Supply Chain Management of Safe Vegetable with SCOR Model: A Case Study of a Large Farm Group Lom Sak District, Phetchabun Province
DOI:
https://doi.org/10.53848/jlsco.v10i2.268498Keywords:
Supply chain management, SCOR model, Upstream-Midstream-DownstreamAbstract
This research aimed to 1) analyze the safe vegetable supply chain of large agricultural groups in Lom Sak District, Phetchabun Province, using the SCOR model 2) study the problems in the supply chain of safe vegetable production of these groups. The research methodology employed was qualitative, and the study involved 36 key informants who were farmers from large agricultural groups certified for Good Agricultural Practices (GAP) in Lom Sak District,Phetchabun Province. The research instrument used was structured interviews, in-depth interviews, focus group discussions, and non-participatory observations. The collected data were analyzed descriptively, and annotations were provided with rational explanations. The study revealed that; 1) The safe vegetable supply chain model of the large agricultural groups in Lom Sak District, Phetchabun Province. At the upstream level, in terms of planning, there is a production plan, a transportation plan, and a return plan. The procurement of inputs (source) is decentralized and carried out through intermediaries. At the mid-stream level, agricultural groups with trading partners use a make-to-order production model, while those without trading partners adopt a make-to-stock production approach. In terms of delivery, the agricultural groups collaborate with a partner company, and the delivery date is predetermined. Various factors such as waiting period after the order, delivery quantity per trip, delivery schedule, routes, and transportation vehicles are considered. However, agricultural groups without trading partners do not operate in this area. At the downstream level, the agricultural groups have four destinations,including local community markets, the wholesale market in the district, large national wholesale markets, and partner companies for domestic and international resale. Regarding product returns, only agricultural groups with business partners maintain records of return information. In terms of operational support (enable), the agricultural groups have allocated resources and information to support operations during the planning process. 2) The study identified problems in the supply chain, particularly in the return process. It was found that farmers’ groups faced difficulties in tracing back to individual producers. To address this issue, the research proposed the development of a traceability system using QR Code technology.
References
กฤตพา แสนชัยธร. (2564). กลยุทธ์การจัดการโซ่อุปทาน. พิมพ์ครั้งที่ 3. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ณัฐจนันท์ รัตนมหาไพศาล. (2564). การวิเคราะห์โซ่คุณค่าของการปลูกสับปะรดในอำเภอแกลง จังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ณัฐพล บัวเปลี่ยนสี, ปรีดาพร อารักษ์สมบูรณ์, บุญชาติ คติวัฒน์ และวันเพ็ญ กลับกลาย. (2561). การจัดการห่วงโซ่อุปทานของสินค้าผักเบอร์ 8 เพื่อยกระดับศักยภาพของกลุ่มเกษตรกรในอำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 38(4), 52-65.
ธงชัย วัชนุชา. (2564). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของห่วงโซ่อุปทานธุรกิจการค้าผลไม้ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
นพพร ตันติศิริทร์. (2563). เศรษฐกิจการเกษตรกับประเทศไทย. ค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2565, จาก: http:// www.agri.ubu.ac.th/mis/evaluate/assess_learn/upload/95063.pdf.
นัทธพงศ์ นันทสำเริง, ปวิณญดา บุญรมย์, ธนวัฒน์ ศรีโยหะ, กฤติภรณ์ สุพร, เขมิกา มั่นคง และนิลวรรณ ชะลูด. (2565). แนวทางการปรับปรุงซัพพลายเชนของพริกขี้หนูอำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน, 8(1), 49-61.
นันทพันธ์ จิระเดชประไพ. (2560). การศึกษาความพร้อมในการจัดการโซ่อุปทานผักของอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารราชนครินทร์, 99(104), 99-104.
ประจวบ กล่อมจิตร. (2565). โลจิสติกส์-โซ่อุปทาน: การออกแบบและจัดการเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
เพ็ญพล สังข์แก้ว และถนัด แก้วเจริญไพศาล. (2561). การศึกษาการจัดการห่วงโซ่คุณค่าไม้ผล อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิจัยรามคำแหง (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 21(2), 24-35.
มงคล พัชรดำรงกุล. (2565). เป้าหมาย 7 ด้าน กระบวนการ 7 อย่าง ของ Supply chain. ค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2566, จาก: https://naitakeab.wordpress.com.
มลฑา สมบุญตนนท์, เออวดี เปรมัษเฐียร และกาญจนา ศรีพฤทธิ์เกียรติ. (2562). การดำเนินงานและส่วนเหลื่อมทางการตลาดของห่วงโซ่อุปทานผักไฮโดรโปนิกส์. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 11(2), 147-161.
ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรเพชรบูรณ์. (2565). รายชื่อเกษตรกร ได้รับรองมาตรฐาน GAP อำเภอหล่มสัก. ค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2565, จาก: https://www.doa.go.th/ac/phetchabun.
สำนักส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2562). รายงานฉบับสมบูรณ์งานจัดทำยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการส่งเสริม วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในอุตสาหกรรมการเกษตร. ค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2565, จาก: https://www.sme.go.th/upload/mod_download/download-20191022060242.pdf.
APICS. (2017). SCOR Supply chain operation reference model Version 12.0. Chicago: APICS.
Assarroudi, A., Nabavi, F. H., Armat, M. R., Ebadi, A., & Vaismoradi, M. (2018). Directed qualitative content analysis: The description and elaboration of its underpinning methods and data analysis process. Journal of Research in Nursing, 23(1), 42-55.
Crandall, R. E., Crandall, W. R., & Chen, C. C. (2015). Principles of supply chain management. 2nd ed. New York: CRC Press.
CSCMP. (2010). SCM definitions and glossary of terms. Retrieved 14 January 2023, From: https://cscmp.org/CSCMP/Educate/SCM_Definitions_and_Glossary_of_Terms.aspx.
Jones, T. C., & Riley, D. W. (1985). Using inventory for competitive advantage through supply chain management. International Journal of Physical Distribution and Materials Management, 15(1), 16-26.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. California: Sage Publications.
Nastasi, B. K., & Schensul, S. L. (2005). Contributions of qualitative research to the validity of intervention research. Journal of School Psychology, 43(3), 177-195.
Prota, L. (2008). Making value chains work better for the poor. Retrieved 14 January 2023, From: https://www.researchgate.net/publication/303309256_Making_Value_Chain_Work_Better_for_the_Poor.
Rayesa, N. F. (2022). Organic vegetables supply chain characteristics of small enterprises in malang. Agricultural Socio-Economics Journal, 22(4), 315-320.
Scott, C., & Westbrook, R. (1991). New strategic tools for supply chain management. International Journal of Physical Distribution and Materials Management, 21(1), 22-33.
Verdinelli, S., & Scagnoli, N. (2013). Dara display in qualitative research. International Journal of Qualitative Methods, 12(1), 359-381.