การประเมินผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน (SROI) ภายใต้โครงการวิจัย การเพิ่มขีดความสามารถของธุรกิจชุมชนและโอกาสทางสังคมภายใต้เทคโนโลยีที่เหมาะสม สำหรับกลุ่มประมงพื้นบ้านในพื้นที่จังหวัดปัตตานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลตอบแทนทางสังคม (SROI) จากการลงทุน ภายใต้โครงการวิจัยเรื่องการเพิ่มขีดความสามารถของธุรกิจชุมชนและโอกาสทางสังคมภายใต้เทคโนโลยีที่เหมาะสม โดยมุ่งเน้นการวิเคราะห์ผลกระทบทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ที่เกิดขึ้นกับกลุ่มเป้าหมายในพื้นที่ 3 อำเภอของจังหวัดปัตตานี ได้แก่ อำเภอยะหริ่ง อำเภอปะนาเระ และอำเภอหนองจิก ประชากรในการศึกษาใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Selection) คือ ผู้เข้าร่วมโครงการฯ ได้แก่ ชาวประมงพื้นบ้าน เจ้าของกิจการแพปลา และสมาชิกกลุ่มแปรรูปอาหารทะเลในพื้นที่ จำนวน 258 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ การสนทนากลุ่ม (Focus Groups Dicussions) การสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง (Structured Interview) พร้อมทั้งใช้วิธีการวิจัยทางเศรษฐศาสตร์เพื่อคำนวณอัตราผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน (SROI) ผลการศึกษาพบว่า โครงการวิจัยส่งผลกระทบเชิงบวกต่อเป้าหมายหลายมิติ โดยด้านเศรษฐกิจ พบว่า ครัวเรือนมีรายได้เพิ่มขึ้น ยอดขายเพิ่มขึ้น ต้นทุนการผลิตลดลง ด้านสังคม พบว่าผู้เข้าร่วมโครงการมีสุขภาพร่างกายและจิตใจดีขึ้น มีองค์ความรู้มากขึ้น เกิดความร่วมมือ ความรัก ความสามัคคี ในกลุ่มมากขึ้น รวมถึงลดค่าใช้จ่ายในการรักษาสุขภาพจากอาการเจ็บป่วยที่เกิดจากการทำงาน และด้านสิ่งแวดล้อม พบว่า ผู้เข้าร่วมโครงการได้ลดการใช้พลังงาน ลดอัตราค่าใช้จ่ายในการจัดการขยะจากเศษผ้าเหลือใช้ และสามารถจัดการกับปัญหาขยะส่วนนี้ได้ดีขึ้น การวิเคราะห์ผลตอบแทนจากการลงทุน (SROI) ของโครงการ พบว่า มีค่า SROI เท่ากับ 1.19 หมายความว่า ทุก ๆ เงินลงทุน 1 บาท สามารถสร้างคุณค่าทางสังคมกลับคืนมาได้ 1.19 บาท แสดงให้เห็นว่าโครงการมีความคุ้มค่าต่อการลงทุนในงบประมาณที่ดำเนินการและสามารถสร้างประโยชน์ต่อชุมชนและสังคมในระยะยาว
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัมปนาท วิจิตรศรีกมล. (2553). แนวคิดการประเมินมูลค่าผลประโยชน์ทางเศรษฐศาสตร์จากงานวิจัย. ใน สมพร อิศวิรานนท์ ปิยะทัศน์ พาฬอนุรักษ์ และสุวรรณา ประณีตวตกุล (บ.ก.), ผลกระทบจากงานวิจัยด้านเกษตรและอุตสาหกรรม (น. 47 – 68). ที คิว พี.
ชูเมกเกอร์, อี. เอฟ (2549). Small is beautiful [เล็กนั้นงาม การศึกษาเศรษฐศาสตร์โดยให้ความสำคัญกับผู้คน] (พิมพ์ครั้งที่ 1). มูลนิธิเด็ก.
ดนวัต สีพุธสุข, วีณา ลีลาประเสริฐศิลป์, วิลาสินี ธนพิทักษ์ และบัณฑิต ทองสงฆ์. (2567). การประเมิน ผลตอบแทนทางสังคม (SROI) ผ่านการท่องเที่ยวชุมชน เสริมพลังความเป็นไปได้ในการแก้ปัญหาครัวเรือนยากจน. วารสารพิพัฒนสังคม, 1(2), 52-70. https://so15.tci-thaijo.org/index.php/jsdrp/article/view/992/645
ไทยพีบีเอส. (2567, 12 กรกฎาคม). โมเดลแก้จน เติมความรู้-สร้างอาชีพ ลดรุนแรงชายแดนใต้. https://www.thaipbs.or.th/news/content/341961
นภาพร หงส์ภักดี, สืบพงศ์ หงส์ภักดี, ดุสิต จักรศิลป์ และนภดล พัฒนะศิษอุบล. (2567). การประเมิน ผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุนโครงการทุนพัฒนาอาชีพ ด้านสินค้าเกษตรแปรรูป จังหวัด อุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 14(3), 185-200. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/npuj/article/view/278238/186595
พรพิมล อริยะวงษ์. (2564). การประเมินผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน (SROI) เพื่อสร้างความยั่งยืนของกลุ่มทอผ้ากี่กระตุกไหล่หินตะวันตก อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง. วารสารด้านการ บริหารรัฐกิจและการเมือง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 10(2), 147-166. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/papojournal/article/view/254670-
ระบบบริหารจัดการข้อมูลการพัฒนาคนแบบชี้เป้า (TPMAP). (2566, 25 ตุลาคม). ภาพรวมคนจนเป้าหมายในปี2566 ปัตตานี. Thai People Map and Analytics Platform. https://www.tpmap.in.th
วรภัทร เมฆขจร, ธีรพงษ์ ทศวัฒน์ และพรรณรัตน์ กานต์ไกรศรี. (2567). การประเมินผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน (SROI) กิจกรรมการพัฒนาผู้ประกอบการเชิงวัฒนธรรม อำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ. 14(1), 21 - 38.
สฤณี อาชวานันทกุล และภัทราพร แย้มลออ. (2560). คู่มือการประเมินผลลัพธ์ทางสังคมและผลตอบแทนทางสังคมจากการลงทุน. ภาพพิมพ์.
สุวรรณา ประณีตวตกุล. (2547). วิธีการประเมินผลกระทบทางเศรษฐศาสตร์ของงานวิจัยด้านการเกษตร. การประเมินผลกระทบจากงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ (น.71 – 84).มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ คณะเกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยเศรษฐศาสตร์ประยุกต์.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 1). โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานนโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม และสถาบันนโยบายศึกษา. (2539). คู่มือแนวทางการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมทางสังคม. สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
สำนักงานเลขาธิการคณะรัฐมนตรี เรื่องยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561 – 2580). (2561, ตุลาคม 13). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 13 ตอนที่ 82 ก. น. 8.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607–610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308
Olsen, S. & Nicholls, J. (2005). A framework for approaches to SROI analysis. University of California.
Scholten, P., Nicholls, J., Olsen, S. & Galimidi, B. (2006). Social return on invertment, a guide to SROI analysis. Lenthe publisher.