การพัฒนารูปแบบศักยภาพผู้บริหารฝ่ายควบคุมคุณภาพ ของอุตสาหกรรมยานยนต์ในยุคอุตสาหกรรม 4.0

Main Article Content

นิกร ไร่ดี
ธีรวัช บุณยโสภณ
สมนึก วิทสุทธิแพทย์
ชาญชัย ทองประสิทธิ์

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์หาองค์ประกอบที่สำคัญในการพัฒนาศักยภาพผู้บริหารฝ่ายควบคุมคุณภาพของอุตสาหกรรมยานยนต์ในยุคอุตสาหกรรม 4.0 2) เพื่อสร้างรูปแบบศักยภาพผู้บริหารฝ่ายควบคุมคุณภาพของอุตสาหกรรมยานยนต์ในยุคอุตสาหกรรม 4.0 และ 3) เพื่อจัดทำคู่มือแนวทางการพัฒนาศักยภาพผู้บริหารฝ่ายควบคุมคุณภาพของอุตสาหกรรม                 ยานยนต์ในยุคอุตสาหกรรม 4.0 การวิจัยเป็นแบบผสมผสานระหว่างเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลมี 4 กลุ่ม ได้แก่ 1) ผู้ทรงคุณวุฒิในการสัมภาษณ์เชิงลึก 14 คน 2) ผู้บริหารในการตอบแบบสอบถาม 404 คน 3) ผู้ทรงคุณวุฒิในการประชุมสนทนากลุ่ม 14 คน 4) ผู้เชี่ยวชาญในการประเมินคู่มือ 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสอบถาม แบบประเมินรูปแบบ และแบบประเมินคู่มือ สถิติที่ใช้ คือ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบ


          ผลการวิจัย พบว่า สามารถแบ่งองค์ประกอบตามสมรรถนะได้ 3 องค์ประกอบหลัก  คือ 1) ด้านความรู้ มี 5 องค์ประกอบย่อย คือ การวิเคราะห์ปัญหาเพื่อการแก้ไขเชิงระบบ การควบคุมคุณภาพผลิตภัณฑ์ด้วยนวัตกรรม การประยุกต์ใช้ระบบอัตโนมัติ ระบบเทคโนโลยีดิจิทัล ระบบการทำงาน 2) ด้านทักษะ มี 4 องค์ประกอบย่อย คือ การบริหารงานระบบคุณภาพ การปฏิบัติงานควบคุมคุณภาพ การคิดพัฒนาระบบอัตโนมัติในการทำงานอย่างเป็นระบบ การกำหนดความเสี่ยงเพื่อการวางแผนการทำงาน และ 3) ด้านคุณลักษณะที่พึงประสงค์ มี 4 องค์ประกอบย่อย คือ คุณธรรม อย่างชาญฉลาด ความคิดสร้างสรรค์การพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง การสร้างค่านิยมคุณภาพ การพัฒนานวัตกรรมด้วยแนวคิดเชิงบวก โดยรูปแบบศักยภาพและคู่มือ ผู้ทรงคุณวุฒิมีมติเป็นเอกฉันท์ เห็นว่า มีความเหมาะสม และนำไปประยุกต์ใช้ได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ไร่ดี น. ., บุณยโสภณ ธ. ., วิทสุทธิแพทย์ ส. ., & ทองประสิทธิ์ ช. . (2023). การพัฒนารูปแบบศักยภาพผู้บริหารฝ่ายควบคุมคุณภาพ ของอุตสาหกรรมยานยนต์ในยุคอุตสาหกรรม 4.0. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 5(2), 331–345. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/267181
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธรรมสาร จำกัด.

ณัฏฐ์ณพัชร์ อ่อนตาม. (2562). “เทคนิคการบริหารงานแบบ PDCA (Deming Cycle).” วารสาร สมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(3), 39-46.

ดำรง ทวีแสงสกุลไทย. (2545). การควบคุมคุณภาพสำหรับนักบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: ซี เอ็ดยูเคชั่น.

ทวีวัฒน์ มหาศิริอภิรักษ์ (2561). รูปแบบการพัฒนาศักยภาพหัวหน้างานฝ่ายผลิตเพื่อสร้างสรรค์นวัตกรรมในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

ธีรนุช จันทร์กองแก้ว. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานแหล่งเรียนรู้ศูนย์วัฒนธรรมโรงเรียนสันกำแพง อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่โดยใช้กระบวนการคุณภาพ PDCA (วิทยานิพนธ์ปริญยาครุศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

บริษัท ไชยเจริญเทค จำกัด. (ม.ป.ป.) เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับการควบคุมคุณภาพ (Quality Control-Q.C.) [ออนไลน์]. [สืบค้นวันที่ 11 มีมาคม 2566]. จาก https://www.chi.co.th/article/article-1138/.

เปรื่อง กิจรัตน์ภร. (2537). การควบคุม (Control). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.

พิภพ ลลิตาภรณ์. (2545). ระบบการวางแผนและควบคุมการผลิต. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).

ยุทธ ไกรวรรณ์. (2558). หลักสถิติวิจัยและการใช้โปรแกรม SPSS. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิชัย แหวนเพชร. (2536). การวางแผนและการควบคุมการผลิต, กรุงเทพมหานคร: คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันราชภัฏพระนคร.

สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2558) [ออนไลน์]. PDCA หัวใจสำคัญของการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง[สืบค้นวันที่ 25 มีนาคม 2564]. จาก https://www.ftpi.or.th/2015/2125).

สำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรม. (2556). เอกสารความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอุตสาหกรรมยานยนต์. ม.ป.ท. : ม.ป.พ. International Organization of Motor Vehicle Manufacturers. (n.d), [online]. จำนวนการประกอบรถยนต์ของประเทศไทยช่วงปี พ.ศ. 2543-2563 สืบค้น 14 มกราคม 2565. จาก https://www.oica.net/.

Boam, R. and Sparrow, P. (1992). Designing and Achieving Competency. McGraw-Hill : Sydney.

Dales, M. and Hes, K. (1995). Creating Training miracles. Sydney : Prentice Hall.

Dubois, D. David and Rothwell, J. W. (2004). Competency – Based Human Resource Management. California: Davies – Black Publishing.

Groover, P. M. (2015). Automation, Production Systems and Computer-Integrated Manufacturing. 4th ed. USA: Pearson Higher Education. Inc.