การนิเทศการสอนตามหลักพุทธลีลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้จะนำเสนอการนิเทศการสอนตามหลักพุทธลีลาเพื่อเกิดประโยชน์ต่อการการจัดการเรียนของครูให้มีความสำเร็จและนักเรียนมีผลสัมฤทธิ์สูงขึ้นได้ กล่าวคือ ครูผู้สอนจะต้องมีความรู้เข้าใจในเนื้อหาที่สอนทำให้การนิเทศการเรียนการสอนมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง โดยแนวคิดการนิเทศการสอนตามหลักพุทธลีลาที่นำเสนอในบทความนี้สามารถจะมาปรับใช้ในการนิเทศการสอนของครู ครูต้องปรับทัศนคติ ความคิด ยอมรับการเปลี่ยนแปลงตามคำชี้แนะ แนะนำครูจะต้องปรับวิธีคิดเปลี่ยนการสอน จัดหาสื่อการสอนให้ตรงกับความต้องการของผู้เรียน มีความทันสมัยตามยุคตามสมัยปรับบทบาทจากเดิมที่ครูเป็นศูนย์กลาง (Teacher Center) ของความรู้มาเป็นผู้อำนวยความสะดวก (Coaching) คอยชี้แนะเพื่อส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดองค์ความรู้ด้วยตนเอง (Child Center) สอนเนื้อหาน้อยลงให้ผู้เรียนศึกษาเรียนรู้ จัดการสอนให้นักเรียน ครู ผู้บริหารมีส่วนร่วมมากขึ้น เมื่อผู้เรียนเป็นผู้รับฟังจากครูฝ่ายเดียว ผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้ เกิดทักษะการคิดวิเคราะห์ค่อนข้างน้อย แต่ถ้ามีการจัดการเรียนการสอนแบบ Active Learning ผู้เรียนได้ปฏิบัติลงมือทำด้วยตนเองผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้แบบคงทนถาวร วิธีการจัดการเรียนการสอนที่เป็นที่นิยมแพร่หลายในปัจจุบัน คือ การเรียนรู้แบบลงมือปฏิบัติและการนำเทคโนโลยีเข้ามาประยุกต์ใช้ด้วย ดังนั้น การนิเทศการศึกษาที่บูรณาการกับหลักพุทธลีลาจึงเป็นแนวทางการนำหลักพุทธธรรมมาบูรณาการกับการนิเทศทางการศึกษาที่ผู้นิเทศกับผู้รับการนิเทศจะเป็นตัวช่วยหนึ่งในการกระตุ้น ส่งเสริม สนับสนุน พัฒนาและช่วยเหลือครูให้เกิดการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนการสอนของตนเองให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
กรองทอง จิรเดชากุล. (2550). คู่มือการนิเทศภายในโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธารอักษร.
คณะกรรมการคุรุสภา. (2557). มาตรฐานวิชาชพีทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2555). การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: วีพริ้นท์ (1991).
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. (2551). การบริหารงานวิชาการและการนิเทศภายในสถานศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
ณัฐกานต์ ฉิมงาม. (2564). หลักการ แนวคิด ทฤษฎีการนิเทศการศึกษา. นครสวรรค์: สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 1.
พระธรรมปิฎก (ป .อ. ปยุตฺโต). (2543). รู้จักพระไตรปิฎก เพื่อเป็นชาวพุทธที่แท้. กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.
พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2541). พุทธวิธีในการสอน. แหล่งที่มา https://www.watnyanaves.net/th/book_detail/313. สืบค้นเมื่อ 5 มกราคม 2568.
พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2542). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2547). พระไตรปิฎก : สิ่งที่ชาวพุทธต้องรู้. แหล่งที่มา https://www.watnyanaves.net/th/book_detail/275 สืบค้นเมื่อ 5 มกราคม 2568.
ภัณฑิรา สุปการ. (2557). รูปแบบการบริหารจัดการการนิเทศการศึกษาสําหรับศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รุ่งชัชดาพร พรเวหะชาติ. (2551). การนิเทศการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วศิน อินทสระ. (2545). พุทธวิธีในการสอน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เม็ดทราย.
สถาพร สมอุทัย. (2565). “การนิเทศการศึกษา” หนึ่งตัวช่วยในการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารวิจัยวิชาการ, 5(3), 275-288.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต1. (2564). แผนปฏิบัติการนิเทศการศึกษา กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา. กาฬสินธุ์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 1.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). ปีทองแห่งการนิเทศภายในห้องเรียนเป็นฐานเพื่อการพัฒนาคุณภาพของผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). แนวทางการนิเทศการจัดการเรียนรู้เชิงรุก. Active Learning. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2539). พระไตรปิฎกฉบับประชาชน. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
เสจียรพงษ์ วรรณปก. (2542). พุทธวิธีสอนจากพระไตรปิฎก. กรุงเทพมหานคร: อรุณการพิมพ์.
อัญชลี ธรรมะวิธีกุล. (2554). กระบวนการในการจัดการนิเทศการศึกษา. แหล่งที่มา https://panchalee.wordpress.com/2009/03/30/process/ สืบค้นเมื่อ 5 มกราคม 2568.
Aggarwal, S. P. (1967). Inventory control aspect in warehouses. New Delhi: Indian National Science Academy.
Briggs, Thomas H. and Joseph Justman. (1952). Improving Instruction through Supervision. New York: McMillan.
Glickman, C.D. (1981). Developmental Supervisor: Alternative Practices for Helping Teachers Improve Instruction. Washington D.C.: Development.
Harris, Ben M. (1985). Supervisory Behavior in Education. New Jersey: Prentice-Hall. Supervision and Curriculum Development.