Multicultural Society The Study on Diversity in Multicultural Society Based on Cultural Capital and Resources on the Thai-Cambodian Border, Surin Province The Study on Diversity in Multicultural Society Based on Cultural Capital and Resources
Main Article Content
Abstract
This research aimed 1) to survey and study the diversity in multicultural society based on cultural capital and resources on the Thai-Cambodian border, 2) to analyze factors which affected on the increasing of diversity of multicultural society, and 3) to present approaches how to manage the diversity in multicultural society based on cultural capital and resources on the Thai-Cambodian border. There were 120 key informants were people who live in the target communities and related government officers. Data were collected via observation, interview, and focus group discussion. The results were: 1) on the Thai-Cambodian border, there were various traditions, beliefs, rituals, ethnics, and languages. 2) Factors affecting on the increasing diversity of multicultural cultural capital and resources on the Thai-Cambodian border were 3 Cs; (1) communication; talking about regulation, rules, agreement for conflict reduction, (2) Creativity, relationship building and learning space creation for creating changes, and (3) Convenience, encouragement to create activities, cultures, or traditions by stakeholder participation. And (3) the suitable diversity management in multicultural society was determining procedures, approaches, or processes how to live together in community with various ethnics, religious, languages, cultures, and identities.
Article Details
References
ขันทอง วัฒนะประดิษฐ์ และคณะ. (2564). รูปแบบการสร้างสังคมพหุวัฒนธรรมไร้รอยต่อทางศาสนา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(3), 436-450.
เจน สุขศรีทอง และคณะ. (2564). การศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมเพื่อนาไปสู่การปฏิบัติในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 13(3), 19-35
บัญญัติ สาลี และชัยวัฒน์ เสาทอง. (2565). ปัญหาการรับบริการสุขภาพข้ามแดนของผู้ป่วยชาวกัมพูชา. วารสารวนัมฎองแหรกพุทธศาสตรปริทรรศน์, 9(1), 89-102.
พรชัย นาคสีทอง และอนินทร์ พุฒิโชติ. (2557). พลวัตทางพหุสังคมและพหุวัฒนธรรมของผู้คนในเกาะลันตา จังหวัดกระบี่ (พ.ศ. 2522-2553). วารสารไทยศึกษา, 10(2), 117-153.
พระครูปลัดสาธุวัฒน์. (2566). การบริหารจัดการวัฒนธรรมในการส่งเสริมประเพณีสงกรานต์ของกลุ่มชนพหุวัฒนธรรมในพื้นที่จังหวัดนครปฐม. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 8(2), 273-284.
พระมหามงคลกานต์ ฐิตธมฺโม, คงสฤษฎ์ แพงทรัพย์ และพูนศักดิ์ กมล. (2562). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย กรณีศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(2), 46-59.
พระเมธีวรญาณ (สายเพชร วชิรเวที) และพระมหาสุขสันติ์ สุขวฑฺฒโน. (2564). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย: กรณีศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมในตำบลท่าแร่ อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 9(4), 1653-1665.
ศิริจิต สุนันต๊ะ. (2559). สถานการณ์โต้แย้งเรื่องพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย. วารสารภาษาและวัฒนธรรม, 32(1), 5-30.
สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2566). แผนปฏิบัติการด้านการส่งเสริมการอยู่ร่วมสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย (พ.ศ. 2566-2570). https://gdcatalog.go.th/dataset/gdpublish-nscsse-51-02
โสภี อุ่นทะยา และปณิตา น้อยหลุบเลา. (2564). ศาลาแก้วกู่ : เรื่องเล่ากับกลวิธีการสร้างพหุวัฒนธรรมในชุมชนแม่น้ำโขง. วารสารมนุษย์กับสังคม คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(1), 149-166.
อนุกูล ศิริจันทร์. (2562). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงาน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 4(1), 18-31.
อุทิศ ทาหอม และสุนันท์ เสนารัตน์. (2561). การประยุกต์ใช้ทุนทางวัฒนธรรมกับการพัฒนาชุมชนท้องถิ่นอีสาน. วารสารวนัมฎองแหรกพุทธศาสตรปริทรรศน์, 5(1), 15-24.
อุบลวรรณ สุวรรณภูสิทธิ์ และคณะ. (2565). การบริหารจัดการและการใช้ประโยชน์จากความหลากหลายของทรัพยากรแบบมีส่วนร่วมบริเวณชายแดนไทย-กัมพูชา จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2552). การวิเคราะห์และนำเสนอผลในงานวิจัยเชิงคุณภาพ. http://www.edu.tsu.ac.th/major/eva/files/journal/DataAnalysis.pdf
โอภาส เกาไศยาภรณ์. (2557). เครือข่ายสังคมเชิงเสมือนกับการพัฒนาการจัดการศึกษาในสังคมพหุวัฒนธรรม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(1), 5-14.