THE DEVELOPMENT OF GUIDANCE ACTIVITIES MODEL APPLYING THE LEARNING MANAGEMENT THEORY OF GAGNE AND STAD TO ENHANCE EMOTIONAL INTELLIGENCE OF MATHAYOMSUKSA 2 STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to: 1. develop and study the efficiency of the guidance activities model applying the learning management theory of Gagne and STAD to enhance emotional intelligence, and 2. study the effectiveness of the guidance activities model applying the learning management theory of Gagne and STAD to enhance emotional intelligence. There are four stages in the research process: the analysis stage (R1), design and development stage (D1), Implementation stage (R2), and evaluation stage (D2). The samples employed in the 3rd stage are 43 Mathayomsuksa 2/3 students in first semester of the academic year 2021, of Thesabal 1 School (Engseangsamakkee). Research instrument consisted of the guidance activities model, learning activity plans, emotional intelligence assessment, and assessment of satisfaction toward learning activities. The data were analysis by means, standard deviation, a dependent t-test and a content analysis.
The results were as follows:
- 1. The guidance activities model to enhance emotional intelligence of Mathayomsuksa 2 students was named “P-Tp-A- Sr Model”. It consisted of 4 components: Preparing: P, Team Practicing: Tp, Assessing: A, and Summative and Recognizing: Sr. The efficiency of this model was 29/86.90.
2. The effectiveness of the guidance activities model indicated that after using the model, emotional intelligence of students was higher than before receiving the instruction at the level of .05 significance, and the satisfaction of students towards learning activity was at a high level.
Article Details
ลิขสิทธิ
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2550). อีคิว: ความฉลาดทางอารมณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). นนทบุรี: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จันทิมา หิรัญอ่อน. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการพัฒนาหลักสูตรช่างอุตสาหกรรมเชิงสร้างสรรค์. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฏีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(1), น. 7–20.
ทศพร ประเสริฐสุข. (2551). ความเฉลียวฉลาดทางอารมณ์กับการศึกษา. วารสารพฤติกรรมศาสตร์. 5(1), น. 19–35.
ทิศนา แขมมณี. (2562). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 23). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนัญญา ธีระอกนิษฐ์. (2560). จิตวิทยาพัฒนาตนในสังคมยุคใหม่. อุดรราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรราชธานี.
นะฤเนตร จุฬากาญจน์, จารุวรรณ ไผ่ตระกูล, และสุนีย์ ละกำปั่น. (2558). การพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ในวัยรุ่นโดยประยุกต์หลักการคิดแบบพุทธธรรม. วารสารพยาบาลสาธารณสุข. 29(1), น. 132-143.
เบญจพร ปณฑพลังกูร. (2551). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนชั้นมัธศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายมัธยมศึกษา) ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือโดยใช้เทคนิค STAD กับการเรียนรู้แบบสือเสาะหาความรู้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
ประวิทย์ ต้นสมบูรณ์. (2550). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของข้าราชการพลเรือนสามัญในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาลพบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, กรุงเทพฯ.
ปรียา เปจะยัง. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนแบบร่วมมือกันเรียนรู้แบบ STAD ที่เน้นทักษะการแก้ปัญหา และทักษะการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ เรื่องสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
ภริตา ตันเจริญ. (2561). ผลการใช้กิจกรรมการเรียนแบบร่วมมือเทคนิค STAD เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และเจตคติต่อการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์เพื่อพัฒนาทักษะชีวิต เรื่องระบบนิเวศ สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ภาคินี ชูอินแก้ว, ภัทรวดี แก้วอัมพร, และเดือนเพ็ญ กชกรจารุพงศ์. (2553). การพัฒนาโปรแกรมสอนเสริมเพื่อการเรียนรู้ “โครงสร้างข้อมูลแบบต้นไม้” ด้วยหลักการสอนของกาเย่. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ. 13(2), 11–27.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2557). วิธีวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 8). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2553). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. (พิมพ์ครั้งที่ 5). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2561). คู่มือพัฒนาทักษะสมอง EF Executive Functions ในเด็กวัย 13-18 ปี สำหรับพ่อแม่และครู. กรุงเทพฯ: ไอดี ออล ดิจิตอลพริ้นท์.
อุมาพร ตรังคสมบัติ. (2559). สร้างวินัยให้ลูกคุณ. กรุงเทพฯ: ซันต้าการพิมพ์.
Berger-Estilita, J. & Greif, R. (2020). Using Gagne’s “Instructional Design” to teach clinically applicable knowledge in small groups. Trends in Anesthesia and Critical Care. 35,
p. 11–15.
Calero A. D., Barreyro, J. P., & Injoque-Riclea, I. (2018). Emotional Intelligence and Self-Perception in Adolescents. Eur J Psychol. 14(3), p. 632–643.
Goleman, D. (1998). Emotional intelligence. New York: Bantam Books.
Hayatunisa, L. (2014). Student Teams Achievement Divisions (STAD) technique in teaching writing narrative text. Journal of English and Education. 2(1), p. 17-26.
Joyce, B., & Weil, M. (2009). Model of Teaching. Englewood Cliff. NJ: Prentice-Hall.
Khadjooi, K., Rostami, K, & Ishaq, S. (2011). How to use Gagne’s model of instructional design in teaching psychomotor skills. Gastroenterology and Hepatology from Bed to Bench, 4(3), p. 116-119.
Serrat, O. (2017). Understanding and Developing Emotional Intelligence. Singapore: Springer.
Slavin, R. E. (1996). Research on cooperative learning and achievement: What we know, what we need to know. Contemporary Educational Psychology. 21(1), p. 43–69.