หลักสาราณียธรรม: บทสังเคราะห์เพื่อการพัฒนาชุมชน แบบมีส่วนร่วม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความหลักสาราณียธรรม: บทสังเคราะห์เพื่อการพัฒนาชุมชนแบบมีส่วนร่วม พบว่า การนำหลักสาราณียธรรมมาใช้ร่วมกับการพัฒนาชุมชนเพื่อเป็นแนวทางการพัฒนาที่จะช่วยให้เกิดการช่วยเหลือเกื้อกูลกันและเพื่อให้เกิดความระลึกนึกถึงต่อกัน ทั้งนี้เพื่อให้เกิดความเคารพเชื่อฟังกันและสร้างความสามัคคีอันเป็นพื้นฐานสำคัญของการมีส่วนร่วมของคนในชุมชน ประกอบด้วย 1) การสร้างความรักและความปรารถนาดีต่อทุก ๆ คนในชุมชน 2) การพูดจาด้วยถ้อยคำที่ไพเราะ พูดจาสุภาพอ่อนโยน พูดจาด้วยความรัก ความเข้าใจและความปรารถนาดีต่อกัน พร้อมทั้งการพูดให้กำลังใจซึ่งกันและกันเพื่อสื่อความหมายถึงการสร้างขวัญกำลังใจต่อคนในชุมชน 3) การมีความคิดเชิงบวก การคิดดี และการคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในลักษณะการคิดอย่างเป็นระบบเพื่อการทำกิจกรรมพัฒนาชุมชนต่าง ๆ และร่วมรับผลประโยชน์จากกิจกรรมที่ทำร่วมกัน 4) การไม่แบ่งแยกหรือไม่แบ่งพรรคแบ่งฝ่าย มีความยุติธรรมและความเสมอภาพให้กับคนในชุมชนทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน 5) การรักษากฎและกติกาที่ตกลงร่วมกันในชุมชน มีความเป็นระเบียบ มีวินัยและมีความมั่นคงปลอดภัยเพื่อการร่วมกันอย่างปกติสุขท่ามกลางพหุวัฒนธรรมหรือความหลากหลาย 6) คนในชุมชนและหน่วยงานทุกภาคส่วนสร้างการมีส่วนร่วมในลักษณะการร่วมกันคิดและทำกิจกรรมอย่างสร้างสรรค์ในการร่วมวางแผนพัฒนาชุมชนด้วยความคิดเห็นที่ตรงกันและปราศจากความขัดแย้ง เพื่อเป้าหมายร่วมคือ ชุมชนมีการพัฒนาอย่างยั่งยืนตามความต้องการได้อย่างมีความสุขและสร้างคุณภาพชีวิตให้กับคนในชุมชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กองแผนงาน กรมการพัฒนาชุมชน. (2559). แผนยุทธศาสตร์กรมการพัฒนาชุมชน พ.ศ. 2560 - 2564. กรุงเทพมหานคร: กองแผนงาน กรมการพัฒนาชุมชน.
ชยาภรณ์ ชื่นรุ่งโรจน์. (2564). ชุมชนและการพัฒนาชุมชน. เรียกใช้เมื่อ 22 สิงหาคม 2564 จาก http://www.human.cmu.ac.th/home/hc/ebook/006103/lesson10/02 .htm
นันทิยา หุตานุวัตร และณรงค์ หุตานุวัตร. (2546). การพัฒนาองค์กรชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน).
นิพัฒน์ ชัยวรมุขกุล. (2555). การพัฒนาคืออะไร. เรียกใช้เมื่อ 19 สิงหาคม 2564 จาก https://www.gotoknow.org/posts/485293
ปกรณ์ ปรียากร. (2538). ทฤษฎีและแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาในการบริหารการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สามเจริญพานิช.
พระบุญโชค กิตฺติสาโร (คำภีระ). (2555). ประสิทธิผลการบริหารการพัฒนาชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบลเขาวง อำเภอพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี. ใน (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดบุญมี คุณากโร (โพธิศรีสม). (2563). การศึกษาวิเคราะห์การใช้หลักสาราณียธรรมในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติของชุมชนเทศบาลเมืองปาดังเบซาร์ จังหวัดสงขลา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(4), 132-143.
