สมรรถนะของพนักงานบริการที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริการของโรงแรม ในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1. เพื่อศึกษาสมรรถนะของพนักงานบริการของโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา 2. เพื่อศึกษาสมรรถนะของพนักงานบริการที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริการของโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ ใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) กับพนักงานบริการของโรงแรม จำนวน 400 ตัวอย่าง และเลือกพื้นที่ในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Sample Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และสถิติทดสอบความสัมพันธ์ (Pearson's Correlation Coefficient) สถิติการถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis)
ผลการศึกษาพบว่า สมรรถนะของพนักงานบริการของโรงแรม อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา มีสมรรถนะด้านการบริการส่วนบุคคลสูงที่สุด มีระดับคุณภาพการบริการของพนักงานบริการของโรงแรม ด้านความน่าเชื่อถือมีค่าเฉลี่ยสูงสุด ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของพนักงานบริการกับคุณภาพ พบว่า สมรรถนะของพนักงานบริการมีความสัมพันธ์ทางเดียวอยู่ในระดับสูงมากกับคุณภาพการบริการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และผลการศึกษาสมรรถนะของพนักงานบริการที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริการ พบว่า สมรรถนะส่วนบุคคลของพนักงานบริการมีอิทธิพลเชิงบวกต่อคุณภาพการบริการมากที่สุด อย่างนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กิตต์กวินเดชน์ วงศ์หมั่น และประกาศิต โสภณจัสกุล. (2564). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริการของโรงแรมในเขตอำเภอเมือง จังหวัดตาก. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(2), 211-225.
ไขแข สุวรรณ และตรีเนตร ตันตระกูล. (2563). การพัฒนาสมรรถนะบุคลากรระดับบริหารธุรกิจโรงแรมขนาดกลางและขนาดย่อมเพื่อเข้าสู่องค์การสมรรถนะสูง. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 6(1), 35-50.
พรรณพัฒน์ ภูวนนท์, ดวงเดือน จันทร์เจริญ, กฤษดา ตั้งชัยศักดิ์ และณรัฐ วัฒนพานิช. (2565). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะในการปฏิบัติงานของบุคลากรโรงแรม:กรณีศึกษาโรงแรมในเครือเดอะซายน์. วารสารดุษฎีบัณฑิตททางสังคมศาสตร์, 12(2), 424-440.
ธาริดา สกุลรัตน์. (2563). แนวทางพัฒนาการบริการที่พักสัมผัสวัฒนธรรม(โฮมสเตย์)เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 405-420.
มณฑิรา ชุนลิ้ม. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกที่พักโรงแรมระดับห้าดาวของนักท่องเที่ยวชาวไทยในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 9(2), 89-101.
รามณรงค์ นิลกำแหง. (2563). การวิเคราะห์การตลาดออนไลน์ผ่านเว็บไซต์ของโรงแรม 4-5 ดาวในอำเภอเมืองจังหวัดนครราชสีมา. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ ประจำปี 2563 (น. 87-96). จังหวัดชลบุรี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก.
วิจัยกรุงศรี. (2564). แนวโน้มธุรกิจและอุตสาหกรรมไทย. 2564-2566. สืบค้น 1 กันยายน 2566. จาก https://www.krungsri.com/getmedia/3a84bfe7-f2ab-4af2-aa5c-ad073656bfe3 /SO.
วีระ วีระโสภณ, ฉันทัช วรรณถนอม และบุญทา ชัยเลิศ. (2564). แนวทางการพัฒนาการจัดการและคุณภาพการบริการของโรงแรมแนวบูทีคในกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 4(2), 105-119.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2549). การวิจัยการตลาด. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธรรมสาร จำกัด.
สมชัย ปราบรัตน์, นธี เหมมันต์ และประทีป ปราบปราม. (2563). การศึกษาสมรรถนะหลักของพนักงานโรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดกระบี่. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 11 ประจำปี 2563 (น. 718-726). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
อัปสร คอนราด. (2567). สมรรถนะที่จำเป็นของหัวหน้าพนักงานบริการอาหารและเครื่องดื่ม โรงแรมจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมและวิศวกรรมศึกษา, 15(1), 1-13.
Dales, M., & Hes, K. (1995). Creating Training miracles. Sydney: Prentice Hall.
McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for " intelligence." American psychologist, 28(1), 1.
Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., & Berry, L. L. (1990). Delivering. Quality Service: Balancing Customer Perceptions. New York: The Free Press. Springfield, Massachusetts.
Parry, S. B. (1998). Evaluation The Impact of Training Alexandria. VA: American Society for Training and Development.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.