อำนาจผลประโยชน์ทางการเมือง
Main Article Content
บทคัดย่อ
พจนานุกรมของฝรั่งเล่มหนึ่ง ได้นิยามคำว่า Politics ว่าคือการต่อสู้เพื่ออำนาจ และอำนาจที่ว่านี้ คงจะหมายถึงอำนาจอันเกิดจากการมีตำแหน่งหน้าที่ ในภาครัฐ เพราะอำนาจประเภทนี้ทำให้ผู้มีอำนาจได้รับผลประโยชน์ ทั้งในทางสังคม และทางด้านการเงิน คือได้ทั้งเงิน และชื่อเสียง ด้วยเหตุนี้ การเมืองจึงเป็นที่ต้องการของผู้ที่ต้องการอำนาจ เพื่อจะได้อำนาจนั้นเป็นเครื่องมือในการแสวงหาผลประโยชน์ ทั้งโดยชอบธรรม และมิชอบธรรม ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์และวิธีการในการเข้ามาสู่ความเป็นนักการเมืองของแต่ละคนเป็นสำคัญ ในความเป็นที่ปรากฏในวงการเมืองสามารถแบ่งนักการเมืองออกเป็น 4 ประเภทดังต่อไปนี้ 1) เข้ามาเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของตนเอง จากการถูกเอารัดเอาเปรียบจากนักการเมือง และข้าราชการประจำ ซึ่งอาศัยอำนาจรัฐแล้วรังแกธุรกิจซึ่งไม่มีเส้นสายทางการเมือง 2) เข้ามาเพื่อแสวงหาผลประโยชน์โดยอาศัยอำนาจรัฐ ทั้งโดยชอบ และโดยมิชอบ และนักการเมืองประเภทนี้เองที่เป็นเหตุให้เกิดนักการเมืองประเภทที่หนึ่ง 3) ทั้งเข้ามาปกป้องผลประโยชน์ของตนเอง และแสวงหาผลประโยชน์เพิ่มเติม 4) เข้ามาเพื่อรับใช้ประเทศ และประชาชน โดยการใช้ความรู้ ความสามารถซึ่งตนเองมีอยู่พัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้า ความต้องการด้านผลประโยชน์ทางด้านการเมืองยุคปัจจุบันมีความเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะของโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาดังนั้นกลุ่มผู้ที่ให้การสนับสนุนนักการเมืองต่าง ๆ จึงต้องมีการปรับตัวและสร้างเงื่อนไขในการต่อรองกับผู้มีอำนาจทางการเมืองเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนต้องการเช่นตำแหน่ง ธุรกิจ หรือการแลกเปลี่ยนสินระหว่างผู้มีอำนาจกับกับผลประโยชน์
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เดชรัตน์ สุขกำเนิด. (16 มกราคม 2560). อำนาจและผลประโยชน์ทางการเมือง. (จิรภัทร นิรินทร์, ผู้สัมภาษณ์)
จิรโชค (บรรพต) วีระสัย. (2542). รัฐศาสตร์ทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2552). กรอบการวิเคราะห์การเมืองแบบทฤษฎีขบวนการทางสังคม. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิไฮน์ริค เบิลล์ สำนักงานภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้.
มติชนออนไลน์. (2558). จับเข่าคุยนักรัฐศาสตร์ บทเรียนการเมืองว่าด้วยเรื่องจีเอ็มโอและอธิปไตยทางอาหาร. เรียกใช้เมื่อ 23 ธันวาคม 2558 จาก http://www.matichon.co.th/news
มนตรี เจนวิทย์การ. (2558) . บทบาทของกลุ่มผลประโยชน์ที่มีต่อรัฐบาลระบบราชการ ประชาชนและการพัฒนาประเทศ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิฑูรย์ เลี่ยนจำรูญ. (16 มกราคม 2560). อำนาจและผลประโยชน์ทางการเมือง. (จิรภัทร นิรินทร์, ผู้สัมภาษณ์)
วีระ หวังสัจจะโชค. (16 มกราคม 2560). อำนาจและผลประโยชน์มางการเมือง. (จิรภัทร นิรินทร์, ผู้สัมภาษณ์)
ศิรินภัทรา สถาพรวงศ์. (2552) . นโยบายสิ่งมีชีวิตต่อต่อพันธุกรรม. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครอง. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Charles, E. L. (1917) . The World’s Political EconomicSystem. New York: Library of Congress.
Edward, O. L. & David, K. (1987) . Organizational state, Social choice innational policy domains. Wisconsin: University of Wisconsin Press.
Olson, M. Jr. (1965) . The Logic of Collective Action, Public goods and theTheory of Groups. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.