การรับรู้โฆษณาผ่านติ๊กต็อกและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภคห้างสรรพสินค้าโรบินสันสุราษฎร์ธานี

Main Article Content

ระพีพันธ์ เผ่าชู
จันทิมา แสงดี
นนทิภัค เพียรโรจน์

บทคัดย่อ

ธุรกิจค้าปลีกกลุ่มห้างสรรพสินค้ากำลังเผชิญหน้ากับความท้าทายจากการเพิ่มขึ้นของคู่แข่งขันในการทำตลาดอีคอมเมิร์ช ส่งผลให้ผู้บริโภคมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการซื้อสินค้าและบริการต่างไปจากเดิม ห้างสรรพสินค้า              โรบินสันสุราษฎร์ธานีมุ่งใช้สื่อโฆษณาติ๊กต็อกเชื่อมโยงธุรกิจกับผู้บริโภค เพื่อเพิ่มยอดขายให้สูงขึ้น การวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ระดับการรับรู้โฆษณาผ่านติ๊กต็อก ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด และระดับการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภคห้างสรรพสินค้าโรบินสันสุราษฎร์ธานี 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง           การรับรู้โฆษณาผ่านติ๊กต็อกและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด และ 3) ศึกษาอิทธิพลของการรับรู้โฆษณาผ่านติ๊กต็อกและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภคห้างสรรพสินค้าโรบินสันสุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริโภคที่มีประสบการณ์ซื้อผลิตภัณฑ์และรับรู้โฆษณาผ่านติ๊กต็อกของห้างสรรพสินค้าโรบินสันสุราษฎร์ธานี ในช่วง  3 เดือนที่ผ่านมา จำนวน 213 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า การรับรู้โฆษณาผ่านติ๊กต็อกมีความสัมพันธ์กับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด อีกทั้ง การรับรู้โฆษณาผ่าน       ติ๊กต็อกและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภคห้างสรรพสินค้า          โรบินสันสุราษฎร์ธานี ผลการวิจัยนี้นำไปใช้เป็นแนวทางกำหนดกลยุทธ์ทางการตลาด เพื่อขยายฐานลูกค้ากลุ่มเป้าหมายที่ใช้สื่อสังคมออนไลน์ติ๊กต็อกเพิ่มขึ้น กระตุ้นให้เกิดการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ การเพิ่มยอดขายและสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันให้ธุรกิจค้าปลีกท้องถิ่นต่อไป

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กชพร สว่าง. (2566). การศึกษาโฆษณาผ่านแอปพลิเคชันติ๊กต๊อก (Tik Tok) ที่ทำให้เกิดแรงกระตุ้นในการซื้อสินค้าของกลุ่มผู้ใช้งานที่อาศัยอยู่ในจังหวัดอุดรธานี. วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(3), 28-43.

กัญชลิตา ตันเจริญ. (2563). พฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์และรูปแบบการนำเสนอข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวที่มีต่อ การตัดสินใจท่องเที่ยวประเทศไทย โดยการติดตามแฟนเพจ Unseen Tour Thailand. ปริญญานิพนธ์ บธ.ม. (การจัดการ). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2560). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. พิมพ์ครั้งที่ 28. กรุงเทพฯ.

จิณวัฒน์ อัศวเรืองชัย, ศักดา นาควัชระ, ทวินานันญ์ พุ่มพิพัฒน์, กันตินันท์ กิจจาการ และ เปียทิพย์ กิติราช. (2565). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร ในช่วงการระบาดของไวรัสโควิค-19. วารสารรัชต์ภาคย์, 16(46). 389-404.

จิตติมา จารุวรรณ์ และอรกัญญา โฆษิตานนท์ (2555). พฤติกรรมและปัจจัยสำคัญที่มีต่อการซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภคจากการสื่อสารการตลาดในรูปแบบสื่อสังคมออนไลน์. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 3(2), 38-49.

จีรพัฒน์ พิชัยกมลศิลป์ (2563). การตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์และความไว้วางใจที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อรองเท้าผ่านช่องทางการถ่ายทอดสดเฟซบุ๊คไลฟ์ของผู้บริโภคในจังหวัดเชียงใหม่. ปริญญานิพนธ์ บธ.ม. (บริหารธุรกิจ). มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ณชัยศักดิ์ จุณณะปิยะ (2565). การตลาดสื่อสังคมออนไลน์. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 11(1), 64-76.

