CREATIVE AREA DEVELOPMENT IN THE OLD TOWN OF SONGKHLA PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research article aims to 1) study the history and migration of the old city in Songkhla province, 2) analyze the process of developing creative areas around the old city in Songkhla province, and 3) develop a network for preserving historical sites around the old city in Songkhla province. It is qualitative research combined with an action research format. The tools used include an interview form. Group discussion and research practice Presentation of inductive research results By taking the data, compiling and classifying it systematically. Then interpret the meaning, connect relationships, and draw conclusions from the various data collected.The research results found that 1) Songkhla Province therefore has the characteristic of being a distinctive old city, that is, the city or area of the city that used to be the original city at one time still has distinctive features consisting of ancient sites. In the part of the old city, Hua Khao Daeng, Singhanakhon District, there are four temples, namely Wat Suwankiri, Wat Bo Sap, Wat Siriwannawas and Wat Phu Pha Boek. Old cities in Songkhla Province can be divided into two eras according to age: the pre-Songkhla era and the Songkhla era. In the Songkhla era, it can be divided into 2 periods: the first period was the old city of Songkhla at the head of Khao Daeng. The second period was Old Songkhla on the Laem Son side. 2) In the past, Songkhla was an ancient port city that was prosperous in arts and culture and was a multicultural society. Creative space development is therefore important and necessary for preserving and developing the old city into a world heritage city. By creating value, bringing the distinctive points of Songkhla's old city as selling points. to stimulate tourism Stimulate the economy and encourage people in the community to see the importance of local areas perfectly. 3) The network will be a part of promoting the potential of cultural tourist attractions. There is a network of the public sector, the private sector, and the public sector, namely the community that owns the area.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฎหมายเกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์และพัฒนาเมืองเก่า. (2564). รัฐสภา. เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2566 จาก https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/elaw_parcy/ewt_dl_link.php?nid=1709
กรมศิลปากร. (2560). ประวัติและบทบาทหน้าที่. เรียกใช้เมื่อ 15 กรกฎาคม 2565 จาก http://web.finearts. go.th/literatureandhistory/ประวัติและบทบาทหน้าที่.html
กุลแก้ว คล้ายแก้ว และ คณิต เขียววิชัย. (2566). เมืองมรดกโลกกับอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยว กรณีศึกษาพื้นที่ตำบลเมืองเก่า จังหวัดสุโขทัย. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 5(2), 25-40.
จุฑามาศ อ.อุ้ย. (2553). การพัฒนาเชิงพื้นที่ area based. เรียกใช้เมื่อ 1 สิงหาคม 2566 จาก https://www. gotoknow.org/posts/400631
ชพฤกษ์ พิกุล. (2566). แนวทางการพัฒนาแหล่งโบราณคดีโคช้างเผือก การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารมจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(3), 471-485.
ชยาภรณ์ สุขประเสริฐ และคณะ. (2563). การพัฒนาจิตสำนึกสาธารณะเพื่อการอนุรักษ์โบราณสถานชุมชนจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารสนติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 8(2), 405-416.
ฐานข้อมูลท้องถิ่นภาคใต้ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (2561). วัดสุวรรณคีรี (Wat Suwankhiri). เรียกใช้เมื่อ 3 กรกฎาคม 2565 จาก https://clib.psu.ac.th/southerninfo/content/1/05a6a70a
ฐิตาภา บำรุงศิลป์ และคณะ. (2565). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อการอนุรักษ์ต่อยอดวัฒนธรรมลาวครั่ง บ้านกุดจอก จังหวัดชัยนาท. วารสารการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 18(1), 50-51.
แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566 - พ.ศ. 2570) เทศบาลนครสงขลา. (2564). ส่วนที่ 2 ยุทธศาสตร์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. เรียกใช้เมื่อ 1 สิงหาคม 2565 จาก https://www.songkhlacity.go.th/2020/files/ com_strategy/2021-12_6965f656290afb2.pdf
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ.2566-2570). (2565). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง (1 พฤศจิกายน 2665).
แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (5) ประเด็น การท่องเที่ยว (พ.ศ. 2561 - 2580). (2562). แผนย่อยการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์และวัฒนธรรม. เรียกใช้เมื่อ 31 กรกฎาคม 2566 จาก http://nscr.nesdc.go. th/wp-content/uploads/2019/04/05-การท่องเที่ยว.pdf
พระมหามงคลกานต์ ฐิตธมฺโม และคณะ. (2564). การบริหารจัดการโบราณสถานในวัดเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารมจร อุบลปริทรรศน์, 6(1), 651-664.
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา. (2558). ประวัติความเป็นมา. เรียกใช้เมื่อ 1 สิงหาคม 2565 จาก http://www.virtualmuseum.finearts.go.th/songkhla/index.php/th/ความเป็นมา-about-us.html
ภาคีคนรักเมืองสงขลาสมาคม. (2556). เกี่ยวกับภาคี. เรียกใช้เมื่อ 1 สิงหาคม 2566 จาก https://www. songkhla-ht.org/about
ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. (2561). ราชกิจานุเบกษา เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก (13 ตุลาคม 2561).
เรื่องราวหาดใหญ่. (2564). หอวิเชียรเทวดำรง ที่ประดิษฐานแผ่นป้ายบูชาของตระกูล ณ สงขลา และศิลาจารึกสวนตูล. เรียกใช้เมื่อ 13 กรกฎาคม 2565 จาก https://www.hatyaifocus.com/บทความ/3029-เรื่องราวหาดใหญ่-หอวิเชียรเทวดำรง%2B%2Bที่ประดิษฐานแผ่นป้ายบูชาของตระกูล%2Bณ%2Bสงขลา%2Bและศิลาจารึกสวนตูล/
สำนักงานประชาสัมพันธ์ จังหวัดสงขลา. (2565). จังหวัดสงขลาประชุมคณะทำงานเตรียมการเสนอเมืองเก่าสงขลา ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ทางด้านวัฒนธรรม เพื่อเตรียมการจัดทำข้อมูลเข้าสู่บัญชีรายชื่อ “Tentative List” ของศูนย์มรดกโลก. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤศจิกายน 2566 จาก https://songkhla.prd.go.th/th/content/category/detail/id/33/iid/143184
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดสงขลา. (2559). วัดภูผาเบิก. เรียกใช้เมื่อ 13 กรกฎาคม 2565 จาก https://www 2.m-culture.go.th/songkhla/ewt_news.php?nid=561&filename=index
อินฺทภตฺติโก. (2564). "วัดบ่อทรัพย์" สงขลา. เรียกใช้เมื่อ 11 กรกฎาคม 2565 จาก https://travel.trueid. net/detail/7zMQQl2gEavz
Sitarin T. (2557). ความหมายของความคิดสร้างสรรค์. เรียกใช้เมื่อ 13 กรกฎาคม 2566 จาก https://jennyand firm. wixsite.com/sitarin/about2-c1ky5