หลักเกณฑ์ในการเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ในระบบบังคับบำบัด

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพ
ผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2545 (2) ศึกษาหลักกฎหมายเกี่ยวกับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดของประเทศไทยและวิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ของบุคคลที่จะได้เข้ารับการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด (3) ศึกษาเปรียบเทียบการดำเนินการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดของประเทศไทยและต่างประเทศ (4) วิเคราะห์ปัญหาและข้อบกพร่อง เพื่อเสนอแนวทางแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2545

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีวิจัยเอกสาร ซึ่งผู้ศึกษาได้รวบรวมข้อมูล
จากเอกสารที่เกี่ยวข้อง ทั้งของประเทศไทยและต่างประเทศ และนำข้อมูลทั้งหมดมาวิเคราะห์เปรียบเทียบเพื่อ
หาแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2545 

จากการศึกษาพบว่า 1) พระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2545 มุ่งแก้ไขฟื้นฟู
ผู้เสพยาเสพติดมากกว่าการลงโทษ 2) การกำหนดหลักเกณฑ์ของบุคคลในการเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพ
ผู้ติดยาเสพติด ยังไม่ครอบคลุมกลุ่มผู้เสพที่สมควรได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด อีกทั้ง
ไม่มีการกำหนดจำนวนครั้งที่ผู้เสพจะได้รับโอกาสให้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ส่งผลให้ผู้เสพ
ยาเสพติดขาดความรู้สึกเกรงกลัวต่อกฎหมาย ผู้ศึกษาจึงเห็นควรแก้ไขเพิ่มเติมหลักเกณฑ์ ในการเข้ารับ
การฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด เพื่อให้การแก้ไขปัญหาผู้ติดยาเสพติดมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น