อัตลักษณ์เพลงหน้าพาทย์: ประพันธ์โดยครูสำราญ เกิดผล
DOI:
https://doi.org/10.14456/husoaru.2023.3คำสำคัญ:
การวิเคราะห์เพลง, อัตลักษณ์, เพลงหน้าพาทย์, ครูสำราญ เกิดผลบทคัดย่อ
งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์โครงสร้างและอัตลักษณ์ของเพลงหน้าพาทย์ที่ประพันธ์โดยครูสำราญ เกิดผล ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาข้อมูลจากเอกสาร ผลการวิจัยพบว่า เพลงหน้าพาทย์ที่ประพันธ์โดย ครูสำราญ เกิดผล มีทั้งหมด 11 เพลง ทุกเพลงเป็นเพลงหน้าพาทย์ประเภทเพลงตระ อัตราจังหวะสองชั้น มีโครงสร้างแบบ 4 ไม้ลา 8 ไม้ลา และ 9 ไม้ลา ทุกเพลงบรรเลงต่อท้ายด้วยรัว ทางที่ใช้ในการประพันธ์เพลงหน้าพาทย์ มีทั้งหมด 3 ทาง ได้แก่ ทางใน ทางนอก และทางกลาง อัตลักษณ์เพลงหน้าพาทย์ พบว่า กระสวนจังหวะที่ใช้ในการประพันธ์เพลงหน้าพาทย์ทั้งหมดมีจำนวน 30 รูปแบบ มีรูปแบบจังหวะที่พบในทุกเพลงจำนวน 4 รูปแบบ คือ รูปแบบ A B C และ H กระสวนทำนองแสดงในรูปแบบเส้นตรงมีทั้งแบบอยู่กับที่ เคลื่อนที่ขึ้นและเคลื่อนที่ลง ส่วนใหญ่เป็นรูปแบบทำนองที่ไม่ซับซ้อนและไม่แสดงลักษณะขึ้นลงเป็นฟันปลา การใช้ทำนองในการประพันธ์มี 3 รูปแบบ คือ ทำนองเพลงเฉพาะ ทำนองเพลงหน้าพาทย์และทำนองเพลงทั่วไป สามารถแสดงเป็นอัตลักษณ์ด้านทำนองเฉพาะของครูสำราญได้ทั้งหมด 6 รูปแบบ ด้านการแจกแจงมือฆ้องที่แสดงอัตลักษณ์ของเพลงหน้าพาทย์ที่ครูสำราญ เกิดผล เป็นผู้ประพันธ์ มีทั้งหมด 8 เทคนิค ได้แก่ เทคนิคการตีซ้ายประคบขวา เทคนิคตีขวาประคบซ้าย เทคนิคการใช้มือซ้าย เทคนิคการตีลักจังหวะด้วยมือขวา เทคนิคการตีคู่ 2 แบบเหลื่อม เทคนิคการตีคู่ 2 แบบพร้อมกัน เทคนิคการตีคู่ 2 แบบกรอ และเทคนิคการตีคู่ 5 ที่ไม่ใช่ลูกโยน
References
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2558). เพลงหน้าพาทย์ ไหว้ครู. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมป์.
ขำคม พรประสิทธิ์. (2546). รายงานการวิจัยเรื่องอัตลักษณ์เพลงฉิ่ง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จตุพร รัตนวราหะ. (2538). เพลงหน้าพาทย์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). สุโขทัย: โรงพิมพ์วิทยา.
เฉลิมศักดิ์ พิกุลศรี. (2542). สังคีตนิยมว่าด้วยดนตรีไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (2534). การวิเคราะห์ทางฆ้องเพลงสาธุการ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปานหทัย สุคนธรส. (2552). เพลงชุดโหมโรงกลางวันตำรับครูทองดี ชูสัตย์. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล.
พงษ์ศิลป์ อรุณรัตน์. (2550). ปฐมบทดนตรีไทย. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิชิต ชัยเสรี. (2559). สังคีตลักษณ์วิเคราะห์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มานพ วิสุทธิแพทย์. (2533). ดนตรีไทยวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชวนพิมพ์.
สงบศึก ธรรมวิหาร. (2542). ดุริยางค์ไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สงัด ภูเขาทอง. (2539). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2548). ศิลปินแห่งชาติ พุทธศักราช 2548. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สำราญ เกิดผล. ศิลปินแห่งชาติ. สัมภาษณ์, 10 มกราคม 2558.
อุทิศ นาคสวัสดิ์. (2546). ทฤษฎีและหลักปฏิบัติดนตรีไทยและพจนานุกรมดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฯ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และไม่ได้เป็นทัศนะและความรับผิดชอบของ กองบรรณาธิการ หรือ ของ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา