คุณลักษณะผู้นำที่เป็นแบบอย่างด้านจิตอาสา: กรณีศึกษาประธานศูนย์ปันน้ำใจสาธุ มูลนิธิโรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ กองทัพเรือ ในพระบรมราชินูปถัมภ์

Main Article Content

จิณพิชญ์ชา สาธิยมาส
กฤษณพงศ์ ลาภผล
ศุกร์ใจ เจริญสุข
รุ่งนภา เขียวชะอ่ำ
มธุรดา บรรจงการ
บุญเตือน วัฒนกุล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณลักษณะผู้นำที่เป็นแบบอย่างด้านจิตอาสาที่ช่วยขับเคลื่อนการดูแลผู้ป่วยระยะยาว กลุ่มตัวอย่างคือ กรณีศึกษา (ประธาน) รองประธาน เลขาฯ ผู้ช่วยเลขาฯ สมาชิกชมรมจิตอาสา และวิศวกรประจำศูนย์ รวม 6 ท่าน และใช้วิธีการสุ่มเลือกตัวอย่างแบบอ้างอิงด้วยบุคคลและผู้เชี่ยวชาญ (Snowball sampling)  เครื่องมือในการศึกษาคือแบบสัมภาษณ์เจาะลึกสำหรับกรณีศึกษาและผู้เกี่ยวข้อง วิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis) ผลการศึกษาพบว่า คุณลักษณะผู้นำที่เป็นแบบอย่างด้านจิตอาสาและปัจจัยความสำเร็จที่ช่วยขับเคลื่อนการดูแลผู้ป่วยระยะยาวของกรณีศึกษามี 3 ประเด็นหลักได้แก่ (1) ความเป็นพยาบาลและความเป็นผู้ให้ (2) ความสามารถในการเชื่อมโยง (3) ความเป็นผู้นำละการเป็นแบบอย่าง และปัจจัยความสำเร็จมาจาก (1) ความเป็นผู้นำ (2) ความเสียสละ และ (3) ความเป็นผู้ยืดหยุ่น

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กณิกนันต์ หงษ์ทอง, ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ และสุคนธา ศิริ. (2567). การรับรู้ภาวะผู้นำของหัวหน้าหอ ผู้ป่วยและความผูกพันต่อองค์กรของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในประเทศ ไทย. วารสารกฎหมายและนโยบายสาธารณสุข, 10(2), 299–313.

กมลพร กัลยาณมิตร, บังอร เบ็ญจาธิกุล, ปรียาพร เหตระกูล, จุมพล โพธิสมสมสุวรรณ และรัชด์ฐิพร กัลยาณมิตร. (2565). ประสิทธิภาพการให้บริการของคณะจิตอาสาโรงพยาบาลราชบุรี อำเภอเมือง จังหวัด ราชบุรี. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(4), 190–201.

ณัฐณิชา มณีสุวรรณ และสุริยา ฟองเกิด. (2566). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการดูแลระยะยาวสำหรับผู้ป่วย ติดเตียงในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน. วารสารมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, 36(2), 18–33.

นิภาวรรณ เจริญลักษณ์, เริงวิชญ์ นิลโคตร และชาตรี ลุนดำ. (2566). การวิจัยและพัฒนาเครือข่ายจิตอาสา ในการสร้างเสริมสุขภาพกลุ่มเปราะบางในชุมชน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 11(3), 848– 861.

แพรวา เพิ่มพิริยกุล, พระมหาพจน์ สุวโจ และบรรพต แคไธสง. (2565). การประยุกต์จิตอาสาเชิงพุทธกับ งานอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม) ตำบลเสม็ด อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์. Retrieved from https://harrt.in.th/handle/123456789/4537

ยุคลฉัตร หลำวรรณะ, สุวรรณี แสงมหาชัย และอุทัย เลาหวิเชียร. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของ ภาวะผู้นำในโรงพยาบาลของรัฐ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และ การสื่อสาร, 6(2), 103–115.

สุพัตรา วัชรเกตุ. (2557). ผู้นำ : ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), 41–49.

สุมลรัตน์ ชูสกุล. (2565). การพัฒนาศักยภาพทีมจิตอาสาช่วยเลิกสูบบุหรี่ในพื้นที่นำร่องตำบลนาวง อำเภอ ห้วยยอด จังหวัดตรัง. Journal of Health Science of Thailand, 31(2), 255–261.

อรุณรุ่ง เอื้ออารีสุขสกุล และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง: เปลี่ยนความท้าทายมุ่งสู่ ความสำเร็จขององค์การอย่างยั่งยืน. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), 845–860.อารีย์วรรณ อ่วมตานี. (2549). การวิจัยเชิงคุณภาพทางการพยาบาล. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Alicia, M. S. (2021). The importance of meaningful participation: Health benefits of volunteerism for older adults with mobility-limiting disabilities. Ageing & Society, 1–24.

Bass, B., & Avolio, B. (1994). Improving organization effectiveness through transformation leadership. SAGE.

Bass, B. M., Avolio, B. J., & Atwater, L. (1996). The transformation and transactional leadership of men and woman. An International Reviews, 45(1), 5–35.

House, R. J. (1971). A path goal theory of leader effectiveness. Administrative Science Quarterly, 321–339.

Kouzes, J. M., & Posner, B. Z. (2007). Leadership challenge (4th ed.). HB Printing.

Polit, D. F., & Beck, C. T. (2020). Essentials of nursing research: Appraising evidence for nursing practice (10th ed.). Lippincott Williams & Wilkins.

Stogdill, R. M. (1974). Handbook of leadership: A survey of theory and research. Free Press.

Wingyun, M., Orah, R., Burack, M. H., & Kenneth, B. (2023). Volunteerism and purpose in life in a national survey of community-dwelling middle-aged and older adults. Innovation in Aging. 7:937-937.