การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาโรงเรียนเทศบาล บ้านหนองตาโผ่นมิตรภาพที่ 5 สู่องค์กรแห่งความสุข
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาในการบริหารสถานศึกษา
2) พัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษา และ 3) ประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบการบริหารสถานศึกษาโรงเรียนเทศบาลบ้านหนองตาโผ่นมิตรภาพที่ 5 สู่องค์กรแห่งความสุข การวิจัย
ครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา กลุ่มเป้าหมาย คือ คณะผู้บริหารและครูผู้สอน จำนวน 30 คน คณะกรรมการสถานศึกษาและตัวแทนชุมชน จำนวน 15 คน ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน และนักเรียน จำนวน 200 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ สถิติที่ใช้ ได้แก่ การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) โรงเรียนมีสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ แต่ยังขาดสื่อ นวัตกรรม และพื้นที่สร้างสรรค์ ขาดระบบติดตามที่ชัดเจนและการมีส่วนร่วมจากชุมชนยังไม่ทั่วถึง ปัญหาหลักคือบุคลากรไม่เพียงพอและงบประมาณจำกัด จึงควรพัฒนาบุคลากร สร้างเครือข่ายความร่วมมือ และส่งเสริมวัฒนธรรมองค์กรแห่งความสุขอย่างเป็นรูปธรรม 2) รูปแบบการบริหารสถานศึกษาโรงเรียนเทศบาลบ้านหนองตาโผ่นมิตรภาพที่ 5 สู่องค์กรแห่งความสุข ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่
(1) หลักการของรูปแบบ (2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ (3) ระบบงานและกลไกของรูปแบบ
(3.1) สภาพแวดล้อมที่สนับสนุนการเรียนรู้ (3.2) การเรียนรู้อย่างมีความหมาย (3.3) แรงบันดาลใจและนวัตกรรม (3.4) ความรักและการดูแลเอาใจใส่ (3.5) การมีส่วนร่วมของทุกฝ่าย (4) การประเมินผลรูปแบบ และ (5) เงื่อนไขความสำเร็จในการนำรูปแบบไปใช้ และ 3) ผลการประเมินความเหมาะสม พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.06, = .187) และความเป็นไปได้อยู่ในระดับมาก ( = 4.20,
= .168)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ธนวุฒิ แก้วนุช, อุทัย บุญประเสริฐ และพิมลพรรณ เพชรสมบัต. (2563). รูปแบบการพัฒนาสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสู่การเป็นองค์กรแห่งความสุข. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 23(1), 54-71. https://ejournals.swu.ac.th/index.php/JOS/article/ view/12900/10581
พิกุล นามฮุง. (2565). การบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการบริหารการศึกษา, 1(2), 30-43. https://so09.tci-thaijo.org/index.php/EAIJ/article/view/920
โรงเรียนเทศบาลบ้านหนองตาโผ่นมิตรภาพที่ 5. (2567). แผนพัฒนาการศึกษาของสถานศึกษา
พ.ศ. 2566–2570. โรงเรียนเทศบาลบ้านหนองตาโผ่นมิตรภาพที่ 5.
สมาน อัศวภูมิ. (2561). ทบทวนแนวคิดและวิธีวิจัยเกี่ยวกับรูปแบบและการพัฒนารูปแบบ. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต, 18(1), 1-13. https://mis.srru.ac.th/uploads/documents/ journals/UmQ9Ozyk9YzQiq5JU4d4.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561–2580). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนาและเสริมสร้างศักยภาพทรัพยากรมนุษย์. https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=9640
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). คู่มือการขับเคลื่อนโรงเรียนแห่งความสุข (Happy School) ตามแนวทางยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี. https://emenscr. nesdc.go.th/viewer/view.html?id=93X5077xpncOMNXYAAMx
สำนักงานเลขาธิการคณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ประเทศไทย. (2563). รายงานสถานการณ์ด้านการศึกษาในประเทศไทย พ.ศ. 2563. กระทรวงศึกษาธิการ.
สุนันท์ รุ่งอรุณแสงทอง และสงวน อินทร์รักษ์. (2562). การบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานให้เกิดประสิทธิภาพ. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 934-943. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/241221/163983
Best, J. W. (1977). Research in Education. (3rd ed.). Prentice Hall, Inc.
Burns, J. M. (1978). Leadership. Harper & Row.
Hoy, W. K., & Cecil, M. J. (1996). Educational Administration: Theory, Research, and Practice (5th ed.). McGraw-Hill.
Ivancevich, J. M., Donnelly, J. H. & Gibson, J. L. (1989). Management: Principles and Function (4th ed.). Richrad D. Trwin.
Keeves, J. P. & Adams, D. (1997). Comparative methodology in education. An International Handbook.
Lewin, K. (2010). Resolving social conflicts: Selected papers on group dynamics. American Psychological Association.
Maslow, A. H. (1970). Motivation and Personality (2nd ed.). Harper & Row.
Salmon, A. (2016). Happy Schools! A Framework for Learner Well-being in the Asia-Pacific. UNESCO Bangkok. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000244140
Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A Visionary New Understanding of Happiness and Well-being. Free Press.
Senge, P. M. (1990). The Fifth Discipline: The Art & Practice of the Learning Organization. Doubleday.
Spillane, J. P., & Kenney, A. W. (2012). School administration in a changing education sector: The US experience. Journal of Educational Administration, 50(5), 541-561. https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/ 09578231211249817/ full/html
UNESCO. (2016). Promoting Learner Happiness and Well-being. UNESCO Asia-Pacific Education Thematic Brief. https://unesdoc.unesco.org/ark%3A/48223/pf0000 248948.locale%3Den.?utm_source
Willer, D. (1986). Scientific Sociology: Theory and Method. Prentice Hall.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). Harper & Row.
