CHANGE MANAGEMENT OF SCHOOL ADMINISTRATORS AS PERCEIVED BY TEACHER UNDER SONGKHLA PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aims of this study were to investigate change management of school administrators as perceived by teachers, to compare the change management of school administrators as perceived by teachers in relevance to their gender, educational level, academic standing, work experience, administrators’ gender and school size, and to examine problems with suggestions regarding change management of school administrators. This research study used two steps of proportional stratified random sampling and simple random sampling. The sample consisted of 297 teachers of the academic year 2022 under Songkhla Primary Educational Service Area Office 1. The data gathering instrument was a five-level rating scale questionnaire with the IOC ranged between 0.60 - 1.00 and the overall coefficient alpha of .987. The statistics used in the analysis comprised percentage, mean, standard deviation, One - way ANOVA, and Least Significant Difference (LSD). The results revealed that 1) The overall change management of school administrators as perceived by teachers was found at a good level. 2) Teachers with different work experiences, administrators’ academic standings, and school sizes, had significant differences in their perceptions at level of .001. Teachers with different genders had significant differences in their perceptions at level of .01, and no differences were found in other variables. And
3) Problems and suggestions indicated that some schools were short of personnel and fell short of budget. Some teachers and educational personnel refused to use technology. Therefore, administrators should reduce other workloads for teachers, develop their potentials, support and promote systematic use of technology in schools.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จิรัตน์ อยู่ยืน. (2565). รูปแบบการบริหารการเปลี่ยนแปลงการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลของโรงเรียนวัดนาวง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ปทุมธานี เขต 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(7), 165-176.
ธานินท์ เอื้ออภิธร. (2560). ทักษะการเรียนรู้ใหม่เพื่อรับมือความเปลี่ยนแปลง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 6 (12), 113-124.
ธีรศักดิ์ อุ่นอารมย์เลิศ. (2556). การประเมินโครงการ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นครินทร์ ธิยะภูมิ และคณะ. (2563). การบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์, 12(2), 138-149.
ประสิทธิ์ สตำ. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษากับสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 ในโรงเรียนเครือข่ายร่มโพธิ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 2. ใน สารนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา.
พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2558). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: มีน เซอร์วิสซัพพลาย.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒประสานมิตร.
ภคพร เลิกนอก. (2563). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สําหรับผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(2), 151-166.
ภัทรจิต ดิลกเดชาพล. (2560). การบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหาร ในโรงเรียนขับเคลื่อนการจัดการเรียนการสอนสะเต็มศึกษา จังหวัดพะเยา. ใน สารนิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยพะเยา.
วันชัย มีชาติ. (2548). พฤติกรรมการบริหาร องค์การสาธารณะ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิมาลย์ ลีทอง. (2563). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในจังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา . มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 1. (2565). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. สงขลา: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา.
สุกัญญา ล่ำสัน. (2565). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สุนิสา คงสุวรรณ และคณะ. (2561). การพัฒนาแบบจำลองการบริหารการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยรําไพพรรณี, 12(3), 39-48.
สุพัตรา วัฒนสงค์. (2562). ประสิทธิภาพการดำเนินงานตามแผนยุทธศาสตร์พัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564)ตามทัศนะของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. วิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้.
สุพิชญา ประมาคะมา และคณะ. (2561). ความพึงพอใจของบุคลากรทางการศึกษาต่อการบริหารการศึกษาของโรงเรียนในเขตอำเภอวาปีปทุม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 7(1), 119-131.
อลิสรา เพ็ชรอาวุธ. (ม.ป.ป.). การบริหารโรงเรียนโดยใช้แนวคิด 7S ของแมคคินซีย์ตามทัศนะของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุราษฎร์ธานี ชุมพร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. วิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้.
Bartol, Kathryn M. (1998). Management. 3rd ed. New York: McGraw - Hill.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Namprom, Thum. (2019). VUCA World… Captain Phuan is uncertain, supports and conceals the network. Retrieved January 2, 2024, from https://reder.red/vuga-world-18-12-2019