การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ที่ส่งผลต่อการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี

Main Article Content

ศุภาพิชญ์ คิดในทางดี
นิษฐ์วดี จิรโรจน์ภิญโญ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี 2) ศึกษาระดับการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี และ 3) ศึกษาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ส่งผลต่อการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนจังหวัดราชบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากร ได้แก่ ผู้บริหาร ครูแนะแนว และครูที่ปรึกษา ในโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนจังหวัดราชบุรี จำนวน 23 โรงเรียน จำนวน 1,332 คน กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา ได้แก่ ผู้บริหาร ครูแนะแนวครูที่ปรึกษา โรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี จำนวน 308 คน โดยใช้การคำนวณหาขนาดกลุ่มตัวอย่างของ Taro Yamane ที่ระดับความเชื่อมั่น 0.95 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัย พบว่า 1) การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนเอกชน โดยภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง (gif.latex?\bar{x} = 3.24, S.D. = .585) 2) หลักในการบริหารกิจการนักเรียน โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (gif.latex?\bar{x} = 3.34, S.D. = .588) 3) การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ส่งผลต่อการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยเลือกรูปแบบที่ 3 เป็นรูปแบบการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ส่งผลต่อการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี มีตัวแปรอิสระ 3 ตัว ที่สามารถร่วมทำนายได้ร้อยละ 50.5 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

How to Cite
คิดในทางดี ศ. ., & จิรโรจน์ภิญโญ น. . (2024). การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ที่ส่งผลต่อการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเอกชน ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดราชบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 11(6), 267–278. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/278716
บท
บทความวิจัย

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ยุทธศาสตร์การแก้ไขปัญหาและพัฒนาเด็กและเยาวชนในสถานศึกษา พ.ศ. 2551-2554. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). “ตรีนุช” มอบนโยบายเปิดภาคเรียน 2/65 ย้ำสถานศึกษายึดความปลอดภัยด้วยหลัก 3 ป. “ป้องกัน ปลูกฝัง ปราบปราม”. เรียกใช้เมื่อ 10 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.moe.go.th/360ตรีนุช-มอบนโยบายเปิด

กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). ประกาศสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เรื่อง นโยบายและจุดเน้นของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2567-2568 และนโยบายระยะเร่งด่วน (Quick Win) ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2567. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.

ถิรวิท ไพมหานิยม. (2566). การหาค่าสัมประสิทธิ์ความสอดคล้อง (IOC: Index of item Objective Congruence) ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป (Microsoft Excel). กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

บุญยิ่ง พรมจารีย์. (2560). การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

บุรินทร์ กฤตสัมพันธ์. (2560). การบริหารงานกิจการนักเรียนเกี่ยวกับการใช้ยาเสพติดของนักเรียน โรงเรียนโพธิสัมพันธ์พิทยาคาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546. (2546). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 120 ตอนที่ 95 ก (2 ตุลาคม 2546).

พิมพ์ผกา โพธิจันทร์. (2564). การบริหารงานกิจการนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 3. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(11), 79-92.

รอซีด๊ะ หะยีสาเม็ง. (2554). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา ด้านระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนบ้านมะนังยง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 3. ใน สารนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

รักขณาวรรณ เสาทอง. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดเขตพื้นที่การประถมศึกษาราชบุรีเขต 2 อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 7(1), 135-152.

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 134 ตอนที่ 40 ก (6 เมษายน 2560).

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.

เอกธนนท์ บุญทวีวรเดช. (2559). วิจัยและพัฒนารูปแบบการบริหารกิจการนักเรียนสู่ความสำเร็จตาม แนวทางลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้แบบมีส่วนร่วมโรงเรียนพลูตาหลวงวิทยาระดับ มัธยมสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

เอื้อพร อ่อนน้อม. (2554). การจัดระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนระดับ ประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.

Best, J. (1981). Research in Education. New Jersey: Prentice-Hall.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper Collins.

Yamane, T. (1973). Statistics an introductory analysis. New York: Harper & Row.