ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล 2) ระดับการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล และ 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารและครูประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี จำนวน 353 คน ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามแบบประมาณค่า มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ .97 การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบนำตัวแปรทั้งหมดเข้าสมการ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) การเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก และ 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล ได้แก่ การรับรู้ความสามารถของตนเอง แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ความมีวินัยในตนเอง บรรยากาศและสภาพแวดล้อมทางการศึกษา เจตคติ และการเห็นคุณค่าและการยอมรับตนเอง สามารถพยากรณ์การเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล ได้ร้อยละ 51.90 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งสมการพยากรณ์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูประถมศึกษาในยุคดิจิทัล คือ = 0.519 + 0.190X1 + 0.009X2 + 0.046X3 + 0.166X4 + 0.326X5 + 0.139X6
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. สืบค้น 9 พฤษภาคม 2566. จาก https://www.moe.go.th/360policy-and-focus-moe-fiscal-year-2024/ .
ขจิตา มัชฌิมา, เผ่าไทย วงศ์เหลา, ธนกร สุทธิสนธ์, และสมพร เทพฉิม. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วารสาริชาการและวิจัยสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 16(1), 15-30.
ชลิตารัตน์ คิดถูก. (2565). การศึกษาการรับรู้ความสามารถตนเอง และแรงจูงใจในการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้การจัดการเรียนรู้โครงงานเป็นฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาตรศึกษา). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ทะเนศ วงศ์นาม. (2565). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะทางวิชาการด้วยการเรียนรู้แบบนำตนเองของครูพลศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดพิษณุโลก (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ธีระ ยอน. (2562). ปัจจัยคัดสรรทางจิตวิทยาที่สัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษา ปีที่ 6 จังหวัดกำปงธม ราชอาณาจักรกัมพูชา (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มณฑิตา ชมดี. (2564). แนวทางการส่งเสริมความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองของพลทหารกองประจำการในหลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุ ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2564). การเรียนรู้แบบนำตนเองเชิงสร้างสรรค์ (Creative self-directed learning). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.
ศิริชัย กาญจนวาสี, ทวีวัฒน์ ปิตยานนท์ และดิเรก ศรีสุโข. (2555). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสม สำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สนธยา หลักทอง. (2562). การพัฒนาโมเดลการฝึกอบรมแบบผสมผสานตามหลักการนำตนเองเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการรู้ดิจิทัล สำหรับครูในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดปทุมธานี. (2562). แผนพัฒนาการศึกษา (พ.ศ. 2562 -2565) จังหวัดปทุมธานี. สืบค้น 19 มีนาคม 2566. จาก http://www.pathumpeo.com/news-detail_2038_28456.
Archana Prabu Kumar. et al. (2021). Validation of Internal structure of Self-Directed Learning Readiness Scale among Indian Medical Students using factor analysis and the Structural equation Modelling Approach. Retrieved November 15, 2022. from https://bmcmededuc.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12909-021-03035-6.
Nurjannah Ramli. (2018). External Factors, Internal Factors and Self-Directed Learning Readiness. Journal of Education and e-Learning Research. 5(1), 37–42.
OECD. (2020). Post-COVID education will use the entire world as a classroom. with self-directed learning (Self-Directed Learning). Retrieved May 9, 2023. from https://www.eef.or.th/news-21-12-20/.
