การประยุกต์ใช้หลักฆราวาสธรรม 4 ในการพัฒนาครอบครัวของชุมชน บ้านคลองปราบ ตำบลคลองน้อย อำเภอชัยบุรี จังหวัดสุราษฎร์ธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาครอบครัวของชุมชนบ้านคลองปราบ ศึกษาหลักฆราวาสธรรม 4 ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และประยุกต์ใช้หลักฆราวาสธรรม 4 ใน การพัฒนาครอบครัวของชุมชนบ้านคลองปราบ ตำบลคลองน้อย อำเภอชัยบุรี จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และนำเสนอในรูปแบบการเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาครอบครัว เป็นการส่งเสริมครอบครัวให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีระหว่างพ่อ แม่ ลูก และวงศ์ตระกูลให้ยั่งยืนและมั่นคง มุ่งเน้นการส่งเสริมอาชีพให้ครอบครัวสามารถพึ่งพาตนเองได้ ให้การส่งเสริมด้านสุขภาพแก่สมาชิกในครอบครัวเมื่อยามเจ็บไข้ หรือล่วงเข้าสู่วัยชรา และส่งเสริมความเข้มแข็งทางด้านจิตใจด้วยคุณธรรม จริยธรรม เพื่อพัฒนาจิตใจ 2) หลักฆราวาสธรรม 4 ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท เป็นหลักธรรมคำสอนสำหรับการครองเรือนของฆราวาส ได้แก่ สัจจะ การพูดจริง มีความซื่อสัตย์ ทมะ การข่มใจตนเอง ขันติ ความอดทน และจาคะ ความเสียสละ เป็นคำสอนที่ตั้งอยู่บนหนทางปฏิบัติในการครองเรือนเพื่อนำไปสู่ความอบอุ่นของครอบครัว 3) การประยุกต์ใช้หลักฆราวาสธรรม 4 ทำให้การอยู่ร่วมกันในครอบครัวและบุคคลอื่นได้อย่างเป็นสุขปราศจากข้อพิพาทบาดหมางย่อมมีชีวิตที่เจริญก้าวหน้าไม่มีข้อบกพร่องและย่อมหลีกพ้นจากบายมุขได้ สามารถปฏิบัติหน้าที่อย่างได้ผลและจะสร้างความผาสุกเป็นปึกแผ่นให้กับครอบครัว ดังนั้น การนำหลักฆราวาสธรรม 4 มาปรับใช้ในการแก้ไขปัญหาในครอบครัว เป็นวิธีที่จะช่วยสลายความขัดแย้งในครอบครัว ส่งผลให้สมาชิกในครอบครัวอยู่กันอย่างอบอุ่น สังคม และประเทศมีพัฒนาการที่ดีต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการวิชาศิลปะการดำเนินชีวิต ศูนย์วิชาบูรณาการ หมวดวิชาศึกษาทั่วไป. (2553). ครอบครัวกับศิลปะการดำเนินชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ณัฐรดา แฮคำ. (2564). การส่งเสริมความรัก ความอบอุ่น ความเอาใจใส่ในครอบครัวและชุมชนเชิงพุทธ. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 7(1), 481-497.
ทวี บุญยเกตุ. (2543). การครองเรือน. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด กิจศึกษาเทรดดิ้ง.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2545). จิตวิทยาครอบครัว. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2542). การศึกษาทางเลือก: สู่การวิวัฒน์หรือวิบัติในยุคโลกไร้พรหมแดน. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปุยตฺโต). (2555). คู่มือชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 26). นนทบุรี: Awakebooks.
พิจิตร พงษ์เกษ์ และคณะ. (2563). หลักฆราวาสธรรมกับการครองเรือน. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 20(4), 156-172.
มนทกานติ์ รอดคล้าย. (2561). อิทธิพลของความรักความเข้าใจในครอบครัวต่อคุณธรรมจริยธรรมของเด็กและเยาวชนไทย. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประชากรศาสตร์. วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2559). มนุษย์กับสังคม = Man and Society. (พิมพ์ครั้งที่ 3). พระนครศรีอยุธยา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ส.ผ่องสวัสดิ์. (2551). ครอบครัวอบอุ่น. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: รุ่งศิลป์การพิมพ์.
