ความพร้อมของสถานประกอบการโรงแรม เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ กรณีศึกษา โรงแรมระดับ 4-5 ดาว ในจังหวัดภูเก็ต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อ 1) ศึกษาสภาพการณ์ปัจจุบันในการเตรียมความพร้อมด้านโครงสร้างโรงแรม เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ 2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการเตรียม ความพร้อมด้านโครงสร้างโรงแรม และ 3) เสนอแนวทางการปรับปรุงความพร้อมด้านโครงสร้างโรงแรมเก็บข้อมูลโดยใช้แบบบันทึกและแบบสำรวจ โรงแรม 4-5 ดาว จังหวัดภูเก็ต ทั้ง 3 อำเภอ รวม 6 โรงแรม และสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) เจ้าของหรือตัวแทนผู้จัดการโรงแรม จำนวน 12 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการณ์ปัจจุบันโรงแรมระดับ 4-5 ดาว ในจังหวัดภูเก็ตเตรียมความพร้อมด้านโครงสร้างโรงแรมค่อนข้างพร้อม ได้แก่ ทางลาด ราวจับ ที่จอดรถ และประตูที่มีการเตรียมแต่ยังมีปัญหาการใช้งาน ได้แก่ ลิฟท์ บันได ทางเข้าออกอาคารและทางเชื่อมอาคาร ห้องส้วม ห้องพัก ที่อาบน้ำและอ่างอาบน้ำ ที่ไม่มีการเตรียมเลย คือ ป้าย และพื้นผิวต่างสัมผัส โรงแรมสร้างก่อนปี พ.ศ. 2548 มีความพร้อมน้อยกว่าโรงแรมที่สร้างหลัง พ.ศ.2548 2) ปัญหาและอุปสรรคในการเตรียมความพร้อมด้านโครงสร้างโรงแรม สรุปได้ว่า ทำเลที่ตั้งโรงแรมหากลาดชันพื้นที่จำกัด ก็จะยากในการจัดเตรียม เช่น ห้องพัก ห้องน้ำ ห้องส้วม ทางเดินและทางเชื่อมอาคาร พื้นผิวต่างสัมผัส ผู้บริหารขาดความรู้ความเข้าใจในรายละเอียดสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้สูงอายุ การปฏิบัติ ตามข้อบังคับตามกฎหมาย ทำเพียงให้เป็นไปตามข้อบังคับเท่านั้นไม่คำนึงถึงว่าใช้งานได้จริงหรือไม่ และความตระหนักของผู้ประกอบการ มองว่าผู้สูงอายุยังไม่ใช่กลุ่มลูกค้าสำคัญ 3) แนวทางการปรับปรุงความพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกด้านโครงสร้างโรงแรม เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ ควรดำเนินการสร้างการรับรู้ สร้างแรงจูงใจให้สถานประกอบการ ส่วนหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง สร้างมาตรฐานและให้การรับรอง ปรับปรุงกฎหมายให้ทันสมัย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จุฑามาศ ปลื้มกมลและวิตติกา ทางชั้น. (2564). บริบทโรงแรมสำหรับรองรับกลุ่มนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ ครั้งที่ 22 มหาวิทยาลัยขอนแก่น. (น. 292-299).
ทินกร ทิบอินคา และภคมาศ ชัยรัตน์. (2020). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกที่พักในเชียงใหม่ของนักท่องเที่ยวสูงอายุ. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 14(3), 512–525. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/journaldtc/article/ view/245542
ไทยโพสต์. (2565). ประเทศไทยติดอันดับ 5 เมืองที่น่าใช้ชีวิตหลังวัยเกษียณ. สืบค้น 12 มกราคม 2567. จาก https://www.thaipost.net/hi-light/75042/.
เบญจพร เชื้อผึ้ง และคณะ. (2561). แนวทางการจัดการการบริการของโรงแรมเพื่อรองรับนัก ท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวไทยที่มาพักแรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารสารสนเทศสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 17(2), 71-72.
พลอยปภัส จุฑารัฐเศรษฐ. (2567). การศึกษาความพึงพอใจต่อสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับนักท่องเที่ยวกลุ่มผู้สูงอายุและผู้พิการของโรงแรม. วารสารปฏิบัติการโลจิสติกส์และซัพพลายเชน, 10(1), 69-81. https://doi.org/10.53848/jlscc.v10i1.263414.
รชพร จันทร์สว่าง, ยงยุทธ แก้วอุดม และราณี อิสิชัยกุล. (2022). รูปแบบการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวสูงอายุชาวไทยที่มีการใช้จ่ายสูง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 42(2). 1-21.
วัสราภรณ์ ละนิล, ปิยภาคย์ ภูมิภมร,ชัญญา อินทร์ประสิทธิ์,กัญญ์วรา ลอยประดิษฐ์, และพาริษฐาภรณ์ อภิปัจนากร. (2021). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวกลุ่มผู้สูงอายุที่มีต่อสิ่งอำนวยความสะดวกภายในโรงแรม: กรณีศึกษา โรงแรมในแขวงรัชดาภิเษก กรุงเทพมหานคร. วารสารศิลปศาสตร์และอุตสาหกรรมบริการ, 4(2). 476-494.
วิวัฒน์ ภัทรธีรกานต์ และอมรวรรณ รังกูล. (2566). ความเต็มใจจะจ่ายค่าที่พักของผู้สูงอายุสำหรับโรงแรมที่ประยุกต์ใช้แนวคิดการส่งเสริมสุขภาพแบบองค์รวมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. Journal of Modern Learning Development, 8(3). 32-50.
สถาบันนิติบัญญัติ. (2564). กฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยความสะดวกในอาคารสำหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา (ฉบับที่ 2). สืบค้น 10 ตุลาคม 2564. จาก https://dl.parliament. go.th/ backoffice/viewer2300 /web/viewer.php.
สถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2563). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2563. สืบค้น 10 ตุลาคม 2564. จาก https://thaitgri.org/?p=39772.
สิริกานต์ ทองพูน. (2564). ความต้องการสิ่งอำนวยความสะดวกในโรงแรมสำหรับนักท่องเที่ยวสูงอายุ กรณีศึกษาโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสุขศึกษา พลศึกษาและสันทนาการ, 47(1), 268-277.
Abdul Rahim, A. (2010). Accessible Built Environment for the Elderly and Disabled in Malaysia: Hotels as Case Studies. Journal Of Construction In Developing Countries, Vol. 15(2).
Hersey, Paul and Kenneth H. Blachard. (1993). Management of Organization Behavior. (6th ed). New Jersey: A Simon & Schuster Company.
Lertkulprayad, L. (2011). Tourism Marketing for Elderly Inbound Tourists Traveling in Thailand. Fine Arts International Journal Srinakharinwirot University, 15(1), 52-59.
Nielsen, K. (2014). Approaches to seniors’ tourist behaviour. Tourism Review, 69(2), 111-121. doi: 10.1108/tr-05-2013-0021.
Salika. (2022). แชร์ไอเดียพัฒนาการท่องเที่ยวให้พร้อมสำหรับ ‘นักท่องเที่ยวสูงวัย’ หัวใจพร้อมลุย. สืบค้น 14 มกราคม 2567. จาก https://www.salika.co/2022/09/18/idea-for-aging-society-tourism/.
United Nations. (2022). World Population Prospects 2022. Retrieved Jan 23, 2024 form chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.un.org/ development/desa/pd/sites/www.un.org.development.desa.pd/files/wpp2022_summary_of_results.pdf.
