การประยุกต์ใช้หลักศาสนาในการส่งเสริมจริยธรรมและพฤติกรรมเชิงบวก ของนักเรียนมัธยมศึกษาภาคตะวันตก
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการประยุกต์ใช้หลักศาสนาในการส่งเสริมจริยธรรมของนักเรียนมัธยมศึกษา 2) เพื่อศึกษาผลของการประยุกต์ใช้หลักศาสนาในการส่งเสริมพฤติกรรมเชิงบวกของนักเรียนมัธยมศึกษา 3) เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมของนักเรียนก่อนและหลังการประยุกต์ใช้หลักศาสนาในการส่งเสริมจริยธรรมและพฤติกรรมเชิงบวก เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณควบคู่กัน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1- 6 จำนวน 300 คน และครูผู้สอน 10 คน ในโรงเรียนมัธยมศึกษาภาคตะวันตก ประกอบด้วยจังหวัดกาญจนบุรี ราชบุรี เพชรบุรี และประจวบคีรีขันธ์ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลประกอบด้วยแบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัยพบว่า การประยุกต์ใช้หลักศาสนา เช่น การจัดกิจกรรมเชิงปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับศีล 5 การสอดแทรกคำสอนทางศาสนาในบทเรียน และการใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อสร้างความตระหนักในคุณธรรมและจริยธรรม มีผลในการเสริมสร้างพฤติกรรมเชิงบวก เช่น ความซื่อสัตย์ ความรับผิดชอบ และความเคารพต่อผู้อื่น นักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมมีคะแนนด้านจริยธรรมและพฤติกรรมเชิงบวกสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้เข้าร่วม นอกจากนี้ การสัมภาษณ์ครูผู้สอนพบว่า การประยุกต์หลักศาสนาในห้องเรียนช่วยเสริมสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่สร้างสรรค์และส่งเสริมความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างครูและนักเรียน อย่างไรก็ตาม ยังพบข้อท้าทาย เช่น การปรับเปลี่ยนวิธีการให้เหมาะสมกับบริบทของผู้เรียนและการสร้างแรงจูงใจให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่อง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา. (2561). บทบาทของศาสนาในสังคมยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมชนศึกษา.
จริยา บุญธรรม. (2561). บทบาทของศาสนาในการเสริมสร้างจริยธรรมของเยาวชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ XYZ.
ธนพล สุขสันต์. (2563). การบูรณาการศีลธรรมในการจัดการเรียนการสอน. วารสารวิจัยและพัฒนาศึกษาศาสตร์, 10(3), 55-68.
พระเทวินทร์ เทวินฺโท. (2564). พุทธจริยศาสตรจิรยศาสตร์ และจริยธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: นงลักษณ์ ครุฑแก้ว.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2562). ศีล 5 กับการดำรงชีวิตในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬา.
สุภาวดี ชาญชำนาญ. (2564). ผลของกิจกรรมทางศาสนาต่อการพัฒนาคุณธรรมของนักเรียนมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 47(2), 95-110
อนุชา ทรงเจริญ. (2565). ข้อจำกัดในการบูรณาการศาสนาในโรงเรียน: กรณีศึกษาโรงเรียนประถมศึกษาในเขต
เมือง. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 14(1), 23-40.
Goleman, D. P. ( 1 9 9 5 ) . Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ for character,
health and lifelong achievement. New York: Bantam Books.
Kirkpatrick, L. A. and Other. (1990). Intrinsic-extrinsic religious orientation: The boon or bane of
contemporary psychology of religion? Journal for the Scientific Study of Religion, 29, , 442–