Model of Astrological Belief Affecting Purchase Intention through Purchase Decision.
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aims to 1) Confirmatory factor analysis the influence of astrological belief, through purchase decision, on purchase intention 2) investigate the influence of astrological belief, through purchase decision, on purchase intention which is in agreement with empirical data.
Population includes consumers aged 20 years old and older who rely partly on astrological belief when purchasing goods, their post-purchase behavior and purchase intention. Structural equation model analysis (SEM) which is a multivariate analysis is used for analyzing the data. The sample size is 280 samples, equal to 20 times of the variables in the model, which are derived from number of observed variables (14) timed by 20.
The results show that The statistical index values used to test this model are consistent with the data. The relative chi-square statistic = 2.871, GIF = 0.927, CFI = 0.970, NIF =0.955, RMSEA = 0.074, and RMR = 0.041. All statistics pass the specified criteria. The analysis of influence of astrological belief in the models shows that purchase decision (DE = 0.165) is a mediator of relationship between astrological belief and purchase intention (IE = 0.665). The variance of astrological belief can be described by the influence of purchase decision 79.7% (R2 = 0.797), and purchase intention 80.1% (R2 = 0.801), and it is a complete mediator with statistical significance at the 0.01 level. This can be concluded that Products based on astrological beliefs make consumers feel accepted in society and praised. and increase confidence
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2562). การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) ด้วย AMOS. กรุงเทพฯ : สามลดา.
ถวัลรัตน์ กัลชาญกิจ. (2558). บุคลิกภาพผู้บริโภค ความเชื่อโหราศาสตร์และพฤติกรรมการซื้อเครื่องประดับหินสีมงคล. นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนภณ นิธิเชาวกุล กัญจนวลัย นนทแก้ว แฟร์รี่ วรรณภา ลือกิตินันท์ และกีรติกร พุฒิวิญญู. (2565). ลักษณะประชากรศาสตร์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าตามความเชื่อหลักโหราศาสตร์ของผู้บริโภค อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุมชลบุรี, 8(1), หน้า 73-84.
แบรนด์เอจ ออนไลน์. (2564). เมื่อ 'มูเตลู' กลายเป็นเครื่องมือทางการตลาด. สืบค้นวันที่ 28 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.facebook.com/hashtag/brandage_online
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ข้อมูลสถิติด้านเเรงงาน. สืบค้นวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2564 จาก https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=social
สุภชัย ปกป้อง. (2562). คนไทยกับตลาดความเชื่อ. สืบค้นวันที่ 3 กรกฎาคม 2563 จาก https://www.kaohoon.com/content/313152
สุภมาส อังศุโชติ และคณะ. (2552). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์: เทคนิคการใช้ โปรแกรม. LISREL. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์ เจริญมั่นคงการพิมพ์
อภิญญา อิงอาจ. (2560). เอกสารการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติเพื่อการวิจัยการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง(Structural Equation Model: SEM). กรุงเทพฯ: คณะเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Block, L. and Kramer, T. (2009). The effect of superstitious beliefs on performance expectations, Journal of the Academy of Marketing Science, 37(2), 161-169.
Donald, R. Cooper, & Pamela, S. Schindler. (2008). Business Research Methods. 10th ed. New York: McGraw-Hill.
Eric J. Hamerman and Gita V. Johar. (2013). Conditioned Superstition: Desire for Control and Consumer Brand Preferences. Journal of Consumer Research, 40(3), 428–443. Retrieved October 1, 2013, from https://doi.org/10.1086/670762.
H.C. Doucouliagos. (2004). Number preference in Australian stocks. Applied Financial Economics, Vol. 14 (1), 43-54.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (Seven ed.). Upper Saddle River, NJ Prentice Hall: Pearson.
K.-F. Wong, and L. Yung. (2005). Do dragon have better fate?. Economic Inquiry, 43(3), 689-697.
K.W. Chau, V.S.M. Ma, D.C.W. Ho. (2001). The pricing of luckiness in the apartment market. Journal of Real Estate Literature, 9(1), 31-40.
Karl, G. Joreskog, & Dag, Sorbom. (1993). LISREL 8 : Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Chicago: Scientific Sofeware International.
Kim, S., & Pysarchik, D. T. (2000). Predicting purchase intentions for uni-national and bi-national products. International Journal of Retail & Distribution Management, 28(6), 280-291.
Mike Tz-Yauw Lin. (2019). Effects of Experiential Marketing on Experience Value and Customer Satisfaction in Ecotourism. Foundation Environmental Protection & Research. 28(107), 3151-3156.
Pickering, J.F., & Isherwood, B. C. (1974). Purchase probabilities and consumer durable buying behaviour. Journal of market research society, 16(3), 203-226.
Rajiv Vaidyanathan, Praveen Aggarwal, and Marat Bakpayev. (2018). A Functional Motivation Framework for Examining Superstitious Behavior. Journal of the Association for Consumer Research. 3(4), 454-465. October 2018. from https://doi.org/10.1086/698492.
S.C. Bourassa, V.S. Peng. (1999). Hedonic prices and house numbers: The influence of Feng Shui. International Real Estate Review, 2 (1), 79-93.
Stanley RAeschleman; Christopher CRosen; and Melissa RWilliams. (2003). The effect of non-contingent negative and positive reinforcement operations on the acquisition of superstitious behaviors. Behavioural Processes. 61(1–2), 37-45.
Stephen Pratt and Ksenia Kirillova. (2019). Are hotel guests bothered by unlucky floor or room assignments?. International Journal of Hospitality Management. 83, 83-94.
Wang, Yong Jian; Hernandez, Monica D.; Minor, Michael S. and Wei, Jie. (2012). Superstitious beliefs in consumer evaluation of brand logos: Implications for corporate branding strategy. European Journal of Marketing, 46(5), 712-732.