ประชาชนกับประชาธิปไตย

บทคัดย่อ

          ประชาธิปไตย เป็นระบบการปกครองรูปแบบหนึ่ง ซึ่งประชาชนหรือพลเมืองที่อาศัยอยู่ในรัฐหรือประเทศนั้น ประชาชนจะเป็นผู้เลือกผู้ปกครองขึ้นมาทำหน้าที่เป็นผู้นำออกกฎหมาย ทั้งนี้ประชาชนมีสิทธิในการใช้อำนาจของตนเองหรือผ่านผู้แทนที่ตนเลือกขึ้นเป็นผู้นำ ซึ่งการคัดสรรตัวแทนขึ้นเป็นผู้นำมีหลายวิธี ทั้งเลือกจากความสามารถ เลือกด้วยอายุ เลือกด้วยทักษะเฉพาะของบุคคล แต่ทั้งหมดต้องดำเนินภายใต้การเลือกด้วยเสียงส่วนมาก จึงเรียกได้ว่าเป็นการเลือกในรูปแบบประชาธิปไตย นอกจากการเลือกตั้งแล้ว ความคิด  ที่เป็นรากฐานของประชาธิปไตย ได้แก่ เสรีภาพในการชุมนุมและการพูด การไม่แบ่งแยกและความเสมอภาค สิทธิพลเมือง ความยินยอม สิทธิในการมีชีวิตและสิทธิฝ่ายข้างน้อย นอกจากนี้ ประชาธิปไตยยังทำให้ทุกฝ่ายตระหนักถึงผลประโยชน์ของตนและแบ่งอำนาจจากกลุ่มคน มาเป็นชุดกฎเกณฑ์แทนการสร้างหรือส่งเสริมระบอบประชาธิปไตยให้แข็งแรงไม่ควรหมายถึงเพียงแค่การสร้างระบบสถาบันขึ้นมาชุดหนึ่ง หรือการสร้างระบบนิติรัฐและรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพขึ้นมาเท่านั้น หากแต่ต้องบ่มเพาะวิถีชีวิตแบบประชาธิปไตยให้ฝังรากลึกลงในตัวของพลเมืองแต่ละคนด้วย โดยผ่านเครือข่ายของกลุ่ม องค์กร สมาคม และสถาบันทางสังคมต่าง ๆ เพราะฉะนั้นประเทศที่มีการบ่มเพาะวัฒนธรรมทางการเมืองแบบพลเมืองน้อยเนื่องจากมีการเปลี่ยนผ่านจากระบอบเผด็จการไปสู่ประชาธิปไตยอย่างรวดเร็วย่อมมีปัญหาในการรักษาระบอบประชาธิปไตย ทั้งนี้ประวัติศาสตร์ไทยมักระบุว่าบุคคลกลุ่มที่นำความคิดประชาธิปไตยมายังประเทศไทยได้แก่คณะราษฎร โดยเฉพาะแกนนำซึ่งเป็นกลุ่มนักเรียนนอกที่ศึกษาอยู่ในอังกฤษและฝรั่งเศส แต่ก็มีหลักฐานแสดงว่าผู้ซึ่งแสดงความเห็นเกี่ยวกับการมีรัฐธรรมนูญ และสภาผู้แทนราษฎรก่อนพวกคณะราษฎร