยงสมพงษ์. (2564). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเมืองมรดกโลก และ เมืองสร้างสรรค์โลก โดยชุมชนเมืองเก่าสุโขทัย สำหรับฐานวิถีชีวิตใหม่หลังสถานการณ์โควิด-19. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 15(2), 103-114.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2546). กระบวนการจัดการทรัพยากรมนุษย์. ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ดวงดาว โยชิดะ. (2561). กระบวนทัศน์ในการพัฒนาการตลาดท่องเที่ยวประเทศไทย สำหรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่นในช่วง พ.ศ. 2561-2564. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยพะเยา]. ThaiLIS. http://www.updc.clm.up.ac.th/handle/123456789/377/

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2564). เข้าถึงผู้ประกอบการ เข้าใจหนทางอยู่ร่วมกับโควิด-19. https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/EconomicConditions/AAA/TraderCovid19.pdf

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2563). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. สถาบันวิจัยและพัฒนาธุรกิจ

นฤมล อนุสนธิ์พัฒน์. (2563). การปรับตัวทางเศรษฐกิจด้านการท่องเที่ยวในสภาวะวิกฤติโควิด 19 (Coronavirus Disease 2019 (COVID-19). วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(1), 1-25.

พิเชษฎ์ จุลรอด และภาณุ ปัณฑุกำพล. (2564). กระบวนการผลิตและการจัดการความรู้ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผลิตภัณฑ์ร่มบ่อสร้าง อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 28(2), 16-30.

มิวเซียมไทยแลนด์ (Museum Thailand). (2560). ร่มบ่อสร้างหมู่บ้านหัตถกรรมร่มบ่อสร้าง. https://www.museumthailand.com/

เมลดา ธนิตนนท์. (2560). การศึกษาแรงจูงใจ และความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มาเที่ยวบ้านบางเขน. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2552). รูปแบบการบริหารจัดการท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น ที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่โจ้.]. ศูนย์ข้อมูลการวิจัย Digital วช. https://dric.nrct.go.th/index.php?/Search/SearchDetail/210757/

วิมล จิโรจุพันธ์, ประชิด สกุณะพัฒน์ และอุตม เชยกีวงศ์. (2548). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. ภูมิปัญญา.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุภร เสรีรัตน์, ปริญ ลักษิตานนท์ และองอาจ ปทะวานิช. (2546). การบริหารการตลาดยุคใหม่. ธรรมสาร.

ศูนย์อุตสาหกรรมทำร่ม. (2546). ศูนย์อุตสาหกรรมทำร่มแหล่งท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้. https://www.handmade-umbrella.com/history/

สมยศ นาวีการ. (2540). แนวคิดด้านการจัดการ. ผู้จัดการ.

สมิทธิรักษ์ จันทรักษ์ และกุณฑิญา จิรทิวาธวัช. (2565). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวชุมชนในสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ในพื้นที่ปริมณฑลของกรุงเทพมหานคร. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(7), 390-406.

สำนักงานจังหวัดเชียงใหม่. (2565). บรรยายสรุปจังหวัดเชียงใหม่. สำนักงานจังหวัดเชียงใหม่.

องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (2561). การท่องเที่ยวหรืออุตสาหกรรมท่องเที่ยวเป็นเรื่องใกล้ตัวกว่าที่คิด. www.tatreviewmagazine.com/article/community-based-tourism/

อรรถพล ศิริเวชพันธุ์. (2565). ศักยภาพในการปรับตัวเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนสู่มาตรฐานความปกติใหม่ภายใต้สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 : กรณีศึกษาบ้านเมืองจันทร์ อำเภอเมืองจันทร์ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 8(1), 101-110.

Evans, M. J., Jamal, A., & Foxall, G. R., (2009). Consumer behaviour. John Wiley and Sons.

Hawkins, D. I., & Mothersbaugh, D. L. (2013). Consumer behavior: McGraw-Hill.

Hoyer, W. D., & MacInnis, D. J. (2010). Consumer behavior. (5th ed.). Cencage Learning.

Kotler, P. (1997). Marketing Management. (9th ed.). New Jersey: Prentice Hall.

Kotler, P. (2009). Marketing Management. (13th ed.). New Jersey: Prentice Hall.

Schiffman, L. G., & Wisenblit, J. L. (2015). Customer behavior. (11th ed.). Pearson Prentice Hall.

Solomon, R. M. (2015). Consumer behavior: buying, having and being. Pearson Prentice Hall.

Stern, L. W., El-Ansary A. I., & Coughlan A. T. (1996). Marketing Channels. (5th ed.). Prentice Hall.

Downloads

Published

2023-06-29

How to Cite

Rattanadumrongaksorn, D., Ruendtong, N., & Aomsin, K. (2023). A Study of Changes in Souvenir Business Entrepreneurs in Ban Rom Bo-Sang Handicraft Community San kamphaeng District Chiang Mai Province During the COVID-19 Pandemic Crisis. Journal of Industrial Business Administration, 5(1), 30–42. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/iba/article/view/265747

Issue

Section

Research Articles