นวัตกรรมการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัล
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของนวัตกรรมการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัล 2. เพื่อสร้างนวัตกรรมการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัล และ 3. เพื่อประเมินคุณภาพของนวัตกรรมการบริหารสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัล เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้วิจัยมี 2 ชนิด คือ 1) แบบสอบถาม มาจากแนวคิด ทฤษฎี งานวิจัย และแนวคิดการบริหารงานสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ทั้ง 6 เขต กลุ่มพื้นที่การบริหารการศึกษาขั้นพื้นฐานประจำเขตตรวจราชการ ที่ 4 กลุ่มตัวอย่าง 379 คน ประชากร จำนวน 6,890 คน 2) แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติค่าความถี่ ค่าร้อยละส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory factor analysis : EFA)
ผลการวิจัย พบว่า นวัตกรรมการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัล มี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) การบริหารโดยใช้เขตพื้นที่การศึกษาเป็นฐาน เป็นการกระจายอำนาจการจัดการการศึกษาจากการรวมศูนย์อำนาจของระบบราชการไปยังหน่วยปฏิบัติที่เป็นสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา (2) การพัฒนานวัตกรรมที่ยั่งยืน เป็นการริเริ่ม พัฒนา สร้าง หรือนำนวัตกรรมเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้ในการพัฒนาสถานศึกษาอย่างยั่งยืน (3) การบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วม เป็นการเปิดโอกาสให้บุคคลได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการปฏิบัติงานในลักษณะของการรับรู้ ร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมตัดสินใจ ข้อค้นพบจากการศึกษา ได้นวัตกรรมการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัลที่มีความเหมาะสม มีความถูกต้อง มีความเป็นไปได้ และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายุคดิจิทัลให้มีประสิทธิภาพได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จุฬาลักษณ์ โสระพันธ์. (2564). บทบาทของผู้บริหารการศึกษายุคดิจิทัล. นนทบุรี: ศูนย์พัฒนาและประยุกต์วิชาการ ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
ธัชกรณ์ วชิรมน. (2566) . องค์การใหญ่ปรับตัวอย่างไรให้อยู่รอดในยุคดิจิทัล. สืบค้น 17 พฤษภาคม 2566. จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/645281.
นพดล เหลืองภิรมย์. (2555). การจัดการนวัตกรรม. กรุงเทพมหานคร. ดวงกมลพับลิชชิ่ง.
ธีรศักดิ์ อุปรมัย อุปไมยอธิชัย และสุชาติ บางวิเศษ. (2560). การบริหารและการจัดการศึกษาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. สืบค้น 30 กรกฎาคม 2567. จาก https://www.nupress.grad. nu.ac.th/shop/product/978-616-426-183-9/.
ประกาย ธีระวัฒนากุล และธราธร รัตนนฤมิตศร. (2564). นวัตกรรมภาครัฐ: จุดคานงัดพลิกโฉมประเทศไทย. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2566. จาก https://www.bangkokbiznews. com/blogs/columnist/121579.
รัชยา เรืองศรี. (2562). ปรับธุรกิจให้รอดในยุคดิจิทัล = Digital darwinism. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด.
ศรเนตร อารีโสภณพิเชฐ. (2561). นวัตกรรมการบริหารการศึกษาสู่การเปลี่ยนแปลง 4 เรียนรู้. วารสารครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(4), 534-553.
สมบัติ นามบุรี. (2562). นวัตกรรมและการบริหารจัดการ. วารสารวิจัยวิชาการ, 2(2), 121-134.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2547). การจัดการนวัตกรรมสำหรับผู้บริหาร. กรุงเทพมหานคร:สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.
Cohen, M. J. & Norman, T. U. (1980). Participations Place in Rural Development: Seeking Clarity Through Specificity. New York: World Development.