จิตรกรรมภูมิทัศน์ทะเลน้อย : ความสมดุลแห่งสุนทรียศิลป์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะระบบนิเวศภูมิทัศน์ต่อการดํารงอยู่ของสิ่งมีชีวิตในทะเลน้อย เพื่อนําไปสร้างสรรค์จิตรกรรมแห่งสุนทรียศิลป์ โดยเลือกศึกษาพื้นที่ชุ่มน้ำอุทยานนกน้ำทะเลน้อย จังหวัดพัทลุง ซึ่งเป็นพื้นที่วิถีธรรมชาติที่มีความสมดุลทางระบบนิเวศวัฒนธรรมในมิติที่มีปฏิสัมพันธ์ของสรรพสิ่ง เช่น มนุษย์ สัตว์น้ำ ควายน้ำ พันธุ์พืชลอยน้ำ วงศ์นกน้ำ  เป็นต้นผลการวิจัยงานสร้างสรรค์ 1) ลักษณะระบบนิเวศธรรมชาติ ภูมิทัศน์ของสรรพสิ่งมีชีวิตในวิถีชีวิตจากพื้นที่ชุ่มน้ำาทะเลน้อย แทนความหมาย “พื้นที่แห่งชีวิต” ที่เปรียบเสมือน “พื้นที่อู่ข้าวอู่น้ำ” อันเป็นศูนย์รวมและบ่อเกิดแห่งสรรพสิ่งชีวิตในมิติปรากฏการณ์นิเวศวิทยาวัฒนธรรม และนิเวศทางธรรมชาติที่มองเห็นถึงวิถี การดํารงความสัมพันธ์ และการปรับเปลี่ยนหมุนเวียนระหว่างสิ่งมีชีวิตให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม 2) สร้างสรรค์ผลงานทัศนศิลป์ผ่านรูปลักษณ์ การสื่อความหมายภาพตัวแทนที่แสดงความงามทางสุนทรียภาพ 2.1) การสร้างความหมายผ่านเนื้อหา รูปทรงพืชพันธุ์ และสัตว์สัญลักษณ์ 2.2) การสร้างความหมายผ่านบรรยากาศของสี เทคนิคลวดลายพิมพ์สกรีน และดิจิทัลอาร์ต