การพัฒนากระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน ภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐ 4.0 ของ โครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับกระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน 2) เปรียบเทียบกระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน จำแนกตามลักษณะส่วนบุคคล 3) ศึกษาการบริหารจัดการภาครัฐ 4.0 มีความสัมพันธ์เชิงเหตุ - ผล ต่อกระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน 4) ศึกษาการพัฒนากระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทานภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐ 4.0 ของโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรในโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จำนวน 138 คน และผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลสถิติเชิงพรรณนา ใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ใช้การทดสอบค่าที ความแปรปรวนทางเดียว การถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า 1) กระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน อยู่ในระดับมากที่สุด 2) ลักษณะส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน ไม่มีความสัมพันธ์กับกระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน 3) การบริหารจัดการภาครัฐ 4.0 ด้านผลลัพธ์การดำเนินการ มีความสัมพันธ์เชิงเหตุ-ผล ต่อกระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 ด้านการมุ่งเน้นระบบปฏิบัติการ และด้านการวางแผนเชิงยุทธศาสตร์ มีความสัมพันธ์เชิงเหตุ-ผล ต่อกระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 4) การพัฒนากระบวนการความร่วมมือในการบริหารจัดการน้ำชลประทาน ภายใต้การบริหารจัดการภาครัฐ 4.0 ของโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มุ่งเน้นการสร้างแผนการทำงานร่วมกันและพัฒนาโครงการที่สำคัญต่อการบริหารจัดการน้ำชลประทาน สร้างสภาพแวดล้อมที่เปิดกว้าง ส่งเสริมแนวคิดใหม่ ๆ ในการบริหารจัดการน้ำชลประทานและสื่อสารอย่างเปิดเผย เพื่อสร้างความเข้าใจและความไว้วางใจในการทำงานร่วมกันของบุคลากร
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กองส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน. (2563). การบริหารจัดการชลประทานโดยเกษตรกรมีส่วนร่วมด้านการส่งน้ำและบำรุงรักษา (สำหรับแนะนำเกษตรกร). สำนักงานส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน.
ฉัตรชัย พุ่มชูศักดิ์. (2564). รูปแบบการจัดการศึกษาที่บูรณาการการเรียนรู้กับการทำงานของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์หลักสูตรการศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นราพร กลัดจิตร กลัดจิตร, ปัทมพร โพธิปัทมะ, และ กัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ. (มกราคม-กุมภาพันธ์ 2567). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารจัดการน้ํา. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(1), 301-314.
บุลากร ชื่นตา. (2560). การออกแบบความร่วมมือทางการศึกษาในระบบทวิภาคีตามนโยบายภาครัฐ: กรณีศึกษา วิทยาลัยเทคโนโลยีฐานเทคโนโลยีกับสถานประกอบการประเภทศูนย์บริการรถยนต์. รัฐศาสตรมหาบัณฑิต (บริหารรัฐกิจและกิจการสาธารณะ), คณะรัฐศาสตร์: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปุณยวีร์ หนูประกอบ, และ วิยุทธ์ จำรัสพันธ์. (2562). รูปแบบการบริหารจัดการความร่วมมือภาคสาธารณะในการป้องกันอุทกภัย อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ภิญญดา ชูก้อนทอง. (มกราคม –เมษายน 2557). การพัฒนาสมรรถนะหลักของพนักงานส่วนตำบลเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 7(1), 395-406.
มงคล เกศามูล, สุดารัภรณ์ อรุณดี, และ อนันต์ ธรรมชาลัย. (2566). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการน้ำชลประทานของเกษตรกรกลุ่มผู้ใช้น้ำ ฝ่ายส่งน้ำและบำรุงรักษาที่ 3 โครงการส่งน้ำและบำรุงรักษานครนายก. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิน, 5(2), 281-293.
มนตรี นุ่มนาม. (2555). เครือข่ายความร่วมมือในการบริหารจัดการศิลปวัฒนธรรมโครงการประวัติศาสตร์และภูมิปัญญาท้องถิ่นเมืองบางขลัง จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สันติ ปัญญา, และ กัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ์. (2565). แนวทางการบูรณาการจัดทําแผนพัฒนาในระดับพื้นที่อําเภอ กรณีศึกษาอําเภอโพทะเล จังหวัดพิจิตร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(7), 341-352.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2566). เรียกใช้เมื่อ 29 พฤศจิกายน 2566 จาก คู่มือการประเมินสถานะของหน่วยงานภาครัฐในการเป็นระบบราชการ 4.0 ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2566: https://www.opdc.go.th/content/Mjc3Mg.
สำนักส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน. (2554). กลุ่มบริหารการใช้น้ำชลประทาน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: กรมชลประทาน.
Agranoff, R. (2006). Inside Collaborative Networks: Ten Lessons for Public Managers (Special issues). Public Administrative Review, 66(6), 56-65.
Agranoff, R., & McGuire, M. (2003). Collaborative Public Management: New Strategies for Local Governments. Washington DC: Georgetown University Press.
Bryson, J. S., & Other. (2006). The Design and Implementation of Cross-Sector Collaborations: Propositions from the Literature. Public Administration Review.
Fung. (2006). Varieties of participation in complex governance. Public Administration Review, 66(s1), 66-75.
Green Samuel B. (1991). How Many Subjects Dose It Take to Do a Regression Analysis. Multivariate Behavioral Research, 26(3), 499-510.
H. Th. A., & Lulofs, K.R.D. Bressers. (2016). Analysis of boundary judgments in complex interaction processes.
Michael, M. (2006). Collaborative Public Management: Assessing What We Know and How We Know It. Retrieved January 21, 2567, from https://onlinelibrary.wiley.com
Nink, M., & Robison, J. (2019, February). Cooperation Is Key to an Agile Workplace. Retrieved January 21, 2567, from gallup: https://www.gallup.com/workplace/246908/cooperation-key-agile-workplace.aspx