ตงเหมย ฟาง. (2563). การศึกษาโฆษณาผ่านแอพพลิเคชันติ๊กต๊อก (TikTok) ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องสำอางของนักศึกษาหญิงในมณฑลกวางสี. ปริญญานิพนธ์ (นิเทศศาสตร์). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ธนรัช เสมอภาค. (2564). การรับรู้สื่อโฆษณาที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภคในจังหวัดภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 7(1). 285-298.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2567). ภาวะเศรษฐกิจการเงินภาคใต้. สืบค้น 16 เมษายน 2567, จาก https://www.bot.or.th/th/thai-economy/regional-economy/southern-economy/the-state-of-southern-economy/Press_SO_Y_66.html

นรินทร์ ตันไพบูลย์. (2565). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรมปี 2566-2568: ธุรกิจร้านค้าปลีกสมัยใหม่. สืบค้น 14 มีนาคม 2567, จาก https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/wholesale-retail/modern-trade/io/modern-trade-2022.

นาวิน วงศ์สมบุญ. (2567, มกราคม 4). ผู้จัดการฝ่ายการตลาด ห้างสรรพสินค้าโรบินสันสุราษฎร์ธานี. สัมภาษณ์.

นุชจรินทร์ ชอบดำรงธรรม, วรางคณา อดิศรประเสริฐ และ ศุภิณญา ญาณสมบูรณ์. (2554). อิทธิพลของสื่อโฆษณาในเครือข่ายสังคมออนไลน์ที่มีผลต่อกระบวนการตอบสนองของผู้บริโภค. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 3(6). 12-26.

บุญชม ศรีสะอาด. (2542). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปิยมาภรณ์ เทียมจิตร และฉัตรชัย อินทสังข์. (2565). การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่มีต่อการรับรู้และการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวเจนเนอเรชั่นวาย. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 42(2). 22-35.

ภัคณิษา อภิศุภกรกุล. (2566). การใช้สื่อโฆษณาเพื่อสร้างภาพลักษณ์และเพิ่มยอดขายของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ตำบลสวายจีก อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารสหวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์, 7(1). 33-41.

ภิมภ์วิมล ปรมัตถ์วรโชติ, อนันต์ สุนทราเมธากุล, ฐิติพร อุ่นใจ, วันวิสา มากดี และเกรียงไกร ดำรงสกุล. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคเจเนอเรชั่นแซดในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(2). 322-330.

รัตนไชย สิงห์ตระหง่าน และสุมาลี รามนัฏ. (2566). อิทธิพลของส่วนประสมทางการตลาด ความไว้วางใจ และความพึงพอใจต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าแฟชั่นด้วยระบบออนไลน์. KASEM BUNDIT JOURNAL, 24(1), 33–46.

วิเชียร เกตุสิงห์. (2538). สถิติที่ใช้ในการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: กองการวิจัย. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

ศรวัส สุขสมบูรณ์ และกนิษฐา ฤทธิ์คำรพ (2565). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าของผู้บริโภคจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิมในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล, 8(3), 196-215. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/265313

ศันสนีย์ วงศ์วสุเศรษฐ์ และมานะ ตรีรยาภิวัฒน์. (2561). พฤติกรรมการสื่อสารของผู้บริโภคยุคดิจิทัลเกี่ยวกับแบรนด์สมาร์ทโฟนในห้องมาบุญครองบนเว็บไซต์พันทิปดอทคอม. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 26(50), 291-311.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ธีระฟิลม์

สรรค์ โรจนทัพพะ. (2565). อิทธิพลของการสื่อสารการตลาดโดยใช้ชื่อศิลปินในแฮชแท็กทวิตเตอร์ต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าของกลุ่มผู้ใช้ทวิตเตอร์ทั่วไปและกลุ่มผู้ชื่นชอบศิลปิน. วิทยานิพนธ์ บน.ม. (นิเทศศาสตร์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

อนุวัตร จุลินทร, ดุษฎี โยเหลา และเพ็ชรัตน์ ไสยสมบัติ. (2562). ทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผลและทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน: การนำไปประยุกต์ใช้ด้านธุรกิจ. Veridian E-Journal, Silpakorn University; Humanities, Social Sciences, and Arts, 12(6), 128-145.

