แนวทางการพัฒนาศักยภาพอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ในการส่งเสริมและป้องกันโรค หลังสถานการณ์โควิด-19 ในเขตอำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยบทบาทการปฏิบัติงานและศักยภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) 2)ศึกษาปัจจัยบทบาทการปฏิบัติงาน ที่ส่งผลต่อศักยภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในการส่งเสริมการดูแลสุขภาพประชาชน และ3) เพื่อเสนอรูปแบบการพัฒนาศักยภาพอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในเขตอำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในของการวิจัย คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี จำนวน 294 คน โดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยบทบาทการปฏิบัติและศักยภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในการส่งเสริมการดูแลสุขภาพประชาชนในเขตอำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ปัจจัยบทบาทการปฏิบัติงานโดยรวม บทบาทเป็นผู้สื่อข่าวสารสาธารณสุขระหว่างเจ้าหน้าที่และประชาชนในหมู่บ้าน บทบาทเป็นผู้ให้บริการสาธารณสุขแก่ประชาชน และบทบาทเป็นผู้ให้คำแนะนำถ่ายทอดความรู้ ส่งผลต่อศักยภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในการส่งเสริมการดูแลสุขภาพประชาชนในเขตอำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ3)การพัฒนาศักยภาพ (อสม.) โดยสร้างคู่มือปฏิบัติงานให้กับ อสม. เพื่อเป็นแนวทางการปฏิบัติงานสนับสนุนการพัฒนาศักยภาพอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ให้มีความรู้ความสามารถในการปฏิบัติงานได้ตามมาตรฐานที่กำหนดอย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงสาธารณสุข. (2560). (ร่าง) แผนและมาตรการบริหารสถานการณ์โรคโควิด-19 สู่โรคประจำถิ่น. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณสุข กระทรวง.
กองสนับสนุนสุขภาพภาคประชาชน. (2560). คู่มือ อสม. ยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: กองสนับสนุนสุขภาพภาคประชาชน.
ณัฐพงศ์ คำนา. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อศักยภาพตามนโยบายอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน 4.0 ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านตำบลศรีดอนชัย อำเภอเชียงของจังหวัดเชียงราย. ใน (ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุข). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยพะเยา.
ธนาภรณ์ บุญทอง. (2561). การพัฒนาศักยภาพในการทำงานของ บุคลากร : กรณีศึกษากองสถานที่ยานพาหนะและรักษาความปลอดภัย สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. ใน (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นาฏยา นุชนารถ และคณะ. (2561). การพัฒนาศักยภาพอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านจังหวัดสุพรรณบุรี. ใน (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
พารินทร์ แก้วสวัสดิ์. (2565). แรงจูงใจที่มีความสัมพันธ์กับศักยภาพการปฏิบัติงานของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอลาดหลุมแก้ว. วารสารวิชาการทางพยาบาลและวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 2(2), 22-33.
เฟื่องวิทย์ ชูตินันท์. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของการปฏิบัติงานของ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.). ใน (วิทยานิพน์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยชินวัตร.
ยมาภรณ์ ทักษิณ. (2562). ศักยภาพของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในการดำเนินงานป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกในพื้นที่ตำบลห้วยน้ำขาว. ใน (วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุข). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ศรายุทธ คชพงศ์. (2563). การปฏิบัติงานตามบทบาทหน้าที่ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ในเขตพื้นที่อำเภอบางกระทุ่ม จังหวัดพิษณุโลก. ใน (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยพิบูลสงคราม.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). สถานการณ์ประชากรผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ สำนักงาน.
สำนักอนามัยผู้สูงอายุกรมอนามัย. (2557). คู่มือแนวทางการขับเคลื่อนแผนปฏิบัติการการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ กรมอนามัยภายใต้แนวคิด “สุขเพียงพอ ชะลอชรา ชีวายืนยาว” ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2563-2565. กรุงเทพมหานคร: สำนักอนามัยผู้สูงอายุกรมอนามัย.
Lee J. Cronbach. (1969). Essentials of psychological testing (Third Edition). New York: Harper & Row.
Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.