กลยุทธ์การเรียนภาษาญี่ปุ่นเพื่อพัฒนาคุณภาพ การศึกษาไทยสู่สากล
Main Article Content
บทคัดย่อ
ภาษาญี่ปุ่น เป็นภาษาต่างประเทศที่มีความจำเป็นและความสำคัญต่อประเทศไทยและทั่วโลก ผู้เรียนจำเป็นต้องมีกระบวนการเรียนภาษาเชิงรุก (Active Language Learning) คือ ผู้เรียนเรียนเพื่อสร้างคำถามและตอบคำถาม เพื่อสืบค้น ค้นคว้าและรวบรวมความรู้ เพื่อสร้างประโยค เพื่อสื่อสาร เพื่อใช้ประกอบอาชีพ และให้บริการในสังคมได้ กลยุทธ์การเรียนเชิงรุกที่มีการบริหารจัดการเป็นฐาน (Active Learning and Management-Based Strategies: ALM Strategies) เป็นกลยุทธ์การเรียนภาษาญี่ปุ่นเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทยสู่สากล ซึ่งมีองค์ประกอบ คือ กลยุทธ์กระบวนการเรียนเชิงรุก (Active Learning Strategy) ซึ่งได้แก่ การสร้างสรรค์ปัญญา (Constructivism) การมีส่วนร่วม (Participation) การมีความรับผิดชอบ (Responsibility) การบูรณาการ (Integration) และการเรียนรู้ด้วยตนเอง (Self-Learning) และ กลยุทธ์การบริหารจัดการเป็นฐาน (Management-Based Strategy) ซึ่งได้แก่ นโยบายสาธารณะ (Public Policy) การจัดการเรียนการสอน (Teaching and Learning Management) ครูหรือผู้สอน (Teacher) หลักสูตร (Course) การประเมินผล (Evaluation) การนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ (ICT) และการแสวงหาความร่วมมือ (Cooperation)
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ
เอกสารอ้างอิง
กรมการจัดหางาน. (2565). สถิติจำนวนต่างด้าวที่ได้รับอนุญาตทำงานคงเหลือทั่วราชอาณาจักร. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2565, จาก https://www.doe.go.th/prd/download/download_by_pool_file/100400
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). เอกสารประกอบหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2544 คู่มือการจัดการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมการเกษตรแห่งประเทศไทย.
ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ. (2547). การสำรวจความต้องการของนักเรียนที่เรียนภาษาญี่ปุ่นในมัธยมศึกษาตอนปลายระยะที่ 2. วารสารเจแปนฟาวน์เดชั่น กรุงเทพฯ. 1(3), 223-234.
วนิดา วาดีเจริญ, รังสรรค์ เลิศในสัตย์ และสมบัติ ทีมทรัพย์. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยจากแนวคิด ทฤษฎี สู่ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ศศิวิมล พชรศิลป์ และอัญชลี ทองเอม. (2559). การพัฒนาการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาญี่ปุ่น โดยใช้เกม ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. 5(1), 899-913.
สมพร โกมารทัต. (2548). การศึกษาเปรียบเทียบวัฒนธรรมการสอนภาษาญี่ปุ่นในฐานะภาษาที่สองระหว่างมหาวิทยาลัยในประเทศไทยกับมหาวิทยาลัยในประเทศญี่ปุ่น. [รายงานผลการวิจัย]. กรุงเทพฯ: องค์การส่งเสริมวิชาการแห่งประเทศญี่ปุ่น (JSPS) และมหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สมพร โกมารทัต. (2559). การศึกษาการใช้กลยุทธ์การเรียนภาษาต่างประเทศของนักศึกษาระดับปริญญาตรีในกรุงเทพฯและปริมณฑล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สมพร โกมารทัต. (2562). กลยุทธ์การเรียนภาษาต่างประเทศของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารสุทธิปริทัศน์. 33(105), 187-197.
สายัณห์ กอเสถียรวงศ์. (2564). ความเชื่อและความคาดหวังของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยต่อการเรียนวิชาการเขียนภาษาญี่ปุ่น. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 17(1), 35-58.
สุคนธา อรุณภู่. (2560). กลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนของ โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในประเทศไทย. [วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต]. สาขาวิชาการจัดการการศึกษา วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อิกไนต์ ไทยแลนด์. (2564). การศึกษาไทยจะยกระดับสู่การศึกษาสากลได้อย่างไร?. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2565, จาก https://www.ignitethailand.org/content/7337/ignite
Bonwell, C. C. and Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. 1991 ASHE-ERIC Higher Education Report. Washington DC: School of Education and Human Development, George Washington University.
Brown, H. (1989). Principle of Language Learning and Teaching. (3rd ed.). Cambridge: Prentice Hall International (London).
Fukushima, Y., Numtong, K., and Na Ranong, S. (2013). The popularity of learning Japanese and Chinese languages among KU students: how are their motivations different. Japanese Studies Journal. 30(1), 81-97.
Littlewood, W. (1981). Communicative language teaching: An introduction. Cambridge: Cambridge University Press.
Oxford, R. (1990). Language Learning Strategies: What every teacher should know. Massachusetts: Heinle & Heinle.
Wenden, A. and Rubin, J. (1987). Learner strategies in Language Learning. New Jersey: Prentice Hall.
Willing, K. (1989). Teaching How to learn: Learning Strategies in ESL. Sydney: National Center for English Language Teaching and Research.