การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน บริบทพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ

Main Article Content

ธนัชพร หาได้

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่องการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน บริบทพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ  มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพการบริหารจัดการการดำเนินธุรกิจการค้าชายแดน ในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ จังหวัดตาก 2. ศึกษารูปแบบการปฏิบัติที่เป็นเลิศ (Best practice) ของการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน ในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ จังหวัดตาก 3.พัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน ในพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ จังหวัดตาก และ 4.  ศึกษาความคิดเห็นที่มีต่อรูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน ในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ จังหวัดตาก งานวิจัยครั้งนี้เป็นแบบผสมผสาน โดยวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามกับผู้ประกอบการการค้าชายแดนในพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ จำนวน 265 คน สถิติที่ใช้คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน โดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ประกอบการการค้าชายแดนในพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ จำนวน 12 ตัวอย่าง ตัวแทนหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง จำนวน 5 ท่าน และผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน ผลการวิจัยสรุปได้ว่า รูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน บริบทพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ ประกอบด้วยองค์ประกอบด้านการบริหารธุรกิจ 5M คือ 1) Man(ด้านทรัพยากรมนุษย์) มีรูปแบบและจุดเด่น คือ 1.เข้าใจ ใกล้ชิด เป็นกันเอง สวัสดิการเพียงพอ 2.เท่าเทียม เสมอภาคยุติธรรม 3.หน้าที่ชัดเจน พัฒนาต่อเนื่อง มีเป้าหมายร่วมกัน 2) Material and Technology (ด้านวัสดุอุปกรณ์เทคโนโลยี) มีรูปแบบและจุดเด่น คือ 1.วัตถุดิบ สินค้า อุปกรณ์ มีมาตรฐาน พร้อมใช้งาน ทันสมัย เพียงพอ 2.นำเทคโนโลยีมาช่วยในการบริการธุรกิจ การขนส่ง โฆษณา การขาย 3)  Money(ด้านการเงินและงบประมาณ) มีรูปแบบและจุดเด่น คือ 1.รู้เรื่องภาษีอย่างถูกต้อง 2. วางแผนทางการเงิน 3. บันทึกบัญชีและงบการเงิน 4. มีแหล่งเงินทุนที่น่าเชื่อถือยุติธรรม 4) Management (ด้านการจัดการ) มีรูปแบบและจุดเด่น คือ 1.วางแผนดี ปฏิบัติอย่างถูกต้อง ตรวจสอบสม่ำเสมอ 2. ประเมินผลชัดเจน ปรับปรุงพัฒนาอย่างต่อเนื่อง 3. ปรับตัว ตัดสินใจ แก้ปัญหาได้ 4. ถูกต้อง รวดเร็ว ทันเวลา ซื่อสัตย์ 5) Marketing (ด้านการตลาด) มีรูปแบบและจุดเด่น คือ 1.สินค้ามีคุณภาพ มาตรฐาน ทันสมัย 2. ราคาเหมาะสม ยุติธรรม 3. สถานที่ สะอาดตา สะดวกใช้ สบาย ใกล้ชุมชน 4. โปรโมชั่นลดราคา แจกแถม บริการหลังการขายใกล้ชิด 5. แสวงหาลูกค้าใหม่ เอาใจใส่ลูกค้าเก่า เข้าใจวัฒนธรรม 6. ส่งมอบรวดเร็ว ติดตามความพอใจ ใส่ใจทุกปัญหา ใช้สื่อออนไลน์ รูปแบบที่ถูกพัฒนาขึ้นมีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการธุรกิจ โดยผลการประเมินรูปแบบ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.11

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
หาได้ ธ. . (2025). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจการค้าชายแดน บริบทพื้นที่เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ. วิทยาการจัดการวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 6(1), 42–57. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/MSVAR/article/view/284632
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการค้าต่างประเทศ. (2564). รายงานสถิติการค้าชายแดน ประจำปี 2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงพาณิชย์.

กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2565). ข้อมูลธุรกิจเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษตาก. กรุงเทพฯ: กระทรวงพาณิชย์.

ณัฐพศุตม์ ภัทธิราสินสิริ และกิตติศักดิ์ อังคะนาวิน. (2561). รูปแบบการพัฒนาการประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ที่ส่งผลต่อความสำเร็จในอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารสมาคมนักวิจัย, 23(3), 151-164.

นิรมล กิติกุล. (2545). องค์การและการจัดการ. นครปฐม: บริษัทเกษมพริ้นติ้งกรุ๊ป จำกัด.

เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2553). Modern management การจัดการสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์บริษัท ทริปเพิ้ล กรุ๊ป จำกัด

บุรธัช โชติช่วง และ ธีรวุฒิ บุณยโสภณ. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจผู้ประกอบการร้านค้ากาแฟสด. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 29(4), 680-685.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พุดทะวง พัดทะดาวง. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารธุรกิจครอบครัวไปสู่การบริหารธุรกิจ แบบ SMEs ในด้านธุรกิจการศึกษา ในเขตภาคกลางของ สปป.ลาว (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). ชลบุรี: ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์มหาวิทยาลัยบูรพา.

รุ่งรัตน์ สร้อยเงิน. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจศูนย์การค้าที่สอดคล้องกับเศรษฐกิจชุมชน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี

พระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

วรโชค ไชยวงศ์. (2558). โครงการศึกษาวิเคราะห์ดัชนีและเกณฑ์มาตรฐานประกันคุณภาพของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เสนอส่วนประกันคุณภาพ สำนักบริหารวิชาการ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2550). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท๊กซ์.

สถาบันบริหารสารสนเทศและการจัดการความรู้. (2562). แนวทางปฏิบัติที่เป็นเลิศในการจัดการ ความรู้. ปทุมธานี: สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการ พัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). รายงานความก้าวหน้าการพัฒนา เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ (กพศ.)(กันยายน 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาพัฒนาการ เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2564). รายงานสถานการณ์ SMEs ไทยปี 2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงอุตสาหกรรม.

Keeve, P. J. (1988). Model and Model Building Educational Research Methodology and Measurement: An international Handbook. Oxford, England: Pergamon Press.

Steiner, L. (1988). Organizational dilemmas as barriers to learning. The Learning Organization, 5(4), 193–201.