การจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของกลุ่มสัมมาชีพผ้าซิ่นตีนจกตระกูลราชบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของกลุ่มสัมมาชีพผ้าซิ่นตีนจกตระกูลราชบุรี 2) วิเคราะห์ศักยภาพการเรียนรู้และปรับตัวตามปัจจัยใหม่ทางด้านเทคโนโลยีของครัวเรือนและชุมชนชาติพันธุ์ไท-ยวน จังหวัดราชบุรี และ3) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของกลุ่มสัมมาชีพผ้าซิ่นตีนจกตระกูลราชบุรี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ การวิจัยเชิงเอกสาร ใช้การค้นคว้าหนังสือ เอกสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ด้วยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง จำนวน 15 ท่าน การสนทนากลุ่มเฉพาะ โดยการสุ่มแบบแบบเจาะจง จำนวน 10 ท่าน ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น มี 3 ระยะ คือ 1) ช่วงการก่อตั้ง 2) ช่วงการดำเนินการ และ3) ช่วงการพัฒนา รูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ได้แก่ 1) ระดับครัวเรือน มีระบบการสอนให้บุตร-หลานให้เรียนรู้วิธีการท่อผ้าซิ่นตีนจก และ2) ระดับกลุ่มสัมมาชีพ/วิสาหกิจชุมชน โดยปรับใช้กับ 6 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การกำหนดความรู้ที่ต้องการ 2) การแสวงหาความรู้จากภายนอก 3) การพัฒนา/สร้าง/บูรณาการความรู้ 4) การถ่ายทอด/แบ่งปัน/กระจาย/เผยแพร่/แลกเปลี่ยนความรู้ 5) การประยุกต์ใช้ความรู้และนำความรู้กลับมาใช้ใหม่ และ6) การจัดเก็บ/รักษา/ปรับปรุง/ตรวจสอ