พระราชวรมุนี, (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2530). ทางสายกลางของการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พระสมุห์อมร อมโร (สีดำ) และคณะ. (2562). หลักสาราณียธรรม : แนวทางการประยุกต์ใช้หลักสาราณียธรรมในการมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านช่อง ตำบลช่อง อำเภอนาโยง จังหวัดตรัง. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(4), 1726-1742.
ไพรัช อรรถกามานนท์ และมัทนา โชควรวัฒนกร. (2548). การส่งเสริมชุมชนและท้องถิ่นในการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปฏิรูปการศึกษา.
ยุทธนา กาเด็ม. (2563). การพัฒนาชุมชนจังหวัดชายแดนภาคใต้ตามหลักการขององค์การสหประชาชาติ (UN). วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 15(2), 257-264.
ยุวัฒน์ วุฒิเมธี. (2538). หลักการพัฒนาชุมชนและการพัฒนาชนบท. กรุงเทพมหานคร: ไทยอนุเคราะห์ไทย.
รัถยานภิศ รัชตะวรรณ และคณะ. (2561). กระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาสุขภาวะ. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 11(1), 231-238.
รุ่งกานต์ ปราชญ์ศรีภูมิ. (2555). การพัฒนาแบบมีส่วนร่วม. เรียกใช้เมื่อ 18 สิงหาคม 2564 จาก https://www.gotoknow.org/posts/77448
วชิรวัชร งามละม่อม. (2558). แนวคิดการมีส่วนร่วมในการพัฒนาในชุมชน. เรียกใช้เมื่อ 18 สิงหาคม 2564 จาก http://learningofpublic.blogspot.com/2015/09/blog-post_28.html
วันชัย วัฒนศัพท์ และคณะ. (2551). คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชนการตัดสินใจที่ดีกว่าโดยให้ชุมชนมีส่วนร่วม. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
วีรศักดิ์ สุรเมธี. (2555). สาราณียธรรม 6. เรียกใช้เมื่อ 20 สิงหาคม 2564 จาก https://www.gotoknow.org/posts/460447
ศักรินทร์ สุวรรณโรจน์. (2543). การปฏิรูปการศึกษากับการพัฒนาวิชาชีพครู. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครู.
สนธยา พลศรี. (2547). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
สามารถ มังสัง. (2562). สาราณียธรรม 6 : หลักการในการอยู่ร่วมกัน. เรียกใช้เมื่อ 24 สิงหาคม 2564 จาก https://mgronline.com/daily/detail/9620000029668
สำนักงานกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง. (2546). รายงานการสังเคราะห์สารนิพนธ์บัณฑิตกองทุน หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาการจัดการและการประเมินโครงการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองแห่งชาติ, สำนักงานสภาสถาบันราชภัฏ กระทรวงศึกษาธิการ, ทบวงมหาวิทยาลัย.
สุมิตร สุวรรณ. (2554). รัฐกับแนวคิดและทฤษฎีการพัฒนา. นครปฐม: มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
องค์การบริหารส่วนตำบลหนองช้าง. (2563). ความหมายของการมีส่วนร่วมของประชาชน. เรียกใช้เมื่อ 18 สิงหาคม 2564 จาก http://nongchang.go.th/public/list_upload /backend/list_637/files_1574_1.pdf.
Batten, T. R. (2021). Community development. Retrieved August 22, 2021, from http://www.human.cmu.ac.th/
Bouneaw, J. (2007). The Participation in Research for Locally. Chiang Mai: Chiang Mai University.
Creighton, J. L. (2005). The Public Participation Handbook: Making Better Decisions through Citizen Involvement. San Francisco: Jossey Bass.
Keith, D. D. (1972). Human behavior at work human relations and organization behavior. New York: McGraw-Hill.
Worapradit, S. (2010). Community Participation Division of Information Technology Office of the Non-Formal and Informal Education Trat Province. Trat: Office of the Non - Formal and Informal Education Trat Province.