อิราวัฒน์ ชมระกา, ชัชชัย สุจริต, ภาศิริ เขตปิยรัตน์, ศิริกานดา แหยมคง และ เบญจวรรณ สุจริต. (2565). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดบริการที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายแฟชั่นผ่านช่องทางการตลาดแบบออนไลน์ของประชาชนในจังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารลวะศรี มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 6(1). 106-125.

อุบลวรรณ สุวรรณภูสิทธิ์ และอำพล ชะโยมชัย. (2566). อิทธิพลของการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่มีต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์ของนักท่องเที่ยวไทย. วารสารการจัดการและการบัญชี, 2(1). 1-17.

Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179-211.

Amira M. Omar & Nermine Atteya. (2020). The Impact of digital marketing on consumer buying decision process in the Egyptian market. International Journal of Business and Management, 15(7), 120-132.

Brand Age Online. (2564). ห้างสรรพสินค้าปรับตัวอย่างไรเพื่อฉีกหนี Retail Disruption. สืบค้น 14 มีนาคม 2567, จาก https://www.brandage.com/article/22672.

Cooper, D. R., & Schindler, P. S. (2006). Business research methods (9th ed). Boston, MA.: McGraw-Hill Irwin.

Desku, Behrije Ramaj & Sadrija, Théllénza Latifi. (2023). The Impact of Email Marketing, Online Advertising and social media On the Consumer Decision-Making Process. Quality-Access to Success, 24(194), 313.

Garg, Mannu & Bansal, Ashima. (2020). Impact of digital marketing on consumer decision making. International Journal for Scientific Research & Development, 8(3), 2321-0613.

Green, S. B. (1991). How many subjects does it take to do a regression analysis? Multivariate Behavioral Research, 26(3), 499–510. https://doi.org/10.1207/s15327906mbr2603_7.

Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. and Anderson, R.E. (2006). Multivariate Data Analysis (7th ed.). Pearson Education Limited, 341-414.

Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective (7th ed.). Upper Saddle River, N.J.: Pearson/Prentice-Hall.

Hinkle, P., Dennis E., Wiersma, W., & Jurs, S. G. (2003). Applied Statistics for the Behavioral Sciences (5th ed.). Houghton Mifflin Harcourt.

Insight ERA. (2023). สรุปข้อมูลที่ควรรู้ DIGITAL 2023 THAILAND จาก We Are Social และ Meltwater. สืบค้น 8 เมษายน 2567, จาก https://www.insightera.co.th/digital-2023-thailand/.

Kongkaew, W. W., Myint Zu Ko Ko, Nuangjamnong, C., & Dowpiset, K. (2023). Online marketing and advertising impact consumer behavior toward purchase intention in online shopping. AU-HIU International Multidisciplinary Journal, 3(2), 58-79.

Kotler P. (2000). Marketing management. NJ: Pearson.

Kotler, P., Armstrong, G., Saunders, J., & Wong, V. (2002). Principles of marketing (3rd ed.). Prentice Hall Europe.

Nunnally, J.C. (1978). Psychometric theory. McGraw-Hill, New York.

Stevens, J.P. (2009). Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences (5th ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203843130

Tchanturia, N. (2022). The impact of digital marketing on customer buying decision, empirical study based on Georgian market. Journal of Economics, Finance and Management Studies, 5(09), 2477-2482.

Thaibulksms (2564). 6 องค์ประกอบของ Marketing Communication ที่ส่งผลดีต่อการขาย. สืบค้น 8 เมษายน 2567, จาก https://www.thaibulksms.com/blogs/post/6-elements-of-marketing-communication-that-has-a-good-effect-on-sales/.

Wongso Y., Susanti N., Cempena, I.B. (2022). The Effect of Marketing Mix on Purchase Decision with Brand Image as Intervening Variable on Sippol Brand Hand Sanitizer Products. International Journal of Economics, Business and Management Research, 6(8). 108-126.