การพัฒนาการออกเสียงภาษาอังกฤษด้วยแบบฝึกหัดการออกเสียง: กรณีศึกษา นักศึกษาวิชาเอกภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี

บทคัดย่อ

               การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาเสียงภาษาอังกฤษที่มักเป็นปัญหาในการออกเสียงของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี และศึกษาการใช้แบบฝึกการออกเสียงภาษาอังกฤษซึ่งเป็นแบบฝึกหัดเสริมการออกเสียงภาษาอังกฤษ โดยมีกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ จำนวน 27 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบประเมินการออกเสียงภาษาอังกฤษก่อนและหลังเรียน 2) แบบฝึกการออกเสียงภาษาอังกฤษ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า ก่อนเรียน นักศึกษาออกเสียงพยัญชนะกลุ่มเสียงเสียดแทรกและเสียงกักเสียดแทรกไม่ถูกต้อง เช่น เสียง /θ, ð, ʃ, ʒ, tʃ และ dʒ/ ผลการทดสอบหลังเรียนรวมถึงผลการใช้แบบฝึกการออกเสียงภาษาอังกฤษแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการการออกเสียงพยัญชนะกลุ่มเสียงเสียดแทรกและเสียงกักเสียดแทรกได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