การบริหารสถานศึกษาตามหลักธรรมาภิบาล
Main Article Content
บทคัดย่อ
ธรรมาภิบาลหรือการบริหารจัดการที่ดี เป็นแนวทางสำคัญในการพัฒนาสถานศึกษาโดยเน้นหลักคุณธรรม ความถูกต้องและความยุติธรรม ซึ่งเป็นรากฐานในการสร้างความโปร่งใสและการมีส่วนร่วมทุกฝ่าย หลักธรรมาภิบาลที่สำคัญ ได้แก่ การปฏิบัติตามหลักนิติธรรม การมีส่วนร่วม การมุ่งฉันทามติ การมีจิตสำนึกที่ดี ความรับผิดชอบความโปร่งใส และการตรวจสอบได้ เมื่อนำหลักการเหล่านี้มาใช้ จะช่วยให้การจัดการด้านวิชาการ งบประมาณ บุคลากร และการบริหารทั่วไปมีความเป็นธรรมและมีประสิทธิภาพ พร้อมทั้งปรับตัวให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีและสังคม ผลจากการบริหารตามหลักธรรมาภิบาล คือ การสร้างบรรยากาศการทำงานที่เป็นมิตรและส่งเสริมความร่วมมือภายในองค์กร ทำให้บุคลากรมีความพึงพอใจในงานและมีศักยภาพเพิ่มขึ้น ส่งผลให้สถานศึกษามีความยั่งยืนและสามารถตอบสนองต่อความเปลี่ยนแปลงในสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังส่งเสริมการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่าและเพิ่มประสิทธิผลในการทำงานร่วมกันระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ ทั้งนี้ ธรรมาภิบาลไม่เพียงแต่ส่งผลดีต่อการบริหารสถานศึกษา แต่ยังสะท้อนถึงภาพรวมของสังคมที่มีคุณธรรมและความโปร่งใส การนำธรรมาภิบาลมาประยุกต์ใช้ในการบริหารสถานศึกษา ไม่เพียงแต่จะช่วยให้การดำเนินงานเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน แต่ยังช่วยให้สถานศึกษาสามารถตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสังคมได้อย่างเหมาะสม นำไปสู่การเติบโตและพัฒนาขององค์กรที่มีคุณภาพในอนาคต การมีธรรมาภิบาลยังส่งผลดีต่อประสิทธิภาพในการบริหารจัดการ โดยช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากรของรัฐและส่งเสริมการทำงานร่วมกันระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ ทำให้การดำเนินงานมีประสิทธิผลสูงสุด
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมการปกครอง. (2545). ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อาสารักษาดินแดน.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่ง สินค้าและพัสดุภัณฑ์คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
จรัล เลิศจามีกร. (2554). กิจกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ในการปฏิบัติของผู้บริหาร ครู และคณะกรรมการสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ธีระ รุญเจริญ. (2553). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สูตรไพศาล. 49.
ประภาพรรณ รักเลี้ยง. (2556). หลักทฤษฎีปฏิบัติการบริหารการศึกษา. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยพิษณุโลก.
ปรีดาพร คณทา และดารารัตน์ อินทร์คุ้ม. (2559). ทุนมนุษย์กับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์แนวคิดใหม่. วารสารนวัตกรรมและการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 1(1), 62-70.
พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน (ฉบับที่ 5) พ. ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 116 ตอนที่ 63 ง หน้า 26-27 (10 ตุลาคม 2542).
ระวิง เรืองสังข์. (2565). การบริหารการศึกษา. กรุงทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 140 ก หน้า 16-19. (6 เมษายน 2560).
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2556. กรุงเทพมหานคร: พัฒนาศึกษา.
สัมมา รธนิธย์. (2560). หลักทฤษฎีและปฏิบัติการบริหารสถานศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). แนวทางดำเนินงานของคณะกรรมการพื้นที่การศึกษา และคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2543). การบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี (Good Governance) รายงานประจำปี 2541 - 2543. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพล เรือน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2545 และฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พิมพลักษณ์.