รูปแบบการสร้างภูมิคุ้มกันในการดำเนินชีวิตของนักศึกษาโครงการโรงเรียนในโรงงาน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา

Main Article Content

ภีราวิชญ์ ชัยมาลา
สิริโฉม พิเชษฐบุญเกียรติ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาของนักศึกษาในโครงการโรงเรียนในโรงงาน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างภูมิคุ้มกันต่อปัญหาของนักศึกษา และ 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางทางการสร้างภูมิคุ้มกันต่อปัญหาของนักศึกษาในโครงการโรงเรียนในโรงงาน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนักศึกษา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามแบบมีโครงสร้างจากกลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักศึกษา ครูพี่เลี้ยง และผู้รับผิดชอบโครงการในโครงการโรงเรียนในโรงงาน จำนวน 77 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน  และ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05


          ผลการวิจัยพบว่า


1) ปัญหาของนักศึกษาในโครงการโรงเรียนในโรงงาน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนาที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนักศึกษา ประกอบด้วย (1) ด้านครูพี่เลี้ยง เช่น การไม่มีครูพี่เลี้ยง หรือ ครูพี่เลี้ยงมีคุณสมบัติที่ไม่เหมาะสม (2) ด้านรายได้จากสถานประกอบการ เช่น การได้รับเบี้ยเลี้ยงที่ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีพ หรือ การที่ไม่ได้รับเงินเดือนตรงตามกำหนดทุกเดือน และ (3) ด้านความมั่นคงในอาชีพ เช่น ความต้องการทำงานในสถานประกอบการที่ตนเองฝึกปฏิบัติอยู่ หรือ การโดนปรับย้ายแผนกทำงานโดยไม่ทราบสาเหตุ


          2) ปัจจัยส่งผลต่อการสร้างภูมิคุ้มกันต่อปัญหาของนักศึกษา ประกอบด้วยการรับทราบนโยบายของสถานประกอบการ ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้บังคับบัญชา ความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมงาน ความมุ่งมั่นในการทำงาน การใช้ชีวิตหลังเลิกงาน และการบริหารการเงินส่วนบุคคล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชัยมาลา ภ. ., & พิเชษฐบุญเกียรติ ส. . . (2023). รูปแบบการสร้างภูมิคุ้มกันในการดำเนินชีวิตของนักศึกษาโครงการโรงเรียนในโรงงาน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. วารสาร มจร เพชรบุรีปริทรรศน์, 6(2), หน้า 304 – 318. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JPR/article/view/270422
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. 2559. ระบบนวัตกรรมของประเทศที่สัมพันธ์โดยตรงกับการสร้างความรู้. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 227 – 248.

มทร.ล้านนา. (2559, มิถุนายน 29). Retrieved from https://www.college.rmutl.ac.th/news/1178-%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99.

มาณี ไชยธีรานุวัฒศิริ. 2560. โครงการบูรณาการการเรียนรู้กับการทำงาน (Work-integrated Learning: WiL). วารสารวิชาการคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 2(3), 97 – 102.

มาณี ไชยธีรานุวัฒศิริ. 2562. การพัฒนาระบบการศึกษาให้เหมาะสมกับความต้องการของภาดอุตสาหกรรม. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พาสนา จุลรัตน์. 2543. การจัดการเรียนรู้สำหรับผู้เรียนในยุค Thailand 4.0. กรุงเทพฯ : ทบวงมหาวิทยาลัย.

ภคมน โภคะธีรกุล. 2560. ผลกระทบจากการทำงานพิเศษนอกเวลาเรียน ของนักศึกษามหาวิทยาลัยในจังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการ การจัดการภาครัฐและเอกชน 2(3).

ภรภัทร จุฑากูร. 2561. รมว.แรงงาน สั่งหางานให้ นร.-นศ.ทำพาร์ทไทม์. [ออนไลน์] ได้จาก: https://www.thaihealth.or.th/Content/40220

Smart Service. (2566, มกราคม 18). Retrieved from https://www.smart2015.co.th/wil-%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99/.

Yamane, T. (1973). Yamane, Taro. (1973), Statistics: An Introductory Analysis. . London: John Weather Hill, Inc.