การศึกษาปัจจัยทางการตลาดของผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับปัจจัยทางการตลาดของผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี และ 2) เปรียบเทียบปัจจัยทางการตลาดของผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี จำแนกตามลักษณะของประชากรศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือ ประชาชนในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี จำนวน 400 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย ทำการทดสอบเครื่องมือโดยการทดสอบความตรงเชิงเนื้อหา ใช้สถิติพื้นฐานและสถิติอนุมานในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัย พบว่า ผู้บริโภคในจังหวัดปทุมธานีให้ความสำคัญกับปัจจัยต่าง ๆ อยู่ในระดับมาก = 4.09 ซึ่งเมื่อพิจารณาปัจจัยแต่ละด้าน พบว่า กลุ่มตัวอย่างให้ความสำคัญกับปัจจัยด้านราคามากที่สุด จากผลของการหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ กับปัจจัยด้านการตลาด พบว่า 1) เพศต่างกัน มีผลต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี ในด้านผลิตภัณฑ์ และด้านการส่งเสริมการขายแตกต่างกัน 2) อายุต่างกันมีผลต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี ในด้านผลิตภัณฑ์ต่างกัน 3) ระดับการศึกษา ต่างกัน มีผลต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี ในด้านช่องทางการจัดจำหน่ายต่างกัน และ 4) รายได้เฉลี่ยต่างกัน มีผลต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดปทุมธานี ในด้านผลิตภัณฑ์ต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์แต่เพียงผู้เดียว กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามและไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ
References
เกศทิพย์ กรี่เงิน สมภพ สุวรรณรัฐ และ สุวรรณา นาควิบูลย์วงศ. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชน ประเภทผ้า เครื่องแต่งกาย ของผู้บริโภค. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. 12(1), 183-198.
กรมการพัฒนาชุมชน. (2565). สินค้าของจังหวัดปทุมธานี. สืบค้นจาก https://www.otoptoday.com/view_prov.php?region=1&prov=13
เจกิตาน์ ศรีสรวล และณัฐพร อิฐสุวรรณ กัง. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้า OTOP ของนักท่องเที่ยวตลาดน้ำบางคล้า อำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี. 16(4), 79-89.
ณฐพงศ์ ใจซื่อตรง. (2563). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนสู่การแข่งขันทางการตลาด บ้านสมใจ ตำบลใจดี อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์. 22(2), 121-130.
เมธาวี จำเนียร. (2564). อัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์ชุมชนสู่การสร้างและสื่อสารแบรนด์ กรณีศึกษา การแสดงรำโทนนกพิทิด. วารสารราชพฤกษ์. 19(2), 1-12.
วีรวิชญ์ บุญส่ง. (2564). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชา สศ 2211402 การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาสังคมศึกษาชั้นปีที่ 4 ระหว่างการ จัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ STAD กับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ. 8(1), 53-65.
วรวลัญช์ วิวรรธน์นิธิ และชิตพงษ์ อัยสานนท์. (2565). ส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ่านทางอินเทอร์เน็ตของผู้บริโภค ในเขตจังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยาการจัดการวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 3(1), 11-25.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
สำนักงานจังหวัดปทุมธานี. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดปทุมธานี พ.ศ. 2566 – 2570. สืบค้นจาก http://123.242.173.131/pathumthani_news/report_view.php?id=7470
สำนักส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิสาหกิจชุมชน. (2563). โครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลติภัณฑ์. สืบค้นจาก https://cep.cdd.go.th/เกี่ยวกับ-otop/ข้อมูลทั่วไปotop.
อดิศักดิ์ ลักษณะสี และบุญเหลือ บุบผามาลา. (2565). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าโอทอปของผู้บริโภคในศูนย์แสดงและจำหน่ายผลิตภัณฑ์โอทอป จังหวัดหนองคาย. วารสารวิจัยธรรมศึกษา. 5(1), 59-72.
อรุโณทัย ปัญญา. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าแฟชั่นผ่านสังคมออนไลน์ (เฟซบุ๊ก) ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัย เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่, เชียงใหม่.
Armstrong, G., and Kolter, P. (2009). Marketing, an introduction. (9th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. 3rd ed.. New York: John Wiley & Sons
Etzel, M., and Stanton, W. (2007). Marketing14 International Edition 2007. Boston: McGraw Hill