การบริหารเชิงกลยุทธ์ : การสร้างพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ เพื่อกำหนดทิศทางขององค์กรในอนาคต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายถึงกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์การสร้างพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ รวมถึงวิเคราะห์ข้อดี ข้อจำกัดของการสร้างพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ ผลการวิเคราะห์ พบว่า 1) การบริหารเชิงกลยุทธ์มีความสำคัญในด้านการบริหารงาน ความสำเร็จขององค์กรและองค์กรควรศึกษาสภาพแวดล้อมภายในและภายนอกขององค์กรเพื่อทำการปรับปรุง พัฒนากลยุทธ์อย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและความอยู่รอดขององค์กร โดยมีกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ ได้แก่ กระบวนการกำหนดทิศทางและวิเคราะห์สภาพแวดล้อม กระบวนการกำหนดกลยุทธ์ กระบวนการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ และการควบคุมกลยุทธ์
2) การสร้างพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ เป็นการที่หน่วยงานทำความร่วมมือระหว่างธุรกิจเพื่อรวมทรัพยากรและความสามารถบางอย่างในการสร้างความได้เปรียบของการแข่งขัน โดยมีข้อดีคือ 2.1) เกิดการแลกเปลี่ยน แบ่งปันทรัพยากร ความสามารถ 2.2) เกิดเครือข่ายที่ทำงานร่วมกันระหว่างหน่วยงาน 2.3) เน้นการแข่งขันเกิดทางเลือกของผลประโยชน์ 2.4) ทำให้มูลค่าสินค้าและบริการเพิ่มสูงขึ้นสามารถเพิ่มมูลค่าสูงสุดให้กับการบริโภคบริการสินค้าร่วมกัน ส่วนข้อจำกัด คือ ความขัดแย้งทางวัฒนธรรมระหว่างองค์กรหรือความแตกต่างด้านบริหารงาน
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ
เอกสารอ้างอิง
โกมลมณี เกตตะพันธ์. (2559). กลยุทธ์ความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อความได้เปรียบทางการแข่งขัน. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts). 9(1), 1143-1156.
คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566 - 2570). กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
จำเนียร จวงตระกูล. (2562). การเปลี่ยนแปลงงานบริหารทรัพยากรมนุษย์: ทำเพื่ออยู่หรืออยู่เพื่อล่มสลาย. วารสารวิชาการการตลาดและการจัดการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. 6(2), 124-135.
ธนิพงษ์ ไชยกาล. (2559). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ในอุตสาหกรรมรถยนต์. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ธิดารัตน์ สืบญาติ. (2560). กลยุทธ์การจัดการพันธมิตรทางการท่องเที่ยวเพื่อส่งเสริมการตลาดท่องเที่ยวเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์ในชุมชนอย่างยั่งยืนศูนย์เรียนรู้วิถีชุมชนแห่งคลองมหาสวัสดิ์ อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
นิศาชล รัตนมณี, เฉลิมชัย กิตติศักดิ์นาวิน และนลินณัฐ ดีสวัสดิ์. (2561). การพัฒนาองค์การโดยใช้พันธมิตรเชิงกลยุทธ์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี. 12(27), 175-186.
พีรยุทธ โอรพันธ์. (2565). การสื่อสารเชิงกลยุทธ์ของกิจการเพื่อสังคมในประเทศไทย. BU ACADEMIC REVIEW. 21(2), 72-88
มลธิดา อุบลรัตน์. (2566). การวางแผนกลยุทธ์เพื่อพัฒนาองค์กรที่มีประสิทธิภาพ. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์. 6(2), 100-114.
มุทิตา อินกล่ำ, ประยูร อิมสวาสดิ์ และธนวิน ทองแพง. (2565). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาสำหรับสถานศึกษาขนาดใหญ่และขนาดใหญ่พิเศษสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาชลบุรี ระยอง. e-Journal of Education Studies, Burapha University. 4(1), 32-47.
วัชระ วัธนารวี และขวัญเรือน สินณรงค์. (2567). การศึกษาพื้นที่ที่เหมาะสมทางโลจิสติกส์สำหรับชุมชนปัจฉิมวัยนานาชาติด้วยกระบวนวิเคราะห์เชิงลำดับขั้น: กรณีศึกษา อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี. 10(1), 140-156.
อัญชิรญา จันทรปิฎก. (2563). บทวิเคราะห์ “บทบาทรัฐ-สาธารณะ” ในการจัดบริการสาธารณะตามแนวคิดการร่วมผลิต. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. 15(2), 240-247.
อำพล นววงศ์เสถียร. (2562). การจัดการเชิงกลยุทธ์ การแสวงหาความได้เปรียบในการแข่งขัน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: คณะบัญชีและวิทยาการจัดการ วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก.
Agranoff, R. (2017). Crossing boundaries for intergovernmental management. Washington, D.C.: Georgetown University Press.
Cobeña, M., Gallego, Á., and Casanueva, C. (2017). Heterogeneity, diversity and complementarity in alliance portfolios. European Management Journal. 35(4), 464-476
Dhaundiyal, M. and Coughlan, J. (2020). Understanding Strategic Alliance Life Cycle: A 30 Year Literature Review of Leading Management Journals. Verslas: Teorija ir praktika, Business: Theory and Practice. 21(2), 519-530.
Gresko, A. A., Likhosherst, E. N. and Solodukhin, K. S. (2020). Analysis of the Impact of Strategic Alliances on Relations with Stakeholders. Advances in Economics, Business and Management Research. 128, 2516-2521.
Russo, M. (2017). Alliance Management as Source of a Successful Strategy. European Scientific Journal. 13(7), 110-123.
Tain, D. (2016). Understanding Strategic Alliances: An Imperative for the Success for Projects and Portfolios in Hybrid Organizations. PM World Journal. 5(11), 1-10.
Toylan, N. V., Semerciöz, F. and Hassan, M. U. (2020). Knowledge Sharing in Strategic Alliance Relationships: An Empirical Research on Hotels in Turkey. European Journal of Tourism Research. 24, 1-25.
Varma, S., Awasthy, R., Narain, K. and Nayyar, R. (2015). Cultural determinants of alliance management capability-an analysis of Japanese MNCs in India. Asia Pacific Business Review. 21(3), 424-448.
Yua, E., Raymond-Yakoubian, J., Aluaq Daniel, R. and Behe, C. (2022). A framework for co-production of knowledge in the context of Arctic research. Ecology and Society. 27(1), 1-24.
