ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินงานของวิสาหกิจเพื่อสังคม อำเภอดอนพุด จังหวัดสระบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดำเนินงานและปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของวิสาหกิจเพื่อสังคม รวมถึงการนำแนวทางของวิสาหกิจเพื่อสังคมอำเภอดอนพุด จังหวัดสระบุรี เป็นต้นแบบสำหรับอำเภออื่นๆ ทั่วประเทศ การวิจัยใช้ระเบียบวิธีเชิงคุณภาพ โดยเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้มีส่วนเกี่ยวข้องจำนวน 20 คน ได้แก่ ตัวแทนจากหน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน และประชาชนในพื้นที่ แล้ววิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า วิสาหกิจเพื่อสังคมอำเภอดอนพุดดำเนินงานโดยบูรณาการความร่วมมือจากทุกภาคส่วน มุ่งแก้ปัญหารายได้ของประชาชนผ่านการพัฒนาเกษตรกรรมมูลค่าสูงที่ใช้นวัตกรรมอินทรีย์เพื่อเพิ่มมูลค่าผลผลิต และจัดสรรกำไรไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 เพื่อพัฒนาชุมชน ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อความสำเร็จ ได้แก่ บทบาทของผู้นำ การมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน และการสนับสนุนจากภาครัฐ ทั้งนี้ รูปแบบการดำเนินงานดังกล่าวสามารถเป็นต้นแบบให้แก่อำเภออื่นๆ โดยชุมชนต้องมีความเข้มแข็ง สามารถพึ่งพาตนเอง สร้างรายได้ และช่วยเหลือกลุ่มเปราะบาง ทั้งนี้ การส่งเสริมให้แต่ละอำเภอพัฒนาวิสาหกิจเพื่อสังคมของตนเองที่สอดคล้องกับทรัพยากรและอัตลักษณ์ท้องถิ่น จะช่วยสร้างงาน ลดการย้ายถิ่นฐาน และเพิ่มศักยภาพในการบริหารจัดการปัญหาอย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชนัฐนันท์ ม่วงวิเชียร. (2561). กิจการเพื่อสังคมกับบทบาทภาคส่วนที่สามเพื่อการพัฒนา
สังคมอย่างยั่งยืน กรณี คุณมีชัย วีระไวทยะ. มหาวิทยาลัยรังสิต, กรุงเทพฯ.
ชุษณะ เตชคณา. (2563). รูปแบบการดำเนินธุรกิจเพื่อความสำเร็จระดับสูงที่มีนวัตกรรม.
วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ.
มุมมองสองวัย. “วิสาหกิจเพื่อสังคม (Social Enterprise)”. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม
, จาก http://www.dailynew.co.th/article/270443
รัตนพงษ์ สอนสุภาพ และ บุญสม เกษประดิษฐ์. (2561). “ความมั่นคงของวิสาหกิจเพื่อ
สังคมเส้นทางสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน”. ฉบับที่ 3. วารสารสถาบันวิชาการป้องกัน
ประเทศ, วิทยาลัยนวัตกรรมสังคม, มหาวิทยาลัยรังสิต.
วธู โรจนวงศ์. (2559). การพัฒนาโมเดลสนับสนุนการดำเนินกิจการเพื่อสังคมแห่ง
ประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศราวุธ นาควิทยานนท์ และคณะ. (2566). แนวทางการพัฒนาธุรกิจเพื่อสังคมในประเทศไทย
ตามหลักการของมูฮัมหมัด ยูนุส. วารสารมหาจุฬานาครทรรน์.
ศิริชัย นาคอุดม และ รุ่งรวี จิตภักดี. (2561). ความสามารถในการแข่งขันของกิจการเพื่อ
สังคมของประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร
มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ศูนย์บริการวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2561). โครงการศึกษารูปแบบการ
จัดการกิจการเพื่อสังคม (Social Enterprise : SE) สำหรับผู้สูงอายุ. ศูนย์วิจัยและ
สนับสนุนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. “ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับ SDGs.”
สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2567, จาก http://www.sdgmove.com
สถิตย์ นิยมญาติ. (2561). ความเป็นผู้นำในองค์การ (Leadership in Organization).
บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. คณะบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, กรุงเทพฯ.
สถิตย์ นิยมญาติ. (2561). ทฤษฎีที่สามารถใช้ในการวิจัยทางด้านการบริหารรัฐกิจและ
บริหารธุรกิจ. บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. คณะบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี,
กรุงเทพฯ.
สถาบันวิทยาการตลาดทุน. “การขับเคลื่อนวิสาหกิจเพื่อสังคม : จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ”.
สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2567, จาก
http://www.cma.in.th>academicPaper>download.pdf
สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2548). พระราชบัญญัติส่งเสริม
วิสาหกิจชุมชน พ.ศ. 2548 กรมส่งเสริมการเกษตร. โรงพิมพ์วิญญูชน, กรุงเทพฯ.
อรจันทร์ ศิริโชต. (2564). ศึกษาการยอมรับเทคโนโลยีของวิสาหกิจขนาดกลางและ
ขนาดย่อมในจังหวัดสงขลา. มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา.
Choi, D., & Park, J. (2021). Local government as a catalyst for promoting social
enterprise. Public Management.
Hastings, C., & Weate, J. (2018). Local Governments and Social Enterprise :
meeting Community Challenges Together?. Social capital and Enterprise in the
Modern State.
Jung, K., Jang, H. S. & Seo, I. (2016). Government-driven social enterprises in
South Korae : Lessons from the social enterprise promotion program in the
Seoul Metropolitan Government. International Review of Administrative
Sciences.
Matei, L., & Matei, A. (2015). The Single Market and the Social Enterprise, from
Models to Realities in Some EU Member State and Countries from the
Balkans. International Review on Public and Nonprofit Marketing.
Phanthasen, A. (2019). Leadership in the Context of Social Innovation. (1st ed.).
Pathum Thani: Rangsit University Press.
Protono, A. H., Pramudija, P., & Sutanti A. (2019). Social enterprise in Indonesia :
Emerging models under transition government. In Social Enterprise in Asia.
