แนวทางการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครูตามหลักภาวนา 4 กลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจา จังหวัดปทุมธานี

Main Article Content

ชาคริต สุวรรณวงษ์
เกษม แสงนนท์
สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครู กลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจา 2) เพื่อศึกษาวิธีการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครูตามหลักภาวนา 4 า และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครูตามหลักภาวนา 4 กลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจาจังหวัดปทุมธานี เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารและครู กลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจา จำนวน 186 คน ใวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์ผู้บริหารและครู จำนวน 7 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา


ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครู ตามหลักภาวนา 4 กลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจา จังหวัดปทุมธานี โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก ได้แก่ ครูย่อมรักและศรัทธาในวิชาชีพครู ครูย่อมพัฒนาตน ทั้งในด้านวิชาชีพ ครูต้องไม่กระทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญ ครูต้องประพฤติ ปฏิบัติตน เป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ ครูต้องไม่แสวงหาประโยชน์อันเป็นอามิสสินจ้าง ครูต้องอบรม สั่งสอนฝึกฝน สร้างเสริมความรู้ ครูต้องรักและเมตตาศิษย์ ครูพึงช่วยเหลือเกื้อกูลครู และชุมชนในทางสร้างสรรค์ และข้ออยู่ในระดับต่ำสุด ได้แก่ ครูพึงประพฤติปฏิบัติตนเป็นผู้นำ ตามลำดับ 2) วิธีการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครู ครูพึงประพฤติปฏิบัติตนเป็นผู้นำครู ที่มีคุณธรรมและจริยธรรม สร้างความเชื่อมั่นและความเคารพในวิชาชีพครูในสังคม ประพฤติปฏิบัติตนเป็นผู้นำและเป็นแบบอย่างที่ดีในด้านจริยธรรมและคุณธรรม และชุมชนในทางสร้างสรรค์ ชักนำศิษย์ไปศึกษาในแหล่งวิทยาการชุมชน ไต่ถามทุกข์สุขของศิษย์อย่างสม่ำเสมอ เข้าใจความต้องการของผู้เรียนมากขึ้น เลือกใช้วิธีการที่หลากหลายในการสอนให้เหมาะสมกับสภาพของศิษย์เป็นการเสริมสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่ดีและมีประสิทธิภาพ ใช้วิธีการที่เหมาะสมกับศิษย์แต่ละคนจะช่วยให้การเรียนการสอนมีความหลากหลาย ตอบสนองความต้องการของศิษย์ในแต่ละรูปแบบการเรียนรู้ ทำให้ศิษย์สามารถเรียนรู้ได้อย่างเต็มที่และมีพัฒนาการที่ดีในทุกด้าน ปฏิบัติตนตามหลักจริยธรรมและคุณธรรมอย่างแท้จริงจะช่วยสร้างความไว้วางใจ ความยุติธรรม และความโปร่งใส ครูมีความพร้อมในการสร้างสรรค์การเรียนรู้และการรักษาความประพฤติและการแสดงออกของครู ควรเป็นไปอย่างเหมาะสมและสอดคล้องกับความคาดหวังของสังคม เคารพความรู้สึกของผู้อื่น สร้างแรงบันดาลใจแก่ศิษย์ เพื่อนครู แสดงออกถึงความรักในวิชาชีพและการเผยแพร่ผลงานต้องมาจากการกระทำที่เป็นรูปธรรมการพัฒนาตนเอง และการสร้างผลงานครูควรมุ่งมั่นพัฒนาทักษะและความสามารถของตนเองอย่างต่อเนื่องให้เกียรติและยอมรับในผลงานของเพื่อนร่วมวิชาชีพ 3) การพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครูในกลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจา จังหวัดปทุมธานี ประกอบด้วย การคำนึงถึงบริบทพื้นที่ ความหลากหลายของวัฒนธรรมในพื้นที่ จำนวนครูต่อห้องเรียน หรือการเข้าถึงทรัพยากรด้านการศึกษา การพัฒนาตนเองด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรม การส่งเสริมการอบรมและพัฒนาวิชาชีพ การจัดอบรมเชิงปฏิบัติการเพื่อพัฒนาทักษะเฉพาะทาง การพัฒนาด้านจริยธรรมและคุณธรรม การจัดกิจกรรมปลูกฝังจิตวิญญาณความเป็นครู การใช้ทรัพยากรและเทคโนโลยีในท้องถิ่นใช้ความร่วมมือกับองค์กรในพื้นที่ การวัดผลและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง เกณฑ์วัดคุณลักษณะครูที่พึงประสงค์ที่ชัดเจนและการนำไปใช้ประเมินทั้งในระดับบุคคลและกลุ่ม การใช้ผลการประเมินนำมาพัฒนาแผนการอบรมรายบุคคลให้สมบูรณ์แบบ

Article Details

How to Cite
สุวรรณวงษ์ ช. ., แสงนนท์ เ. ., & ศรีวิชัย ส. . (2025). แนวทางการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครูตามหลักภาวนา 4 กลุ่มสหวิทยาเขตปทุมเบญจา จังหวัดปทุมธานี. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 6(1), 102–113. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JOB_EHS/article/view/286466
บท
บทความวิจัย

References

พรเพ็ญ ใจศิริ. (2565). แนวทางการพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของครูในยุคดิจิทัลตามหลักพุทธธรรม อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระใบฎีกาเอกกมล กิตฺติภทฺโท (บุญเกิดรอด). (2562). ศึกษาการพัฒนาคุณลักษณะของครูในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนประถมศึกษา เขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสมุห์สมนึก สมณธมฺโม (อุทัยแสงไพศาล). (2562). แนวทางการพัฒนาคุณลักษณะของครูตามหลักพรหมวิหาร 4 ในโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2556). การกวดวิชาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในประเทศไทย. รายงานการวิจัย.สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุคส์พับลิเคชั่นส์.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี. (2567). ข้อมูลพื้นฐานโรงเรียน. แหล่งที่มา https://data.bopp-obec.info/emis/school.php?Area_CODE=130001 สืบค้นเมื่อ 13 มิถุนายน 2567.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี. (2567). รายงานผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. แหล่งที่มา https://spmpt.go.th/school/ สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2567.

สุทธิพร จิตต์มิตรภาพ. (2567). วิกฤติการศึกษาไทย. แหล่งที่มา http://thaipublica.org/2015/02/tutor-1 สืบค้นเมื่อ 17 กรกฎาคม 2567.

lifestudies.net. (2567). การพัฒนาที่ยั่งยืน : ภาวนา 4 – ธรรมานามัย. แหล่งที่มา https://www.lifestudies.net/Article_202_11_20.html สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2567.